HONESTY

CHAPTER 01

ZIO

NAALIMPUNGATAN si Zio dahil sa lakas ng ring ng kaniyang cellphone.

Lindsay is calling...

"Zio! Anong oras na bakit wala ka pa dito sa Salon? May aayusan ka pa nakalimutan mo ba?"

"Teka nga lang, alam ko naman 'yon. Maaga pa naman ah, alas tres palang ng umaga mamaya pang alas-singko ang time natin." Kinusot pa ni Zio ang kanyang mata at tumingin sa bintana na natatakpan ng makapal kurtina.

She saw that it was still a bit dark so she was sure it was only three o'clock.

"Zio! Ano ba? Alas seis na, ano bang nakain mo at hindi kana marunong mag-basa ng oras, ah? Tignan mo nang maigi orasan mo at bilisan mo na kung ayaw mong magbreak ka na naman ng one week?!"

Napaigtad si Zio nang makita ang oras sa Cellphone. She thought Lindsay was just kidding her, but it was true.

"Shit! No no no! Lagot na talaga ako kay Madam nito!" She immediately looked at the alarm on her cellphone. It made her even more annoyed when she saw that it was alarmed at 4:00 pm and not 4:00 am "Bwiset!"

Dali-dali siyang pumunta sa CR para mag toothbrush at mag hilamos, napagisipan niya rin na 'wag muna maligo kasi mas lalo siyang ma l-late. Dumiretso kaagad siya sa closet at nagbihis ng simpling white off-shoulder at black jeans.

NANG makarating siya sa salon bumungad kaagad sa kaniya ang kaniyang Madam Dawan na parang pinagsaklob ng langit at lupa ang mukha.

"Zio Anne Gray." May diin ang boses nito sa pangalan niya.

"Maguusap tayo mamaya asikasuhin mo muna gagawin mo. Pagkatapos mo pumunta ka sa QR." Kalmadong sabi nito pero alam niya na galit ito sa kaniya.

Ibinaba niya ang kanyang sling bag at lumapit kay Taramn Flores, ang matalik niyang kaibigan simula pa nang bata pa sila, nasaktohan din na siya ang napiling magaayos dito.

She ran quickly and hugged her bestfriend tightly whom she only saw again because they were both busy with their own worked.

"Gosh! Taramn! I miss you!"

"Oh, hi rin Zio! How are you? I miss you too." Zio sighed, hindi nagbago mahinhin padin talaga si Taramn hindi siya si Taramn kung hindi siya tahimik at mahinhin.

"Hmm. Okay lang naman buhay pa naman." Mahina siyang natawa sa kaniyang sinabi dahil sa dami niyang ginagawa ay buhay pa nga talaga siya " So, let's start?"

Taramn nodded.

She started applying moisturizer and primer. Zio also put a foundation that has the same shade with Taramn.

Sinimulan niya ang paglalagay ng Eyeshadow. She was using a neutral orange shade to complement the eyes and give them a fresher look. She used only one shade to maintained the natural look. She applied an Eyeliner and Mascara too.

"Taramn? What do you Prefer? Light Red or Nude Pink?" Nagdadalawang isip na tanong niya kay Taramn.

"It's up to you."

"I think Light Red nalang? Hindi naman sobrang kapal nito."

"Okay." Tipid nitong sagot sa kaniya.

Nilagay niya ang Light Red lipstick sa lips ni Taramn na bumagay naman sa Make-up nito.

"Tada! Natapos din. Ang ganda mo talaga Taramn kaya ang daming nagkakagusto sayo." Tinusok tusok pa niya ang tagiliran ni Taramn dahilan para makiliti ito.

"Ano ba Zio! Tigilan mo na nga ako, nakakakiliti." Pilit na nilalayo ni Taramn ang kamay niya kaya tinigilan niya na ang pangingiliti dito.

"Ang ganda mo Taramn pero ang ganda rin ng buhok mo." Natawa siya nang makita ang buhok nito. Gulo gulo at mukhang madaliang tali lang ang ginawa.