She's My Boyish Girl

Chapter 22

***

Zavier Yutsuko

NAPAINAT ako ng aking mga braso matapos ang ilang araw pang paghiga sa loob ng hospital. Bukod sa buryong buryo ako sa loob, tintrato pa akong baldado which is not really my cup of tea.

The cap of my favorite scent clicked as I popped it open. I sprayed it all over, and as I get satisfied I stopped and put it back. My footsteps echoed along the hallway as I exited my room.

Makikita ang karangyaan ng aming pamilya dahil sa mga paintings at babasaging vases na naka-display. What do you expect? Yutsuko's are hella rich. Bata pa lang ako mulat na ako sa katotohanang nabuhay ako sa isang makapangyarihang pamilya.

I remember how my father wanted to have his own company. He wanted to have something he started from scratch. So he worked as a janitor and worked his way up. I mean, he could've just waited for his wealth. Halata namang mabibigyan siha, that would make his life easier.

Dumaan ang sneakers ko sa makintab naming sahig na gawa sa tiles na parang kahoy. Ngunit bago pa man ako makababa ay may maliliit na bisig ang bumalot sa hita ko.

"A-ate!" I hushed and carried him.

"Why are you crying? Did someone hurt you?" Nag-aalala kong tanong habang tinutulungan siyang ounasan ang mga luha niya. Habang pababa kami sa hagdanan ay patuloy pa rin siya sa pagsinok resulta ng pag-iyak niya.

"Ate, ayu owkey now?" Cute na cute na saad nito habang pinupunasan ang kanyang mga luha. Hindi ko mapigilang hindi manggigil sa mataba niyang pisnge at kinurot ito, napa-aray siya pero hindi naman siya nagreklamo.

"Yeah, I'm good, I'm okay now. Di naman kasi kasing strong ni ate yung nag-shoot sa kanya." Tumango-tango na lang siya at itinago ang kanyang ulo sa aking balikat.

I didn't bother him and went downstairs.

Third Person

LATE na nang makarating si Zavy sa skwelahan, nasa labas ang lahat at kumakain. Ang iba naman ay naglalakad lang papunta sa kung saan. Zavy walked like she owned the hallway. Kahit hindi niya intensyon, ganoon ang tingin ng mga tao sa kanya.

Their eyes.. Zavy badly wanted to take them off. Huwag sila sumabay sa inis niya dahil sila talaga ang mapagbubuntungan nito. Umagang umaga pa lang ay isang di magandamg balita agad ang bumungad sa kanya.

The one who shot her, was found dead in his house. Para bang inutusan talaga itong pagtangkaan ang buhay ni Zavier at magpakamatay pagkatapos. This is unbelievable!

Dumeretso siya sa loob ng cafeteria at naglakad papunta sa lamesa ng ka-gang mates niya. All eyes were on her na para bang isa siyang artistang dumating.

"Hey, Zavy?" Mahinang bati sa kanya ni Celian nang makita kung gaano kagusot ang pagmumukha nito. It looks like anytime, mananaksak na lamang ito bigla. Pabalang nitong hinila ang bakanteng upuan at pabagsak na umupo na nakapag-paigtad ng lahat.

Sumandal ito sa kanyang kinauupuan at inilagay ang dalawang palad sa kanyang magkabilang hita. "May nangyari ba, Sasa?" Nag-aalalang ani ni Keara at inusog pa ang kanyang upuan papalapit.

"Damn, I'm going crazy!" Napahawak si Zavy sa ulo niya at isinandal ang kanyang siko sa lamesa upang suportahan ang kanyang bigat. Agaran namang lumapit sa kanya ang tatlo and held her arms and hand upang pakalmahin siya.

"Bakit? Ano nga ang nangyari?" The calm voice of Keana, somehow lessened her agitation.

"The man who shot me was found dead, earlier, ni wala man lang kaming nakuhang impormasyon. Seems like a suicide killer." Sagot niya rito. The three were surprised, and speechless.

