همه چیز شاید خیلی عجیب و یهویی رخ داده بود و حالا هیچ اثری از تهیونگ و جونگکوک نبود انگار که توی لایه های اون آینه مرموز فرو رفته باشن و خودشونو توی بُعد مجهولات خاک کردن اما شرایط شاید برای جونگکوکی که هنوزم بیهوش بود متفاوت تلقی می شد
با حس نرمی و لطافت اطرافش چشمای سیاه و براقش رو باز کرد توی اتاق تاریکی بود اما می شد بخاطر نور ماه که از پنجره تمام دیوار بزرگ اتاق به داخل می تابید دید نسبتا خوبی به اطراف داشت وقتی تمام صحنه ها مثل یه فیلم از جلوی چشماش رد شدن توی پاهاش احساس لرز کوچیکی کرد به آرومی با کمک گرفتن از دو دستش از جاش بلند شد و به تاج تخت تکیه داد حالا زاویه دید کامل تری نسبت به اون اتاق بزرگ با دکوراسیون مشکی طوسی داشت جسم مردی پوشیده شده توی شلوار مشکی و پیرهن مردونه سفید نظرشو جلب کرد با توجه به شونه های پهن و بزرگش حدس می زد باید تهیونگ باشه به آرومی با صدای گرفته ای که متاثر از خواب بود لب زد
+تهیونگ شی؟
صدای آه جانسوزی از مرد روبروش بلند شد و بعد صورت مرد به سمتش چرخید
_چطور جرعت کردی؟
تهیونگ انگار تمام عصبانیت دنیا رو توی دلش داشت و حالا می خواست تمامشو سر جونگکوک خالی کنه
+چ..چی؟
تهیونگ همونطور که به سمتش میومد و قدم هاشو با خشم بر می داشت داد کشید
_توئه لعنتی چطور جرعت کردی فراموش کنی ؟
جونگکوک تقریبا توی خودش جمع شد
+ متوجه منظورتون نمی شم تهیونگ شی !
تهیونگ که حالا برزخی تر از هر زمان دیگه ای بود با خشم به سمت گلدون بزرگ رز رفت و طی یه حرکت خوردش کرد
_ که یادت نمیاد ها؟ که متوجه منظورم نمی شی نه؟
+ ما توی عمارت شما بودیم بعدش جیمین و یونگی هیونگم اومدن و تو بعدش یه آینه آوردی و من و خودتو حبس کردی یه جورایی بعدش...بعدش... اها ..اون ..اون تاجه رو گذاشتی رو..روی سرم و بعدش... بعدش ....
کوک درست مثل بچه های پنج ساله توی خاطراتش می گشت تا جوابی درست پیدا کنه اما وقتی همه چی به سیاهی چشماش رسید با قیافه گنگی به تهیونگ خیره شد
+ من بعدشو یادم نمیاد
تهیونگ پوزخندی زد که از نظر کوک شاید جزو ترسناک ترین چیز های دنیا بود هر قدمی که تهیونگ به سمتش بر می داشت باعث می شد ضربان قلب کوک از ترس بالا بره
+ مم..منو ...ب...برگز..برگردون ...خ...خونه
تهیونگ انگار که بهترین جک سال رو شنیده باشه بلند قهقهه زد
