Ç İ R K İ N

EPISODE 21

Zühre ve Selda kafalarında kurdukları plana uyup önce markete uğrayıp sonra eve döndüler. Kenan bey de o sıra da camdan kızların gelmesini bekliyordu. Apartmana girip kapıyı açtıkların da Kenan bey de sokağa bakan bedenini kızlara döndürmüş çatık kaşlarla kızına bakıyordu.

"Zühre hanım sonun da gelebilmenize sevindim."

Zühre elinde ki market poşetlerini bırakıp hızla babasına sarıldı. Önce özlemini giderecek kadar sıkı sıkı sarılıp daha sonra boğulmak üzere olan Kenan beyi serbest bıraktı.

"Babacığım geleceğini bilmiyordum bu ne güzel sürpriz görünümlü baskın böyle "

Kenan bey tek kaşını kaldırıp gülümsedi.

"Seninkinin bir benzeri olsun dedim kızım "

Zühre de tabi ki altta kalmamıştı.

"Maalesef Babacığım benim evim de bana refakat eden kimseyi bulamaman ne üzücü"

"Seni de bulamadım ama kızım "

Zühre Babası ile beraber üçlü kanepeye oturup babasına tekrar sarıldı. "Özlemişim "dediğin de Kenan beyin tüm kızgınlığı buhar olup uçtu. Kızına elbette ki hiç kıyamazdı ama nerde olduğunu da bilmeye hakkı vardı.

"Neredeydin ?"

"Babacığım evi böcek bastı bende ilaçlattım da birkaç gün arkadaşım da kalıyordum yarın dönecektim sen benden erken davrandın "

Zühre'nin yalanı ne kadar inandırıcı olsa da Kenan beyin hiç inanası gelmemişti. Kızının esmer tenine tezat kızaran yanakları gözlerini kaçırışı bunu desteklese de bir şey demedi. Biliyordu ki kızı zamanı gelince anlatırdı.

Kızlar beraber mutfağa geçip bir şeyler hazırlarken Kenan bey de özlediği evini geziyordu. Yemekler hazır olunca hep beraber yuvarlak masanın etrafına toplandılar. Gülerek ve eğlenerek yemeklerini yerken Zühre'nin sessizde kalan telefonu defalarca kez çalmıştı. Giray elbette ki evden hızla giden sevgilisini merak ediyordu. Yemekler yenip yatma vakti gelince Selda ve Zühre pijamalarını giyip yatağa girdikleri an Zühre'nin aklına unuttuğu sevgilisi geldi.Hızla yerinden kalkıp çantasını açıp telefonu aldığın da ekran da gördüğü onlarca cevapsız çağrı ile üzgünce yatağa oturdu.Nasıl da unutabilmişti Girayı.

Elinde ki telefon tekrar çalmaya başladığın da Zühre hızla yeşil ikonu kaydırıp telefonu kulağına getirdi.Öfkeli bir ses duymayı beklerken Giray sakince şöyle dedi ;

"Evin önündeyim "

Başka bir şey demeden kapanan telefon ile Zühre şaşkınca telefona bakmaya devam etti ki Selda'nın sesine kadar.

"Kuzen ne oldu öyle bir dondun kaldın ?"

Zühre yavaşça Selda'ya döndü "Giray gelmiş aşağıdaymış "

Selda yattığı yerden hemen kalkıp pencerenin önünde ki tülü araladı. Gördükleriyle küçük bir çığlık attı.

"Vallahi gelmiş bak orada köşede. Gitsene kızım ne öyle kazık yutmuş gibi dikiliyorsun. Bak biraz daha gitmezsen alevli yazılarla Zühre'm yazacak gibi bir hali var."

Aklına doluşan görüntülerle kahkaha atan kıza Zühre ters bir bakış atıp ince hırkasını aldı. Biraz korkuyordu çünkü Giray'ı çok endişelendirmişti. Adam gecenin bu saatinde şehrin diğer ucunda ki evinden çıkıp gelmişti. Ne diyecekti 'ah! Pardon ben seni unutmuşum mu ?" kavga da söylenecek söz değildi.

Yavaş ve sessiz hareketlerle evin kapısından çıktı bir de Babasını uyandırmak hiç işine gelmezdi. Sokağın başına yürüdüğün de Giray İtalya da ki gibi bir motora yaslanmış öylece karşıya bakıyordu. Zühre mahcup bir şekilde Giray'ın tam önüne dikildiğin de Giray çimen yeşillerini kadının yüzünde bedenin de bir süre gezdirdi . Yine sakin sesiyle konuştu.