Tamamlandı ✓
SİYAHIN ESİRİ Serisinin 3. Kitabı
15 Nisan Aksiyon #1
Uzun soluklu ve gizemlerle dolu bir kurgudur. İlk bölümlerde sanıldığı gibi bir kurgu ortada yoktur!
❝..Duyduğum her ses yine yeni bi hayaldi. Zihnim koca bir çıkmazda sürüklenirken...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Medya Bölümden Kesitler..💫
‼️Yarın ki bölüm için 120 oy 1K yorum sınırı
❄️
Ağlayan Kaan'ın sesi odayı doldururken sıkıntılı ve telaşlı bir nefes aldım ve elimde olmadan refleksen Türkçe konuştum. "Tamam, gerek yok. Ben iyiyim" Savaşın bakışları beni bulduğu an kadının beni anlamadığını bildiğim için İtalyanca tekrarlarken kadın bebek için bu kadar telaş yaptığımı anlamış olacak ki bana bebek için iyi olmam gerektiğini söyledi. Savaş huzursuzca onu kucağında tutarken kadın yarım bir şekilde oturduğum için yatmama yardımcı oldu ve Savaşa yanıma gelmesini söyledi. Savaş yanımıza geldiği an kadın bebeği almak için kucağını açarken Savaş ona narince uzattı ve kadın üzerime doğru bebekle eğildi. Odada ki sessizliği bölen tek şey beni delilerce huzursuz hissettiren Kaan'ın sesiyken Savaş kadının sesi ile üzerimde ki pikeyi dışarıdan bedenim gözükmeyecek şekilde havalandırdı ve kadının Kaanı sakinleştirerek göğsüme yatırışını izledi. Kokumu aldığı an ellerini bedenime koyarken Savaş pikeyi hafifçe Kaan'ın sırtına doğru kapattı ve dikkatini bir an olsun bizden ayırmadı.
Kaan üzerimde kendi kendine çırpınırken bu kadar küçük ve hafif oluşunu hissetmek canımı sıkıyordu. Kadının yardımı ile Kaan göğsümü bulduğu an bir an sesi kesilirken onu tatmin edecek sütü bedenim henüz karşılamadığı için olsa gerek yüzünü kaldırdı ve huzursuzca ağlamaya yeniden başladı. Onun ne istediğini, neye ihtiyacı olduğunu bilememek beni kötü hissettirken dolan gözlerimle dar bir nefes aldım ve kadının dediklerini dinlemeye başladım. Kaanı sakince diğer göğsüme çekerken minik elleri göğsümü buldu ve yanağını rahat edemediği için göğsüme yaslarken rahatsızca göğsümü emmeye başladı. Oturmamın onun için daha iyi olacağını düşünürken kalkmak için bir hamle yapacağım sırada Savaş beni engellerken hemşire eksik kalmadan kalkmamam gerektiğini söyledi.
Zorlukla geri yatıp bakışlarımı yavaşça Kaan'a çevirirken göğsümde hissettiğim minik ağzı ile sırtını elimle destekledim. Hemşire Savaşa dinlenmem gerektiğini söylerken gece belirli saatlerde kontrol için geleceğini söylemişti. Kadının odadan çıktığını hissettiğim an bakışlarım sinirleri alınmışça bize bakan Savaşı bulduğunda merak ettiğim şeyi sordum. "Saat kaçta doğdu? Bakabildin mi?" Yanımda ki ufak boşluğa oturup bakışları akan göz yaşlarımda takılı kalırken yüzüme doğru eğildi ve ortamı sakinleşen Kaanıngöğsümü emerken çıkarttığı nefes sesleri kapladı. Dudaklarını anlımda hissettiğim an gözlerim kapanırkenKaanın sırtında ki ellerimden birini çektim ve yanağına koyarken huzurlu bir nefes aldım. "Gece on ikiyi on sekiz geçe kucağıma verdiler.." Huzur dolu sessiz sesi ile başımı yüzüne çıkartırken yeniden aynı ifade ile konuşmasına karşı istemesem de olumlu şekilde gözlerimi yorgunlukla açıp kapattım. "Ben Parsla Barışa gitmelerini söyleyeyim, geleceğim."
