OCEANA AKADEMİSİ (OS-1) [Ara Verildi]

14.Bölüm

İyi okumalar sevgili okurlarım.
________________________

Odaklanmaya ve güçlerini kullanmaya ne kadar çalışırsa çalışsın, olmuyordu. Üstüne üstlük yarası da acımaya başlamıştı genç kızın.

Daha yarım saat Profesör Charlie'nin yanına gitmemiş miydi? Neden yarası acıyordu?

Onun yapamadığını fark eden Profesör Linda, hoşnut bir ifade ve küçümseyici bir ses tonu ile "Alexandra, sanırım güçlerini kullanmakta bir sıkıntın var." dedi.

Beni küçümsemek için bu anı bekliyormuş resmen.

"Profesör, yaram acıyor. Lavaboya gidebilir miyim?"

Profesör, kahkaha attı.

"Ne yarası?"

Genç kız tam ağzını açıp cevap verecekti ki salonda Hailey'in sesi duyuldu.

"Alexandra, akademiye gelmeden önce su varisini bulmak için bir göreve gitmişti profesör ve o görevde de duyduğuma göre ciddi bir yara almış. O yaradan bahsediyor olabilir."

Hailey'e minnettar bakışlarını gönderdikten sonra, Profesör Linda'ya döndü genç kız.

"Yaram acıyor profesör, lavaboya gidebilir miyim?"

Profesör Linda kafası ile onayladı.

Salondan çıkıp lavaboya gittiğinde acıyı hissetmemeye başladı.  Sargıyı kaldırdığında yarası da iyi görünüyordu genç kızın.

Neden böyle oluyor?

İşin tuhaf yanı ise artık güçlerini biraz da olsa hissedebiliyordu. Salonda hiç hissedememişti. Sanki hiç yoklarmış gibi.

Profesör Charlie'nin dediği gibi fazla mı stresliyim?

Travmam mı var?

Bu yüzden mi oluyor bunlar?

Yüzünü, su ile ıslattıktan sonra lavabodan çıkıp salona gitti.

Salona girince diğer zamanlar olduğu gibi yine tüm gözler, ona dönmüştü. Bu durum, canını sıkıyordu genç kızın. Dikkat geçmekten gerçekten nefret ediyordu.

Yerine geçtiğinde Christian, ona baktı. Alexandra hiç iyi görünmüyordu. Bir önceki dersin ortasında apar topar lavaboya gitmesinin üzerinden çok vakit geçmemesine rağmen yine aynı durumun olması ateş varisini endişelendiriyordu.

"İyi olduğuna emin misin?"

Genç kız, iyi olduğundan emin değildi ama Christian'ın öğrenmesine gerek yoktu.

"Eminim."

Christian, tek kaşını kaldırarak ona baktı.

"Gerçekten mi?"

"Gerçekten."

Christian, inanmışa benzemiyordu ancak konuyu daha da uzatmadı.

Genç kız da kafasını dağıtmak için güçlerini kullanan kişiye baktığında, Adelina olduğunu gördü.

Ellerini, bir çember oluşturacak şekilde  havada hareket ettiriyor ve ellerinin arasında küçük bir hortum oluşmasına sebep oluyordu Adelina.

"Brova Adalina. Sıra sende Adrian, umarım sen de kardeşin gibi yaralı değilsindir."

Sakin ol Alexandra, hiç kimseye bir şey kanıtlamak zorunda değilsin.

Adrian, kendine güvenen bir yüz ifadesiyle "Merak etmeyin profesör, yaralı değilim. Kardeşim de yaralı olmasaydı emin olun ki iyi bir performans sergilerdi. "dedi.