Chapter 40

522 28 1
                                    

***

Nox Cantrell

"Ano? May balita na ba?" Puno ng pag-asa na saad ni Keana. Umiling na lang kami at bumuntong hininga. Sa ngayon, 'yan lang ang magagawa namin. We don't even have a single lead to find her! I felt so hopeless! Damn it!

"Where in the fucking hell she could be?" Naiinis na saad ni Mitchell. Napa-sandal ako sa headrest ng couch at pumikit. I damn miss her. San na ba kasi siya? Para na lang siyang bula na biglang nawawala.

"Baka, may pinuntahan lang siya diba? And hindi na lang siya nakapagsabi kasi, medyo rush diba?" Pagpapa-gaan ni Wallace ng mga loob namin. Sabi nila na ang itawag daw namin sa kanila ay Mitchell, Oliver at Wallace.

Gusto raw kasi nila na si Zavy lang ang tumawag sa kanila ng isa pa nilang pangalan. Tsk, mga feeling close. "Really? You think hindi magsasabi si Zavy ni isa sa'tin? Magsasabi 'yun kahit kay Tito Jo pa!" Angil ni Oliver.

Napayuko si Wallace. Pansin ko sa kanila na, si Wallace ang pinaka-isip bata. Si Mitchell ang panganay at si Oliver ang middle child. Well, that's what they say. Pero, hindi raw sila magkakapatid.

"I just want to lighten up the mood you know? Sunget," inis na saad nito at sumubo sa pizza na nandito. Kami lang ang nandito kasi wala si Nyke, Nancy and Mom. Umalis eh, hindi ko alam kung saan nagsusu-suot.

Biglang may lumapit sa akin na isang maid. "Sir! Sir! May gustong kumausap sa inyo!" Napa-kunot ang noo ko. Wala naman akong expected na bisita eh. "Sino raw?" Tanong ko.

"Kilala ka po raw niya sir, pero alam niyang di mo raw siya kilala." Napa-hampas na lang ako sa aking noo. Hindi ba obvious? Na hindi ko kilala ay dapat hindi papasukin? Tanga lang o ano?

"Don't let her or him in," mariin kong utos. May problema pa nga ako, dadagdag pa itong katulong namin na walang ka-common common sense. Takte. Agad siyang umalis siguro, pinuntahan kung sino man na pumunta dito.

Pero napa-mura ako ng mahina ng bumalik na naman siya. "Ano na naman ha?!" Inis kong tanong. Napa-atras naman siya ng konti. "Sir, may alam daw po siya sa pagkakawala ni Miss Zavy." Biglang nabuhay ang katawan ko sa narinig.

"Let him in!" May pag-asang utos ko. "Sabi raw, ayaw papasukin ngayon papa-pasukin na naman? Sir naman, ano ba talaga?!"

"What?!" inis kong saad. Napa-ngiti naman siya.

"Ahehehe, ikaw naman se~r masyadong high blood! Hehehe peace po!" Mukhang abnoy na saad niya at dali daling umalis.

Bumalik na naman siya pero may kasama siyang babae. 'Yung commoner type of person. Hindi masyadong maganda hindi masyadong panget. Nanginginig siyang pumasok inilibot pa niya ang kanyang paningin sa loob.

"Hey! Snap out of it! Spill the tea, ASAP!" Nanggigigil kong saad. Mas lalo naman siyang nanginig, puta. Magnginginigan na lang kami ngayon? Titigan contest? May tumapik naman sa balikat ko.

"Bro, calm your ass down. You're scaring her!" Awat ni Arkin. I sighed. "I can't calm down! She's missing and I'm so damn worried! Baka kung ano na ang nangyari sa kanya! We don't know!" Napahilamos ako sa mukha ko.

"And sa tingin mo! Hindi kami nag-aalala? Tangina naman bro! Kaibigan din naman namin si Zavy! Chillax ka nga? Init ng ulo eh!" Lumapit naman siya sa babaeng pinapasok ng ma-attitude kong kasambahay.

"Uhm miss, umupo muna tayo." Iginiya niya ito sa sofa namin. Madiin namin siyang tinignan at hinintay ang kung ano man ang sasabihin niya. She sighed. "Someone took her and I bet you knew him."

Him? "SINO?!" sabay sabay naming sagot este sigaw na sagot. Bahagya siyang napa-atras. "Kalma lang, para kayong mangangain ng tao eh." Inutusan namin siyang magpatuloy. Umayos siya ng upo at kami rin.

She's My Boyish GirlTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon