Günah Aga günah | Texting

Özel bölüm-ll

Selamün aleykümmmmm
Ben geldim unuttuğunuz yazarınız.

Nasılsınız? ya nasıl özlüyorum ben buraları, kitaplarıma bölüm yazmayı.

Uzatmadan bölüme geçelim.
Sonda bol bol konuşuruz canlar.

Bol bol yorum plisss beni de happy yapın.

________________________

3 yıl sonra...

Kaç gündür olduğu gibi, aldığım kokuların anında midemin bulanmasına vesile olması, beni korkutuyordu. Ama yinede Eymene birşey söylemiyordum. Onuda boşuna endişelendirmeyelim. Geçer diye düşünüyorum.

" Alya, iyi misin canım" banyo kapısının ardından bana seslenen kocama odaklandım.

" İyiyim canım, çıkıyorum." Elime yüzüme son kez su vurup, banyonun kapısını açtım. Endişeli bir şekilde beni süzen Eymene gülümsedim 'İyiyim' der gibi.

" Yüzün solgun görünüyor." Eymen işte, anlıyordu hemen.

" İyiyim canım hadi gide..." Dememe kalmadan gelen öğürme'm ile banyoya koştum. Klozete eğilmiş, boş olan midemi boşaltmaya çalışıyordum. Eymen arkadan saçlarımı tutunca, bir yandan da sırtımı sıvazlayıp duruyordu.

Kafamı klozeten kaldırdığım da, bana çatık kaşlarıyla bakıyordu.

" İyi değilsin! Kalk hastaneye gidiyoruz. Gün geçtikçe eriyor gibisin." Artık itiraz edecek hâlim olmadığı için ayağa kalktım onun yardımı ile. Eymen beni yatağa oturtup, tüm acemiliği ile örtümü yapmaya başladı. Bu haline gülmek istesemde midemin hâlâ tetikte olması canımı sıkıyordu.

Üzerime kabanımı alıp Eymenin koluna girerek evden çıktık. Arabayı açıp beni rahatça koltuğa oturttu. Akşam olduğu için hava soğuktu. Kabanıma iyice sarıldım. Eymen bu halimi fark edince arabanın ısıtıcısını açıp, arabayı çalıştırdı. Bana sinirlenmişti, ona hiçbir şey söylemediğim için.

Hastane önünde durunca, beni elimden tutup arabadan indirdi. Beraber hastaneye ilerlediğimizde. Eymen sıra işlemelerini hal edip beni tekrar koluna takarak doktorun odasına sürükledi. Yürüyecek takatim yoktu çünkü.

İçeri girdiğimizde bizi sıcak gülümsemesi ile karşılayan kadın beni muayene sedyesine aldı. Şikâyetlerimi sorunca yaşadığım durumları anlatım.

" Kaç gündür burnum daha hassas olmaya başladı. Aldığım bir kokuda soluğu lavaboda alıyorum. Herhalde midemi üşüttüm. "  Ufak bir muayene yapıp bizi karşısında duran iki koltuğa aldı.

" Endişelenecek bir durum yok Alya hanım. Aksine çok güzel bir haberim var size" merakım yerini heyecana bırakınca, kafamı salladım.

" Hamilesiniz, tebrik ederim." Ne! Yanlış mı duydum ben az önce. Doktor bana sen hamilesin mi? Dedi.
Donmuş bir vaziyette doktor hanıma bakıyordum. Eymenin beni aniden koltuktan tutup kucaklaması ile etrafımda dönmeye başladım.

" Hamileyiz biz... Biz hamileyiz" Eymenin cümle demeye bin şahit olan konuşması beni şoktan çıkarınca gülmeye başladım bu kez.

Hamileyiz biz diyor ya!

Doktor şaşkınlıkla Eymene bakınca utanmıştım.

" Eymen, beni artık indirsen mi? Başım döndü." Hızlıca beni yere bırakıp koluma girdi. Koltuklarımıza tekrar geçip oturduk.

" Alya hanım, bu yolculukta kendinize dikkat etmeniz gerekecek." Eymen Hemen lafa atlayınca, göz devirdim.

" Ben ona çok iyi bakarım, merak etmeyin."