CHAPTER ONE (ARROGANT ALPHA)

902 76 12
                                    

TAEHYUNG'S POV

Masaya at nakangiting sinasabayan ko ang malakas na tugtog habang kusang umiindak ang katawan ko.

Ang totoo ay hindi pa nawawala ang hangover ko pero ayokong umuwi nang hindi ako nalalasing.

Tutal wala rin namang naghihintay sa akin pag uwi kaya mas mabuti na rin ang ganito.

Ika nga, sanayan lang yan.

Hindi naman masasabing lasenggo ako at pariwara, I know when to stop myself if it's already too much.

I just want to enjoy my life and shoo the sadness away.

My family is in the States and I've opted to stay here in South Korea to pursue my dream in Fashion Industry.

Also, I can force myself to be with them since I'm only their adopted son.

Hindi nila ako tinrato na iba sa kanila. Itinuring nila akong parang isang tunay na anak kaya mahal na mahal ko sila.

Pero nandun ang maraming katanungan sa isip ko kung bakit ako iniwan ng mga tunay kong magulang.

Isa sa mga rason kung bakit hindi ako umalis sa lugar ay dahil sa umaasa pa rin akong makita at makilala ang mga tunay kong mga magulang.

Besides, meron ng isang anak ang mga tumatayo kong magulang bago pa man ako dumating.

They already had their daughter, Jennie.

Jennie and I has a good relationship. Parang isang tunay na magkapatid ang turing namin sa isa't isa.

Halos sabay na rin kaming lumaki na dalawa at masasabi kong ipinagsasalamat ko talaga na nakilala ko siya.

Isa siya sa mga nalungkot nang sinabi ko sa kanila ang balitang balak kong manatili ng Seoul at hindi na sumama sa kanila.

I know.

My life is full of dramas and mysteries.

And it's very lonely being alone.

Hindi kalaunan ay napagpasyahan ko nang bumalik sa mesang mag isa kong inookupa nang bigla kong maramdamang may kung sino na yumakap sa beywang ko.

"Hi, sweetie....."

Kunot noong nilingon ko at napasinghal nalang ako nang makita ang nakakairitang mukha ni Minho.

Isa sa mga manliligaw ko.

"Psh. Ano na namang ginagawa mo dito?" Pabalang na tugon ko sa kanya sabay tanggal ng kamay niyang nakahawak sa akin.

Natatawang inalis naman nito ang pagkakahawak sa akin saka itinaas ang dalawang kamay.

"Very feisty. That's what I like most about you."-Minho

"Tssss. Back-off."-Taehyung

Pagod at nahihilong naupo na ako habang nasa mga kamay ko pa rin ang inumin.

Padabog na inilapag ko ito sa mesa nang makitang naupo na si Minho sa harap ko.

"Umalis ka nga sa harap ko. Sinisira mo ang gabi ko." Paasik ko pang saad habang masama ang tinging binibigay sa kanya.

"Sweetie......"-Minho

"Wag na wag mo kong matawag tawag nang sweetie at hindi kita kaano-ano."-Taehyung

"Look, concern lang ako sayo kaya ako nandito. Jimin texted me na nandito kana naman at hindi ka niya kasama."-Minho

"Wala akong pakialam. I even asked him to join me but he refused. Ngayun, bakit parang nanay ko na naman siya kung makapag-alala?!"-Taehyung

He's my LunaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon