ChanBaek: Exorcism of Byun Baekhyun [Completed]

xxxviii

Chanyeol

"Baekhyun?" Napatingala ako sa ilaw na papatay-patay sindi. Kinukutuban ako ng hindi maganda. Aakyat sana ulit ako pero nakasalubong ko si Baekhyun. "Baekhyun. Okay ka lang ba ha? I think we need to go home-" I stopped when he held my hand. Napangiwi ako sa lakas ng kapit nya. Yun bang parang hindi nya makontrol ang grip nya. Tinitigan ko sya. Something's weird. Itim na itim ang mata nya at parang wala sya sa sarili nya, e. I've seen him this way two years ago. "Sino ka?" I asked pero 'di nya ako sinagot. Binitawan nya agad ang kamay ko saka bumaba palabas ng bahay.

I yanked my phone out of my pocket and kinontak si Kyungsoo. Lumipas muna ang ilang tawag bago nya sinagot. "Kyungsoo, si Baekhyun.." Sinundan ko ng tingin ang kotse ko nang paandarin ito ni Baekhyun. Nangiwi ako nang mapansin ang ingay sa kabilang linya. Talbog ng kutson at saka mumunting ungol ni Kyungsoo. "Jongin?! Kyungsoo?! Nakikinig ba kayo?! Pwedeng mamaya na yan? Importante 'to! Ano ba?! Pitingini ah!" sigaw ko. Nagmimilagro nga ang dalawa. I snapped my forehead. These two are unbelievable. Naalala ko tuloy ulit yung nangyari sa amin ni Baekhyun kanina. I'm satisfied yet guilty. Kung malalagay sa panganib si Bacon... I'm the one to blame.

"H-Ha? A-anong sabi mo?" ani ni Kyungsoo sa tonong hinihingal, "Jongin, ahh. Bilisan mo pa!" Palakas nang palakas yung ingay ng kama. Hindi ko alam kung ibababa ko na ang tawag o hindi pero kasi kailangang malaman ni Kyungsoo ang nangyayari kay B. Alam ko magagalit sya sa akin. I'll prolly need to prepare myself for that. "Yeol, ano n-nga ulit yung kay B? Ahh, I'm cumming! Ahh, Jongin, ahhhh!" sigaw ni Kyungsoo.

Tumigil ang ingay.

Paghinga lang nila naririnig ko.

"Oh, tapos na kayo?" tanong ko.

"Bakit mo kasi sinagot?!"

"Ring nang ring kaya! Bubu ka?"

"Aish!" Maktol ni Jongin.

Napahilamos ako sa mukha ko. Pitingini. lang. Nagaway pa ang dalawa e, kakatapos lang nga nilang magyugyugan. Pinarinig pa sa akin. Kung hindi ba naman nakasinghot 'tong dalawa. "Hello, Chanyeol? Anyare ba kay BFF? Importante ba talaga? Naalala ka na nya, don't tell me you-" He stopped for a few seconds, "You did, didn't you?" Hindi ako nakasagot. Hindi ko na pala kailangan sabihin kasi nahulaan na agad nya. "Asan na si B ngayon? KAPAG MAY NANGYARI SA KANYANG MASAMA, LAGOT KA TALAGA SA AKIN, CHANYEOL! HANAPIN MO SYA!" He shouted before ending the call right there.

Napasabunot ako sa ulo ko.

Ano ng gagawin ko?

Sinubukan kong tawagan si Baekhyun pero hindi nya naman sinasagot ang tawag ko. I immediately turned on the tracker. Meron nga palang GPS ang cellphone nya. I set it up and activated it without him knowing. I was worried that something like this might come up and it really did. He's still moving. Ang layo na ng narating nya mula sa lugar na pinanggalingan namin. He could make it in the city for less than an hour by now.

Huminto naman ang ilaw. Binilisan ko lalo ang pagmamaneho ko para maabutan sya kung saan sya huminto. Minutes passed at natunton ko ang kinaroroonan nito. Isang taxi na nakaparada sa pilahan. Kinatok ko ang bintana nito. Binuksan naman nung taxi driver. Nandito ang ilaw nung tracker ni Baekhyun pero wala naman sya. Ito na marahil yung sinakyan nya? Nasaan sya?

"May naiwan na phone dito."

"Anong naiwan? Walang naiwan."

Kinuwelyuhan ko sya. "Nasaan?"

"Teka lang. I-Ito na." Dinukot nya sa bulsa nya ang cellphone ni Baekhyun. "Aish. Yan nga binayad sa akin nung lalaki, e. Bayaran mo ako kung kukunin mo yan. Pera na ohh naging bato pa." Kakamot-kamot sa ulong sabi nya. Dumukot ako ng limang-daan at inabot sa kanya. "Wow, galante. Salamat! Pinagpala talaga ako ngayong araw. Hihi! Thank you lord, ayy pucha!" Bigla nalang umusok ang taxi nya. Pinagpala nga sya.

Umalis na ako dun at palinga-linga ako sa paligid. Hoping na matatanaw ko si Baek pero wala. Hindi ko na sya makita. Jusko. Sana okay lang sya. Paano kung hindi na makabalik ang kaluluwa nya? How could we be able to stop this non-sense? Meron pa bang ibang paraan? Kung meron, ano?

Baekhyun

"Eomma,"

Nang bumalik ang ulirat ko at yakap-yakap ko na si Jesper dito sa madilim na park. We were sitting inside this small playhouse na medyo mabuhangin na. E, kakatanggap ko pa lang ng tawag mula kay Mr. Song. I was about to help them look for him pero he's already here in front of me. Ang pinakahuli na naaalala ko. Nakita ko si Jang Hae Rin. Sumanib sya sa akin? Alam nya kung saan pupunta si Jesper sa pagkakataon na ito.

"Shh, huwag ka na umiyak."

"I'll be a good boy, Eomma."

I've been thinking about it. Kamukha ko si Hae Rin. Kaya rin siguro, eomma agad ang tawag sa akin ni Jesper simula nung unang pagkikita namin. Pero, bakit magkamukha kami? May nililihim ba sa akin ang parents ko? Lihim na tuluyan na nilang dinala until their last breath? Ano naman yun? It really looks like identical twins kaming dalawa.

"Iuuwi na kita, Jesper."

Napatigil sa pagiyak si Jesper at nagtataka na napatingin sa akin. "Mom talked to me. She mentioned about a journal. I," Jesper pouted, "I don't understand what she was trying to tell me because I'm crying." Then he bowed his head, "Halmeoni Juliet said big boys don't cry but, I'm really scared. I, I'm maybe w-watching too much walking dead. Halmeoni loves it but it's scary, you think so? You really smell like my mom.. Can you two switch again? I missed her."

It because she's near US.

Ginulo ko ang buhok nya, "Let's go?"

Ngumiti sya sa akin bago nya hinawakan ang kamay ko. Pumara agad ako ng taxi para maihatid na sya pauwi. Habang nasa byahe kami, nakatulog sa lap ko si Jesper. Pilit ko namang tinatawagan si Joong Ki. Aantayin ko nalang siguro. Napasulyap ako kay Jesper nang maalala ang Journal na sinasabi nya. Hae Rin mentioned about it? Siguro may sinulat syang clue dun na magkokonek sa dahilan ng pagpatay sa kanya? Hindi kaya?

"Jesper!" sigaw agad ni Jungkook nang makarating kami, "Ikaw talaga. Saan-saan ka na naman nagpupunta. Lagi mo nalang kaming pinagaalala dito sa bahay. Aish!" I smiled at the two of them, "Ah, Baekhyun, wala pa pala si Hyung. I've been trying to reach him pero hindi ko sya makontak. Ah, aantayin mo ba sya?" Tumango lang ako, "Sge, iaakyat ko lang si Jesper sa kuwarto nya ah? Halika na, Jesper." Aakyat na sana sila pero pinigilan ko naman si Jungkook.

"Jungkook, about Hae Rin.."

"What about... her?"

"Nagpapakita sya sa akin."

"You mean sya yung nasesense kong spirit the first you came here?" Tumango naman ako, "Did she talk to you-" Pinigilan ko sya at tinignan si Jesper na nakikinig sa amin. "Ah, I'll be back, iaakyat ko lang si Jesper sa taas. Come on, Jes. I will wake you up when hyung's already home." Napalingon sa akin si Jesper habang kagat-kagat ang thumb nya with his eyes full of questions. He's too young to experience all of these.

Umupo ako sa couch.

Nahagip ko sa peripheral vision ko ang pamilyar na hubog sa hallway kung saan napasok ko ang basement. Storage room nila Joong Ki? Hae Rin wants me to find out something buried in there. Hindi kaya nandun yung journal? Anong meron dun?

Jang Hae Rin, I'll help you.

But first, let me take a bath.

Amo'y tseks pa ako. Kainis ah.