-

NAGSIMULA na ang klase nila Zavy, nguniy nanatili lang siyang naka-ubob sa kanyang lamesa. Ramdam niya ang mga pasimpleng tingin ng kanyang mga kaklase. Mga tinging alala sa kanya dahil baka mapagalitan siya.

Hindi naman siya talagang tulog, gusto niya lang ipikit ang mata upang ipahinga ito. She wanted peace for once, kung pwede nga lang tumakas ginawa na niya, but that would make his Papa Jo mad and disappointed.

That's the last thing she would do. "Okay, class. Turn your book to page 67.." She heard the movement behind her. Pero mas nakakairita ang boses ng guro niya, ayaw niya sanang pumasok ngayon.

Then the creature behind her started poking her back, but she ignored it. Ngunit mas lalong nangulit pa ito at ipinagpatuloy ang pagtusok sa kaniyang likod.

Damn this human. Ubos na ang pasensya niya kaya nilingon niya ito. Akmang papagalitan na niya sana ito nang makita ang inosente nitong mukha na nakangiti pa.

"Strawberries?" Bulong nito dahil kasalukuyan pang nagtuturo ang teacher nila sa harapan. That smile.. Alam na alam ni Zavier ang ngiting yun, she can't pinpoint who but that smile and that eyes of him reminds her of someone.

"Ms. Yutsuko and Mr. Montero! Get out!" Halos mag-party ang kalamnan ni Zavier nang marinig 'yon, binalingan niya si Eugene.

"Tara!" Mahahalata sa boses nito na masaya pa siyang pinalabas siya. Halos hindi napansin ni Zavier ang mga matatalas na tingin ni Nox na kung nakakabutas man ay butas na ang katawan nila.

"Bro, kawawa yung notebook, wala siyang kasalanan." Napatingin agad si Nox sa notebook niyang hindi niya namalayang nilamukos na niya. Ngunit hindi niya pinansin ito, mas lalo lamang nagngitngit ang kanyang kalooban nang tanawin ang likod ng dalawang papalayo.

Why is he even mad?

-

ONLY the clings and clacks of utensils can be only heard in Delicioso's. It is a five star fine dine restaurant, filled with elegant and classy people. The businessmans are just talking with a minimal voice.

The prominent actors and actresses who wre enjoying their meal are wearing simple yet posh outfits. "Ma'am, can I have your order, please?" There's one standing out in the midst of the crowds

"I'll have Truffle Pasta and Chicken Satay, and for my drink, I would like to have a Champagne." Napatango naman ang waiter and excused himself. May kaonting mga sinasabi ang mga nakakakita sa kanya nguniylt dahil nasa isang pormal silang kainan ay hanggang bulong at tingin lang ang mga ito.

Thye couldn't help but to scold Zavy and theur minds, she's wearing a black sweatpants and a grey hoodie habang naghihintay sa kanyang order which would not match where she is right now, but who cares? Even Zavy don't.

Then unexpectedly, a group of guys came. Ingay pa lang nito ay kilalang kilala ito ni Zavy. Marahas na napalingon si Zavy at nakita niya ang mga paparating. 

"What are you doing here, Eugene?" Diing tanong ni Nox dito na halatang naasiwa sa presensiya ni Eugene.

"What? Am I not allowed to come here?" Sarkastikong bawi naman nito. As Zavy watches them obviously walking towards her direction, she can't help but to appreciate how they look.

"Tsk, they are definitely undeniably handsome, but also definitely undeniably stupid," komento niya. Nang makarating ito sa kanyang harapan ay naparolyo na lang kanya mga mata.

Sigurado siyang hindi magiging tahimik ang gabi niya. With these kind of guys? Lalong lalo na, na nagsama si Eugene at Nox na walang ibang ginawa kung hindi ang magbangayan, this will surely be a long night for her.

***

Thanks for reading🖤

PRES.