SUSPICIOUS SMELL² ▪︎ Choi Soobin ✔

Bölüm 22

꧁‎‎ Suspicious Smell - Choi Soobin‎‎꧂‎

𓆸 24042021𓆸

❝BÖLÜM 22❞

Soluk soluğa evin içine dalmıştım. Yeonjun alnından akan soğuk terlere rağmen sakinleşmişe benziyordu. Soobin ise ortalıklarda yoktu. Gözlerim telaşla onu ararken odasının kapısı aralanmış ve içinden koşar adımlarla kendisi çıkmıştı. Hızla yanıma gelip bana sarıldığında rahatça nefesimi verdim.

Ona bir şey olmadığı için rahatlamış hissediyordum. Ayrıca şu an moralimi kimse bozamazdı. Çünkü kurtuluyorduk.

Birbirimizden ayrıldığımızda gözlerimi onunkilere kaldırdım. Endişelendiği her halinden beli oluyordu. Ben de onun için endişelenmiştim fakat artık endişelenmek yerine yapmamız gereken daha önemli bir hamle vardı. Gerçekleri ortaya çıkarmak.

Kolundan tutup onu koltuğa doğru çektim. Taehyun ve Yeonjun bize merakla bakarken elimdeki belleği havaya doğru tutup hepsinin görmesini sağladım. Konuşmak için ağzımı aralamıştım, ancak heyecandan o kadar gerilmiştim ki tek kelime dahi edemiyordum. Sadece yüzümde rahatlamış bir tebessüm hakimdi. Sevinmek için erken miydi bilmiyorum ama sevinmeyi hakkediyorduk, hepimiz.

Hepsi kaşları çatık bir şekilde elimdeki belleğe baktıklarında Kai yapacağım şeyi anlamış gibi odasından laptopunu getirmişti. Tek kelime dahi etmeden Kai'ın getirdiği laptopa belleği taktım ve ilk videoyu açtım. Dakikalar öncesinde tıpkı benim yaptığım gibi pür dikkat ekrana gömülmüş halde videoyu izliyorlardı. Arabanın geldiği saniyede bakışlarım Soobin'e kaymıştı. Oldukça şaşkındı.

"A-abimin arabası." diye mırıldandı. Videonun bitmesiyle hız kesmeden ikinci videoyu da açıp onlara izlettim. Hepsi şaşkınca bakışlarını videodan kaldırıp bana çevirdiklerinde hala gülümsemeden duramıyordum.

Videoları Huening Kai'ın bilgisayarına da kopyaladıktan sonra belleği avucumun arasına aldım. Bizim için hazine niteliğindeydi.

"Yurin sen bunları... Aklım almıyor! Sen nasıl bunları buldun?" Yeonjun şaşkınca bana bakarak bu soruyu sorduğunda çok geçmeden cevaplamıştım, "Jeonguk birkaç hafta önce bu belleğe bakmam konusunda beni uyarıştı. Ancak araya birçok olay girdiği için inceleme fırsatım olmamıştı, aklımdan uçmuş gitmiş. Bugün çantamı karıştırırken fark ettim."

"Yani bu bir nevi kanıt. Soojun'un arabası, benzin bidonları, yangına ait gece. Tüm oklar onu gösteriyor. Sonunda kanıda ulaştık!"

Beomgyu sevinçle söylendiğinde başımla onu onaylamıştım. Gözlerimi tekrar Soobin'e kaydırdığımda ile durgun bir ifade ile yeri seyrediyordu. İstemsizce kaşlarımı çatmıştım. Nesi vardı? Sevinip havalara uçması gerekiyordu...

"Soobin iyi misin?"

Telaşla ona yaklaştığımda irkilerek bakışlarını bana kaldırmıştı. Hızla başını salladı fakat hiç inandırıcı gelmemişti. O geceyi hatırladığı için muhtemelen tekrar suçluluk duyuyordu, bir hastalık gibi sürekli travmasının nüksetmesi onu da yormuştu. Bunun farkındaydım, ancak bir an önce bu işten kurtulup eski hayatımıza dönmemiz gerekiyordu.

Yanına oturup destek olmak istercesine elimi sırtına koydum. Kafasını omzuma yaslayıp derin bir nefes vermişti. "Yurin ben ne yapacağım?" diye mırıldandı. "Biliyorum, çok zor. Sonuçta o senin öz abin ve şimdi... Onu tutuklattıracak bir kanıt elimize geçti. Onu bir nevi kendi ellerinle tutuklattıracaksın. Ancak bunu Hyungjun için yapmak zorundayız. Her şeyden önemlisi o ürettiği uyuşturucularla hem gençlerin hem de senin hayatını karartmış bir insan."