SUSPICIOUS SMELL² ▪︎ Choi Soobin ✔

Bölüm 28

꧁‎‎ Suspicious Smell - Choi Soobin‎‎꧂‎

𓆸 04052021𓆸

❝BÖLÜM 28❞

Bazen gerçekler akıl almaz bir boyuta ulaşırdı. Kelimenin tam anlamıyla aklım almıyordu. Tüm bu yaşananları...

Kim Hyungjun.

Benim için sadece ismen tanıdık biriydi. Soobin'in kapatamadığı geçmişi, pişmanlığı, ölen bir gençti. Onu sadece bana anlattıkları kadar tanıma fırsatım olmuştu. Yüzünü de, ismini de herkesten geç öğrenmiştim. Soobin'in bana anlatabilmesi için sabırla beklemiştim.

Şimdi ise aklımın almadığı, mantığıma sığmayan bir durumla karşı karşıyaydım. Nefesim kesilmiş, gözlerim kaymıştı.

Yüzü gerçekten de Hyungjun'du. Yara izi o kadar barizdi ki tüylerim ürpermişti. Resmen... Resmen derisi yüzülmüş gibiydi. Yanık izi berbat haldeydi ve o, buna rağmen yaşıyordu. Öldü dedikleri adam karşımda duruyordu. İnanması güçtü fakat o buradaydı.

En başından beri bizimleydi. Yanımızdaydı ancak görünmezdi. Onu kimse fark edememişti ama o her seferinde bizi takip etmiş, sessizce dahil olmuştu. Şaşkınca başımı tekrardan kaldırdım. Beni tanıyordu... Galiba bu zamana kadar yaptığımız ve yapacağımız her şeyi de biliyordu. Ancak çok mantıksızdı! Hem yaşaması, hem de kendini hiç belli etmeden bunca zaman yanımızda olması, cidden çok mantıksızdı.

"Sen, nasıl..." diye mırıldandım şaşkınca. İşaret parmağını dudağına doğru bastırdı. "Bunu sorman için doğru bir vakit değil. Aish, o şerefsiz bir daha seni görmeyeceğini söylemişti. Hayatımda onun kadar dönek bir insan görmedim."

Sorgularcasına ona bakarken o, gözlerini kaçırıp afallayarak ensesini kaşımaya başladı. "Boş ver. Kendi kendime konuşuyordum... Seni gördüğüme sevindim, ancak sen pek sevinmemiş gibisin."

"Dalga mı geçiyorsun?" Ses tonuma hakim olamadığımda kaşları merakla havaya kalkmıştı. "Yıllardır ölü diye gösterilen biri şu an karşımda duruyor ve bana onu gördüğümde sevinip sevinmediğimi soruyor... Ne tür bir şaka bu?"

Güldü.

Eminim onun için fazlasıyla komikti ancak benim için işler öyle değildi. Bir sürü senaryo kursam bile Hyungjun'un yaşaması mantıksızdı. Evet, o geceyi dürüstçe anlatabilecek tek kişi oydu. Yaşadığı için minnettardım fakat arkasında sakladığı sırrı merak ediyordum.

Omzuma pat patlayarak, "Her şeyi anlatacağım. Ancak şu an doğru zaman değil. Geri dön ve arkadaşına destek ol." dedi. Tam deponun kapısını aralayacakken tekrar bana döndü, "Yaşadığımdan kimseye bahsetme. Özellikle de Soobin'e. Zamanı geldiğinde seninle tekrar iletişim kuracağım."

"Nereye gidiyorsun?"

Şaşkınca ona bakarken Hyungjun, maskesini takmış kendince havalı bir selam çakıp kapıyı açmıştı.

"Sadece aynı gemide olduğumuzu bilsen yeter Yurin."

Bir şey dememe izin vermeden çekip gittiğinde arkasından şaşkınca bakakalmıştım. Kalbim korkudan deli gibi atıyordu. İçimdeki his korkudan daha çok heyecana dönüşüyordu. Eğer aynı gemideysek bu demek oluyordu ki, Soobin suçsuzdu. O geceyi yaşayan birinden bunları duymak beni rahatlatmıştı.

Elimi kalbime doğru bastırdım ve derin bir nefes verdim. O sırada deponun kapısı sertçe itilmiş içeriye de Soobin girmişti.

Göz göze geldiğimiz anda hızla kendimi toparlayıp çıkmaya yeltenmiştim ki önüme doğru bir adım atarak beni durdurdu. Bakışlarımı tedirgince kaldırdığımda anlayamadığım bir şekilde bana bakıyordu. Zorlukla yutkunup, "Çekil." dedim.