Zonder Taal Is Alles Zin-Loos

Obstressie

"Maar... De wedstrijd begint zo."

"Je hebt me beloofd dat je het gras zou maaien, Ricardo. Die wedstrijd begint pas om half vier."

De grasmaaier produceert zoveel herrie dat Ricardo me niet hoort. Of hij hoort me wel en doet net alsof hij me niet hoort: "Luister dan... Ik hoor Mart Smeets..."

Ik probeer boven het lawaai uit te komen: "Wat zeg je? Die grasmaaier maakt zoveel herrie..."

Ricardo heeft de grasmaaier al uitgezet. Over de heg hoor ik het blikken geluid van een plastic radio. Een bekende stem zegt: "Je ligt in gewonnen positie, 500 meter van de finish, en dan opeens die valpartij. Wat voel je dan? Pijn? Wanhoop? Verdriet?"

Ik zucht diep en zeg: "Dat is Parijs – Roubaix, schat. Mart Smeets doet geen voetbalcommentaar meer de laatste jaren. Die wedstrijd begint pas om half vier. Trouwens, het is al de vijfde keer dit jaar dat Real Madrid en Barcelona tegen elkaar spelen. Als je nou gewoon..."

"Maar... Het is de finale van de Copa del Rey. Messi tegen Ronaldo, de twee beste voetballers ter wereld. Die andere wedstrijden waren voor de competitie en de achtste finales van de Champions League. Dit is belangrijker. Ik wil de voorbeschouwing niet missen."

Psychiatrie studeren is fantastisch. Ik raad het alle jonge vrouwen aan. Niet alleen vanwege wat er nog meer in het pakket zit: goed betaald werk, een groot vrijstaand huis met tuin en de luxe van een praktijk-aan-huis in een rustige buurt. Daarnaast levert die studie ook nog een onmisbare bron van kennis voor de grootste uitdaging die een vrouw in het leven te wachten staat: het huwelijk. Ik zou echt niet weten hoe andere vrouwen het uithouden met een echtgenoot als Ricardo zonder de broodnodige wetenschappelijke achtergrond om alles in goede banen te lijden.

"Dan zou ik maar snel dat gras maaien.", besluit ik.

"Maar... Als ik het gras maai staat het volgende week weer net zo hoog als wanneer ik het niet maai."

"Houd nou eens op met dat gemaar. Zal ik je voortaan Maar-ten noemen? Als je het wel maait, heb ik de hele week plezier van een mooie tuin. Is het misschien goed als ik aan het werk ga? Er komt zo een cliënt en het staat heel onprofessioneel als zijn psychiater nog niet eens de problemen met haar eigen man op kan lossen. Zou je alsjeblieft het gras willen maaien, alsjeblieft?"

Ricardo heeft me in ieder geval begrepen. Hij zit in denk-modus, peinst over het probleem, zoekt naar een oplossing die alle partijen bevredigt. Hij is best een schat, hoor. Hij is nooit te beroerd om me een plezier te doen, maar die obsessie van hem voor voetbal, die gaat er nog eens voor zorgen dat ik hem de rode kaart geef.

De denker heeft er iets op gevonden: "Misschien moet ik Toni even vragen of hij me helpt. Met zijn tweeën zijn we twee keer zo snel klaar."

"Daarom houd ik zoveel van je, schat. Omdat je altijd een creatieve oplossing vindt voor elk probleem. Ik reken op je. Maar nu moet ik aan het werk. Goed?"

Het is goed. Ik had niet anders verwacht. Terwijl Ricardo nog wat onduidelijke dingen loopt te doen met allerlei tuingereedschap, parkeert een limousine voor de ingang van mijn praktijkruimte. Ik sluit haastig het raam en open de voordeur. Het is zondag, maar het werk van een medicus gaat altijd door. En als je, zoals ik, een goede naam hebt in het wereldje, dan heb je klanten die welgesteld zijn, maar ook wel gesteld zijn op persoonlijke service, zoals een zondagmiddag-behandeling.

Ik zou Ricardo wel eens een zondagmiddag-behandeling willen geven. Maar dat gaat helaas niet, want op zondagmiddag wordt er gevoetbald. Er werd al gevoetbald op zondagmiddag toen we trouwden, daarom zijn we ook op een vrijdag getrouwd, zodat onze 25-jarige bruiloft op een maandag zou vallen, een dag waarop niet gevoetbald wordt (als man moet je overal aan denken), maar tegenwoordig is het elke dag prijs. Om commerciële redenen hebben de organiserende bonden een kalender uitgedokterd waarbij er in heel Europa geen twee wedstrijden op hetzelfde tijdstip worden uitgezonden, om maar zoveel mogelijk TV-tijd te kunnen verkopen. De reclame-inkomsten stijgen net zo hard als de statistieken van op de klippen gelopen huwelijken, maar dat is dan weer rendabel voor de advocaten die langs het veld hun reclameborden hebben opgesteld. Ik weet het, het is niet Ricardo's schuld. Hij is net zozeer het slachtoffer van de marketingmachine als ik, maar als dat plan van de FIFA doorgaat om de wereldkampioenschappen uit te breiden tot het dubbele aantal landen, waardoor het toernooi niet 4 weken gaat duren, maar twee en een halve maand, zodat het tevens als voorbereiding kan dienen voor de competitie die half augustus weer van start gaat, dan ga ik zo hard gillen dat ik zelf in therapie moet.