6.Bölüm

1.4K 240 57
                                    

Multimedya: Hailey Wilson

İyi okumalar

******
Ne?!

Babasının dediği şeyle birkaç saniyelik bir şoka uğradı genç kız. Ne demek görevlere gidemeyeceklerdi?

Kardeşine baktığında şok içinde olduğunu gördü. Ortamı tuhaf bir sessizlik kaplamıştı. Bu sessizliği bozmaya karar verdi.

"Baba, sen ne dediğinin farkında mısın?"

Babası derin bir nefes aldı. Annesi ise elini, genç kızın omzuna koymuştu.

"Evet, farkındayım."

Ne yani, o kadar senelik çalışma ve eğitim boşa mı gidecekti?

"Neden?"

Adrian'ın sorusuyla Aaron, gözlerini kızından çekip oğluna baktı.

"Görevler çok tehlikeli. Artık görevlere gitmenizi yasaklıyoruz. Bunu daha önce yapmalıydık"

Alexandra'nın içini öfke kapladı. O kadar saçmaydı ki. Bir sürü göreve gitmişlerdi, iki sene boyunca ölümle burun burunaydılar ama ailesi, bu duruma karşı bir şey yapmamışlardı. Şimdi mi yapıyorlardı?

"Bunca zaman boyunca bir sürü tehlikeli görev oldu ve siz şimdi mi bizim göreve gitmemizi yasaklıyorsunuz?"

Sesinin sitemli çıkmasını engelleyememişti genç kız.

Aaron derin bir nefes aldı. Genç kızın odasına geldiğinden beri sürekli derin nefes alıyordu zaten.

"Evet, görevler hep tehlikeliydi ancak bu zamana kadar ciddi bir şekilde yaralanmamıştınız. Az daha ölüyordun Alexandra, biraz daha geç kalmış olsaydık ölmüş olacaktın. Sizi kaybetmeyi göze alamayız. Bu yüzden artık görevlere gitmiyorsunuz."

Adrian, babasının bu sözleri üzerine eliyle sert bir şekilde saçlarını çekiştirdi. En az kardeşi kadar öfkeliydi.

Kardeşi, babasına karşı yumuşak konuşmuştu ama Adrian, babasına o kadar da yumuşak konuşmayacaktı.

"O kadar sene boşuna mı bize eğitim verdiniz baba? Biz, o eğitimler yüzünden çocukluğumuzu yaşayamadık be! Şimdi gelmiş bize o kadar çabayı boşuna verdiğimizi ve çocukluğumuzu bir hiç uğruna yaşayamadığımızı mı söylüyorsun!"

Fiona, Adrian'ın bağırmasıyla irkilirken Aaron, oğlunu sakinleştirmek istercesine omuzlarından tuttu.

"Elbette öyle değil oğlum."

Adrian, sert bir şekilde geri çekilerek babasının ellerinden kurtuldu.

Çocukluğunu yaşamamıştı o eğitimler yüzünden. O da diğer mutant çocuklarla beraber oyunlar oynayıp arkadaş edinmek istemişti, eğlenmek istemişti. Ama bu, hiçbir zaman olmamıştı ve olamayacaktı.

"Hatırlıyor musun baba? Bir keresinde sana 'Ben de dışarıdaki mutant çocuklarla saklambaç oynayabilir miyim' diye sormuştum ve senin verdiğin cevapsa 'Eğitimlerini aksatmamalısın Adrian' olmuştu. Daha 10 yaşındaydım! Şimdi bizi görevlere göndermeyebilirsin ama yaşayamadığımız çocukluğumuzu geri getiremeyeceksin."

Bunu der demez hızlı bir şekilde odadan çekip çıkmıştı.

Aaron ne kadar arkasından "Adrian!" diye bağırsa da boştu. Bunu anlayınca da oğlunun peşinde giderek odadan çıktı.

Alexandra, kardeşine tamamen katılıyordu. Daha çok küçüklerdi eğitimler için ama babaları zorla onları eğitimlere gönderip arkadaş edinmelerine izin vermemişti.

OCEANA AKADEMİSİ (OS-1) [Ara Verildi]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin