KABANATA 32

711 18 4
                                    

Kabanata 32:




Agad na nagpark si Jackson sa parking area ng restaurant. Ganun din ang sasakyan nila Lucas at iba pa naming kasama.


"Where are you staying?" tanong ko kay Jackson. I heard his smirk and he faced me.


"I'm going to stay at your place. Probably you have guest room in your penthouse," sabi nya.


Nilingon ko sya at hindi ko maiwasang tignan sya ng masama. Naka-ngisi lang sya at tumaas pa ang kilay.


"You don't have a hotel?" gulat na tanong ko.


"I checked in near in the hospital but tomorrow I'll be checkimg out and go to your place," sagot nya.


"How long will you be here?" kunot-noong tanong ko. Nagkibit-balikat naman sya.


"Until my patient will be discharged," sagot nya na ikinagulat ko lalo. "Let's go, they are waiting," dagdag nya.


Nagmadali syang lumabas kaya di na ko nakapagsalita pa. Agad syang pumunta sa pintuan ko at pinagbuksan ako. Ngiting-ngiti sya habang tinitignan ako kaya naman siniringan ko sya ng mata na syang ikinatawa nya. Naglakad kami patungo kila Lucas na pinapanood na pala kami.


"You look good together," naka-ngising sabi ni Lucas at sumulyap kay Axel.


"Here's your key, love" sabi ni Jackson at umakbay sa akin.


"Stop calling me 'love', will you?" masungit na sabi ko.


"Okay. Wife, then" sabi nya.


Naubo si Lei at Lexie sa narinig nila kaya naman napalingon ako. Kita ko ang mga naka-ngising mukha nila Lucas at mga pinsan ni Axel.


"You're late, dude! Walang effect yung pa-flowers mo," natatawang tukso ni Ian sa kanya.


"Shut up! Let's go," iritadong sagot ni Axel tsaka naglakad palayo sa amin.


Natatawang sumunod sa kanya sila Lucas kaya naman sumunod na rin kami ni Jackson. Nasa huli kami kaya naman nung pumasok kami sa elevator ay nasa harap kami ni Jackson.


"How's your patient?" tanong ko dito para mabasag ang katahimikan.


"Not good. I read his chart, and it is bad. I want to scheduled him for surgery right away but I need to monitor his health first," sagot nya.


Batid kong nakikinig ang mga taong nasa likod naman dahil pare-pareho silang tahimik. Ganito talaga kami mag-usap ni Jackson kapag trabaho na ang pinaguusapan.


"Then, why don't you scheduled it if it's already bad?" takhang tanong ko.


"He's a 10 year old, Belle. I don't know if his body can carry the procedure," sabi nya at tumingin sa akin.


"10 year old is the owner of that rare condition??" gulat na tanong ko at tumango naman sya.


"Yes, I was also shocked when they told me that on Mayo. I can't believe that a 10 year old will suffer on a condition like that. That's why I presented myself to handle his case," sagot nya.


Napa-tango tango naman ako at natulala. Alam ni Jackson ang reaksyon ko kapag bata ang pasyente namin. Kaya naman naramdaman ko ang paghaplos ng kamay nya sa buhok ko.


"Don't worry, Belle. We'll save him, okay? I'll make sure that he's going to live his life,"


Napa-angat ako ng tingin at nakita ko ang magandang ngiti ni Jackson sa akin. That smile of him always reassured me. Everytime he smiles at me like that, I can feel safe and sound.


The Heir and I (COMPLETED)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora