Bir varmış bir yokmuş diye başlardı masallar.
Bir masal gerçek olabilir miydi?
Güzel kız çirkin adama gerçekten aşık olabilir miydi ?
Böyle bir aşkı hayal edebilir misin ?
Giray ve Zühre...
****
"Ben artık gideyim diyorum " Zühre'nin sözleri Giray'ı...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Zühre,nefes nefese gözlerini açtığın da hala hava da süzülüyorlardı.Giray elinde ki tabletten bir şeyler okurken Zühre,Girayın göğsünde yatıyordu.Giray,Zühre'nin terlemiş alnına ve nefes nefese olan haline bakıp elinde ki tableti önünde ki küçük masaya bıraktı.
"Güzelim!Rüya mı gördün ?"
Zühre önünde bulunan masadan küçük paket suyu açıp bir yudum aldı.Nefesleri düzene girdiğin de kendisine merakla bakan adama sadece başını salladı.
"Evet karışık bir rüya gördüm."
Giray ilgisini tamamen kadına çevirdi "Ne gördün bakalım seni böyle etkileyecek ?"
Zühre ne dese bilemedi.Babamla tanışmaya gelmiştin diyemezdi.Sonuçta bu konuyu tekrar gündeme getiriyor diye düşünebilirdi.
"Önemli bir şey değildi.Öylesine bir rüya işte." devam etti.
"Ne kadar yolumuz kaldı ?"
"Birazdan Atatürk havaalanın da oluruz."
Zühre sadece başını sallamış yüzünü yıkamak için uçağın içinde ki küçük lavaboya gitti.Yüzünü yıkarken suyu en soğuk ayara getirdi.Avuçlarını çukur yapıp doldurduğu suyu yüzüne vurup biraz olsun rahatlamıştı.Yüzünü kağıt peçeteyle silip çıktığın da Giray da kemerini bağlıyordu sanırım inişe geçmek üzereydi.Kendisi de yerine oturup kemerini taktığın da uçak anonsla beraber ardından inişe geçmişti.İtalya macerası bitmişti...Geri de hoş anılar bırakarak.
*********
Giray,Zühre'ye bırakmadan valizleri alıp otoparka park ettiği spor arabasına koymuş arabaya binmişti.
Yola girdiklerinde Zühre,Giray'a baktı ve gülümsedi.Bu adamı çok seviyordu.
"Sevgilim beni eve bırakabilir misin ?"
Giray'ın yüzü,duyduklarıyla anın da solmuştu.Zühre'nin kendinden bıkmış olabileceği düşüncesi içini kemirmeye başlamıştı.İçinde ki korku sesine de yansımıştı.
"Neden ki ? Seni rahatsız eden bir şey mi var evim de ?"
Zühre,yanlış anlaşıldığını fark ettiğin de hızla söze girmişti.
"tabi ki hayır Giray.Sadece benim de bir evim var ya hani.Tüm eşyalarımın içinde olduğu."
Giray,bir kaç dakikalık yürek daralmasından sonra,rahatlayan bir nefes verdi.
"Eşyalarını alırız.O sorun değil "
Zühre,Giray'ın kendisini yanın da tutma çabaları oldukça hoşuna gitmişti. "Giray...daha ne kadar senin evinde kalabilirim ki ? Sonuçta seni rahatsız edebilirim."
Giray hızla arabayı sağa çekip durdurmuştu.Yoksa bu gidişle kaza yapabilirdi.Arabayı durdurup yönünü Zühre'ye çevirdi.
"Zühre'm güzel kadınım.Neden böyle söyleyip beni üzüyorsun.Ben hep yanım da kal isterken nasıl senden rahatsız olabilirim.Yapamıyorum anlasana.Sen evine gittiğin de benim de bir parçamı alıp götürüyorsun.Benim evim sen olmuşken bir dakikan bile ayrı geçmesin benden."
