OCEANA AKADEMİSİ (OS-1) [Ara Verildi]

35. Bölüm

İyi okumalarrr.
_____________________________

Alexandra kendisine sorulan sorulara kısa cevaplar verip Oceana Hapishanesinde beklemeye başlamıştı.

Elena'nın uyanmasını bekliyordu.

Uyansın, uyansın ki beni bu düştüğüm soru bataklığından çıkarsın.

Başının ağrıdığını hissediyordu. O kadar çok düşünmüştü ki Elena yakalandığından beri.

Önce hastaneye götürülmüştü. Durumunun iyi olduğu anlaşılınca da hapishaneye getirilip bir hücreye kapatılmıştı.

Ve hâlâ baygındı. Bir türlü uyanmamıştı.

"Bırakın! Bırakın beni, kızımı göreceğim!"

Maria Alen'ın sesi koridorlarda yankılanıyordu.

Olay saatinin üstünden 5 saat geçmişti ve bir türlü inanmıyordu hâlâ kızının suçlu olduğuna.

Derin bir nefes alarak alnını, dizlerine dayadığı ellerine yasladı.

Bu sırada çalan telefonla kafasını kaldırıp cebinden telefonunu çıkardı ve kimin aradığına bakmadan açtı.

"Efendim."

"Alex."

"Adrian."

"Marco'yu bulduk."

Alexandra aldığı haberle rahatladı. Omuzları geriye düştü ve yüzünde bir gülümseme oluştu.

Elena hapishaneye getirildiğinde Adrian belli bir asker sayısıyla Oceana Ormanına gitmişti kardeşinin talimatıyla.

Ve evet, Akira haklı çıkmıştı. Marco bulunmuştu.

"Durumu nasıl?"

Adrian derin bir nefes aldı.

"Çok fazla yara almış, şimdi hastaneye geldik. Seni gelişmelerden haberdar ederim. Elena uyandı mı?"

Alexandra sanki kardeşi kendisini görebilirmiş gibi başını iki yana salladı.

"Hayır, daha değ-"

"Bırakın beni!"

Genç kız derin bir nefes alıp koridorun sonunda kendisine doğru gelmeye çalışan Maria Alen'a baktı.

Gardiyanlar onu tutmasa kesinlikle genç kızın yanına gelmişti.

"Maria Alen mı o?"

Alexandra yine başını salladı. Yüzünde bıkkın bir ifade vardı.

"Evet."

"Hapishaneye mi geldi?"

Alexandra sinirle güldü kardeşinin dediğiyle.

"Ne zaman gitti ki?"

Hapishaneye elinizi kolunuzu sallayarak giremezdiniz, girmeden önce bir izin belgesi almanız gerekirdi ama elbette ki Maria Alen'ın bunu taktığı yoktu.

Alexandra için tehlike çanları çalmaya başlamışken Maria Alen kendisine iyice yaklaşmıştı, gardiyanlar onu tutmakta zorlanıyorlardı.

Bana saldıracak.

Onun kendisine yaklaştığını ve zarar vereceğini fark eden Alexandra, Adrian'a "Telefonunu kapatıyorum, sonra konuşuruz." dedi ve telefonu kapatıp cebine koydu.

Yavaş ve sakin bir şekilde ayağa kalkarken Maria Alen da gardiyanlardan kurtulmuş, genç kızın karşısında yerini almıştı.

"Senin yüzünden! Her şey senin yüzünden!"