War Of Love And Death- On Hold

Chapter 39

"San ka galing?"

Agad nahinto si Kriza ng harangin ito ni Jp.

"Did my plan"

"What plan?"

"To win the battle"

Napabuntong hininga bigla si Jp.

"Can I hug you for a minute?"

Nagtataka man ang dalaga ngunit niyakap na lamang niya ito. Naramdaman niya ang mahigpit at init ng yakap ng binata. Ramdam ng dalaga ang dinadamdam ni Jp sa mga oras nato. Hindi man nito sabihin ngunit dama ito ni Kriza.

"Where are we going?"-maarteng aniya ni Tina habang hawak hawak ni Sejun ang kamay nito.

"Stop talking kasi, ingay ingay mo. May ipapakita lang ako sayo"

"Ano nga? Pwede naman sabihin agad bago ipakita arte arte mo pa"

"It's better if you see it if first rather than tell it to you"

"Ano nga yon?"

Nahinto si Sejun at napapikit ng saglit dahil sa inis.

"Naiintindihan mo naman siguro yong sinabi ko sayo diba?"

Umiling si Tina "No, hindi, No."

"Tsk, tumahimik ka na lang kasi"

"Pano ako tatahimik eh aahhh!!!"-malakas na sigaw ni Tina gawa ng pagkadapa nito sa lupa, gayon din si Sejun.

Sa pagsapit ng umaaga, naunang magising si Yanna at Eyaa.

"San si Tina?"-nagtatakang tanong ni Eyaa kay Yanna na ipinagkibit balikat lamang nito dahil tila wala pa sa mood. Hindi mapakali si Eyaa kaya't ginising nito ang mahimbing na natutulog na si Laiza

"Nakita o napansin mo ba ang pag alis ni Tina kagabi?"

Mabilis na umiling si Laiza habang sinusuklay ang buhok gamit ang mga daliri. "Hindi ko narinig o napansin man lang sapagkat mahimbing ang aking tulog"

"Kriza"

"Dunno, di ko din alam, umalis ako kagabi but when I came back tulog yon si Tina"

"Eh asan siya?"-sabat naman ni Janna

"Kaya nga tinatanong ko sa inyo kung baka nakita ninyo siyang umalis o kung sino ang kasama niya bagi umalis ngunit wala yata satin ang nakakita o may alam"

"How can we know if we all are sleeping"-mataray na aniya ni Yanna

"Alam mo ikaw na babae ka imbis na sumagot ka ng maayos pinipilosopo mo pa yong tao eh kung tumahimik ka na lamang diyan at tumulong mag-isip at makiramdam sa paligid"-mataray namang aniya ni Janna ng hindi mapigilan ang inis sa kanyang sarili dahil sa mga salitang nakapagpairita sa kanya

"Eyaa keep asking that's why I answered it"

"Kaisa ka lang naman niya tinanong gaga, pero makasagot ka eh kadalawang beses ano? Nauubusan kana ng tanong sa takaw mong sumagot"

Yanna rolled her eyes "You know what Janna, if I were you, focus on how to steal Charles from Eyaa instead of nangingialam ka sa mga sinasagot ko."

Janna roler her eyes too "And if I were you, stop the care about me stealing Eyaa's Charles, walang sila at mas lalong walang kami, Kung may magaganap mang ganon we can't say it will be a stealing or pagiging ahas kasi"- lumingon si Janna kay Eyaa na kasalukuyang nakatitig dito "Kasi wala naman talagang Kayo"-madiin dagdag ni Janna

"Tigilan nyo yan, kahit baliktadin pa natin mundo, ang groupo nila at groupo natin ay magkaaway, kung mag aagawan kayo dahil lamang sa isang lalaki para niyo ng isinantabi ang pagiging Region at kumusang pumanig sa mga Prowler"-

Sabay na natahimik silang lahat sa sinabi ni Laiza, may punto si Laiza na maaaring ito ang maging dahilan ng pag panig nila ng tuluyan sa mga Prowler ngunit maliban sa maaaring magkatotoo ito ay mahirap na itong iwasan sapagkat hindi nila maitatanggi na tuluyan na talaga silang nahulog sa mga binata, nong una alam nilang mali ngunit sinubok nila.

Isang kamaliang kusa nilang sinuway.

Marahil pinairal nila ang bugso ng kanilang damdamin kabilang ang emosyon at tila unti unting nakalimutan ang tama sa mali at mali sa tama. Lahat sila nagkamali ngunit tila nagbubulagbulagan na sila ng tunay sa mga pinagagawa nila at nawawala na ang prayoridad sa pagiging Region.

"Sana alala niyo pa kung bakit tayo andito at mas lalong kung bakit tayo hawak ng mga Prowler"-dagdag pa ni Laiza

"Itaas ang inyong mga kamay!"- isang malakas na sigaw ang kanilang narinig at nakita na lamang na pinapalibutan na sila ng mga armadong kalalakihan, sabay sabay na kinasa nito ang mga baril na hawak at itinutok sa mga dalaga. Nagkatinginan ang limang dalaga na tila naguguluhan sa nangyayari habang si Yanna at Kriza ay walang emosyon na pinalabas, tila hindi takot sa mga nangyayari.

"Put your hands up"-bigla ay sulpot ng heneral na ikinairap ni Kriza.

"Andito na naman tong heneral na mukhang kutong"-mahinang bulong ni kriza na narinig ni Yanna dahilan ng paghalakhak nito ng mahina.

"Talian ang mga iyan at hindi pa natin maaaring patayin agad agad"

Sabay na binuksan ng lahat ang kulungan nilang lima at tinalian ng sabay sabay ang mga dalaga at marahas na pinalabas at pilit na pinaluhod sa harap ng heneral. Naglaro ang mga ngiti sa labi ng heneral at inisa isa nitong tinitigan ang mga dalaga.

"Mabait naman ako, madaling kausap ngunit pinaka ayoko yong malalaman kong may tumatraydor sa akin"- aniya nito habang pinaglalaruan ang baril sa kamay at biglang itinutok kay Janna

"I'm gonna ask you all, ano sa tingin niyo ang dahilan kung bakit masasaktan kayo ngayong araw?"

Hindi sila sumagot at tumahimik lamang. Dahil isang maling sagot, isang pagkakamali maaaring mamatay silang Lima, napapalibutan sila ng mga Prowler na may hawak na baril at ni isang patalik wala silang hawak.

"Well, malalaman niyo din"

Iginala ni Eyaa ang paningin sa mga Prowler na nakapalibot sa kanila upang hanapin ang anim na binata ngunit bigo ito dahil wala ito dito, doon sumilay ang kaba sa dibdib ni Eyaa, minsan lamang ito magkamali ng hinala kaya sa mga oras na ito labis ang kaba ang kanyang nararamdaman.

"Bring them to the ground"- utos ng heneral na agad sinunod ng mga Prowlers, nasa pinakalikod sila na naglakad papunta sa ground habang hawak hawak ng mga sundalong Prowlers.

"Now let them see"-rinig nilang sabi ng heneral at kusang nagsitabi ang mga Prowler ngunit kasabay ng pagklaro nila sa kaharap nila ay ang pag guho ng kanilang mga damdamin.

"Tina!!!"-sabay sabay na sigaw ng limang dalaga

"Surprise"- nakangising saad ng heneral.

Pilit pumipiglas si Janna sa nakahawak sa kanya upang sana takbuhin at yakapin si Tina na duguan, halos sakupin ng dugo ang mukha nito, nakagapos at nakatayo at halatang nanghihina, ngunit walang bakas na iyak ang makikita sa kanyang mga mata at mas lalong walang bakas ng takot.

"Oras na yata siguro para kunan kayo ng Isa. Oras na siguro para magpaalam ang Isa sa inyo"

Pumatak ang luha sa mga Mata ni Janna dahil sa inis at galit. Ngunit mas lalong napasinghap sila ng ipakita si Sejun na mas duguan pa kay Tina.

"Sejun"-mahinang sambit nilang lima.

Ngunit sa huling pagkakataon na tila gumuho ng tuluyan ang kanilang mundo ng ipalabas ang natitirang limang binata na duguan at bogbog sarado din, hindi nila alam ang gagawin ng makita ang mga hitsura ng lima. Kasabay ng pagpaluhod sa limang binata ay ang pagpatak ng luha sa mata nga mga dalaga.

Paano sila makakatulong kung mismo sila ang kalaban.

To Be Continue🖤