Chapter 37

667 20 6
                                    

<Ara’s POV>

 

Nakaupo parin ako sa sala habang sapo ang ulo ko at doon ko pa lang napagmuni-muni ang lahat ng nangyayari sa akin maging yung nararamdaman ko para kay Jessa na hindi ko na maramdaman kay Jessy. Nakaramdam nanaman ako ng bahagyang pagsisisi sa mga katanungan na pumapasok sa utak ko...

 

...kya ka ba umalis Jessa...?

Dahil ba nasasaktan ka na...?

Bakit ba ako masyadong naging insensitive?

Bakit hindi ko inisip yung mararamdaman mo...?

At bakit hindi ko maamin sa sarili ko na mahal kita...?

 

 

Naisip ko...siguro kung naamin ko lang agad sa sarili ko lahatv ng toh....

Masasaktan kaya ng sobra si Jessa... uuwi kaya si Jessy dito para sa akin...? aalis kaya si Jessa...?

WALA NA.... huli na lahat! Wala na si Jessa...INIWAN na niya ako at umalis na siya...

Nakaramdam ako ng kamay na humahaplos sa likuran ko kaya napaangat ako ng tingin... (TuT)

“Nicky....” unti unting nagsitulo ang mga luha sa mata ko sabay ng pagyakap ko sa kanya....

Ngayon ko lang na appreciate lahat ng ginawa ni Nicky para sa amin... ito yung UNIQUE side niya...kumikilos siya ng hindi maganda pero sa totoo lang...may plano lang siya na maganda para sayo...

“thanks...! thank you Nicky” bulong ko sa kanya habang nanginginig yung boses

Do you LOVE me? (like the way I love you)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon