Chapter 16

1.1K 48 0
                                    


If you happen to notice some changes and weird stuff, I just want to let you know that I'm editing and not yet done:>

***


Zavier Yutsuko



TIME flies so fast, at Lunes na naman. Hindi napipigilan yan, kaya hindi rin natin mapipigilan na gumising maaga para pumunta sa eskuwelahan. Nang makarating ako sa loob, agad na napunta sa'kin ang atensyon nila.


Sinamaan ko lang ng tingin ang bawat taong haharang-harang sa harapan ko. Hearing bees around buzzing nonsense isn't my feel. Ayoko sa maingay, ayoko sa mga makukulit. 


Para silang mga siyentistang pinag-aaralan ang bawat galaw ko. Keep your cool, self. You don't want to be a hot topic again. Tahimik lang akong pinapakinggan ang bawat tinig nila. I honestly want to beat them into pulp, pero wag.


Nang makarating ako sa hallway namin ay nakita ko agad sina Oxford at ang dalawa pang lamang lupa. Aga nila ah. They walked towards me. I can't help but to praise them silently. Para naman kasi silang mga modelong naglalakad sa hallway.


My cellphone vibrated kaya napatingin ako doon and opened it. It's a message from someone unknown. Ngunit sa tinext nito ay alam ko na kung sino agad.


Punta ka sa TIL mamaya! Jiro and I will be there. We will have a lot of catching up to do.


-parekoy


I smiled. 


"Sino yang kausap mo?" Agad akong napatingin sa harapan ko. Oxford is wearign some kind of an expression na hindi ko maintindihan kung bakit pinaakita ng mukha niya. Ibinalik ko ang cellphone ko sa bulsa ko. "Oh? My friend, Laurence."


Bakit ko ba siya sinasagot? Does he even have the rights to know whom I'm talking to? Ngumiti naman sa'kin sa likod sina Kae and Arkin. I nodded at them at umuna ng naglakad sa kanila. 


Pero pinigilan ni Oxford ang kamay ko. Taka ko siyang tinignan. Para bang may sasabihin siya pero nanatili lang siyang nakayuko at nanginginig pang nakahawak sa kamay ko. "May sasabihin ka ba?" Malumanay kong tanong.


He looked at me, at pansin ko ang pagpula ng pisnge niya. "A-ah, nothing. Sorry." Binitiwan niya na ang kamay ko at naglakad papalayo sa direksyon ko. Napakunot naman ang noo ko. What the hell is wrong with him? And what the hell is wrong with me?


-


THE teacher entered with a smile on her face as always. Tahimik lang akong nakinig. "Now, we have new students," iginiya niya ang kanyang kamay upang pumasok ang kung sino man ang bagong kaklase namin. Nang makita ang bagong pasok ay agad na kumunot ang noo ko.


Kilalang kilala ko ang mga babaeng papasok. They entered the room with a wide smile, except for one. Napangiti ako. It's been awhile since we met. May iba't iba kasi kaming ginagawa and we got busy with our own lives.

She's My Boyish GirlTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon