He's my Luna

CHAPTER SIXTEEN (BADASS PRINCE)

JUNGKOOK'S POV

Pilit kong inilayo ang katawan ni Irene sa akin pero maagap nitong hinawakan ang magkabila kong kamay para pigilan ako.

"No, Jungkook. Stay!" Malakas na saad nito na nakapag patahimik sa kaninang malakas na bulungan ng mga naroroon.

Umiiyak na lumabas si Taehyung kasama si Jimin at ngayun laman lang ng utak ko ang luhaan niyang mukha.

Akmang susundan ko na sana siya nang pinigilan na naman ako ni Irene.

If she's really my mate, bakit wala akong maramdaman na kahit na ano para sa kanya?

Inaamin kong importante siya sa akin pero hindi na lalampas sa matalik na kaibigan ang tingin ko sa kanya.

Alam kong may hindi tama sa mga nangyayari. Hindi ko lang masabi kung ano talaga ito at kung sino ang may kagagawan ng lahat ng ito.

Dapat masaya ako ngayun at alam ko na kung sino ang mate ko pero bakit ramdam na ramdam ko ang pagkadurog ng puso ko?

My wolf is crying inside me.

Na dapat ay nagsasaya siya ngayun pero kabaliktaran ang mga nangyayari.

My wolf is almost dying in pain inside me. He's screaming Taehyung's name over and over again.

"It's okay, Jungkook. I will just talk to Taehyung later. Ako na ang bahalang magpaliwanag sa kanya."-King Zairo.

"No. I need to talk to him." Giit ko pa rin sa lahat.

"Pero pinagbabawalan kita! I'm your mate at hindi ka pwedeng lumapit sa kanya!"-Irene

Inis na binalingan ko siya at gusto kong matawa nang makita ang desperado niyang mukha.

"Why? Kakausapin ko lang siya. Anong masama dun? Anong kinatatakot mo? Ano ang dapat mong katakutan sa isang pag uusap lang, Irene?"-Jungkook

Agad na nanlaki ang mga mata nito sa prangkang tanong ko sa kanya.

"Alam kong may tinatago ka at malalaman ko rin ang totoo. At kung tama nga ako, pagbabayarin kita sa lahat ng sakit na dinulot mo sa taong mahal ko."-Jungkook

Naiiyak na nabitawan nito ang mga kamay ko habang hindi makapaniwalang tinitigan ako nito sa mga mata.

"But.... I'm your mate. I'm your fucking mate!"-Irene

Talaga ba?

Pero bakit parang takot na takot ka?

"Jungkook, kumalma ka. Wag mong sigawan si Irene. He's your...... Your mate." Singit na ni Ama sa likuran ko.

Malamang ay ramdam niya ang labis na galit na nararamdaman ko.

"Just calm down. If your really worried about Taehyung, I'll talk to him later."-King Zairo

Naiiling na naihilamos ko ang dalawang kamay sa mukha ko.

Gusto ko nang magwala.

Ano ba ang hindi nila maintindihan sa gusto kong makita at makausap si Taehyung?!

I need to do this not just for him but also for myself.

My wolf....

My wolf is in deep pain.

He's begging for me to look for Taehyung.

My heart is breaking by just the mere thought of him hurting and crying in Jimin's arms.

Sinubukang hawakan ulit ni Irene ang kamay ko pero maagap kong tinapik ito para bitawan ko.

"Please, Jungkook. Makinig ka sa akin. I'm your mate and I don't want you to come near Taehyung ever again." Pagsusumamong saad nito habang pilit nitong tinitingnan ako sa mga mata dahil pilit ko ring iniiwas sa kanya ang paningin.