HONESTY

CHAPTER 02

ZACCHAEUS

MADALING naayos ni Zacchaeus ang problema sa Perez Farmings. Sa totoo lang isang madaling problema lang naman iyon at sa tulong din ng mga nagt-trabaho sa kaniya aynasolusyonan kaagad. Just like what he said it was an easy problem.

Pumasok na siya sa Penthouse niya at agad na nahiga sa kaniyang kama sa kwarto at naglaro na lang sa kaniyang cellphone.

Hindi pa siya nagtatagal sa pagkakahiga nang may biglang tumawag sa Wireless Telephone niya.

"Hello? This is Baigh Perez from Perez Farmings. May I know who is this?" Laging 'Baigh' ang pinapakilala niyang pangalan kapag nasa trabaho ewan niya ba mas trip niyang Baigh.

"Boss Baigh, May nagahahanap po kay Mr. and Mrs. Gray" Sagot ng security guard nila.

"Who are they?" Narinig niyang may tinanong ito.

"Sir Baigh, anak daw po sila. Papapasukin ko po ba?" Ang mag asawang Gray ay ang isa din sa mga pinagkakatiwalaan niya na mag bantay dito bukod kay Mang Benny. Minsan sila din ang naga-update sa kaniya kung ano ang nangyayari dito. Hindi niya nga alam kung bakit ito nag apply sa kaniya samantalang mayaman ang mga ito at may sarili din naman kumpanya.

"Sige papasukin mo" Sagot niya nalang at binaba na din ang telepono.

Tumitig siya sa kisame at bigla nalang napangiti na abot abot sa magaganda niyang mata. Napabalikwas siya nang bigla siyang matauhan "Shit! Why the fuck I am smiling?!" Pero agad din naman siyang napangiti ulit.

ZIO

NANG pinapasok na sila ay agad na namangha siya sa iba't-ibang bulaklak at mga tanim na nakapaligid sa kanila.

"Look Kuya oh, the flowers are so beautiful! Pwede kayang pumitas?" Agad siyang tumakbo sa mga magagandang bulaklak at akmang pipitas siya nang may pumitik sa kamay niya.

"Nakikita mo ba iyon?" Tinuro nito ang sign board na may nakalagay na 'DO NOT PICK ANY FLOWERS!'

Ano ba yan! Ang gaganda pa naman ng mga bulaklak. Sayang naman kung hindi sila makukuha ng mga magagandang katulad ko!

"Hey! Let's go find Mamá and Papá" Pumunta sila sa bandang sulok kung saan tinuro ng guard kanina at napagalaman nila na nandoon ang mga trabahador na nagpapahinga.

Nang makarating doon ay kumatok muna si  Zale at dahan dahang binuksan ang pinto pero dahil atat siya tinulak niya kaagad ang pinto at hinanap kaagad ng mata niya ang magulang niya.

"Mamá! Papá!" Tawag ni Zio sa magulang niya nang makitang nakaupo ito sa may gitna kaharap ang mahabang lamesa at nandoon din ang iba pang nagt- trabaho.

Niyakap niya ito ng mahigpit sabay halik sa pisngi.  "Mamá! Papá! Ich vermeisse euch beide." I miss you both. Totoo naman iyon dahil ilang buwan din silang hindi nagkita ng magulang niya.

"Namiss niyo po ba ako?" Tanong niya sa magulang niya pero bago pa itong makasagot siya na mismo ang sumagot sa tanong niya "I know that you two will answer 'yes'." She giggled.

Napangiti nalang ang magulang niya sa inasta niya. "Anong ginagawa mo dito at dito mo pa talaga naisipan magpunta hindi mo nalang kami antayin ng Papá mo sa bahay?"

Imbes na sagutin ay inaya niya nalang ang magulang niya. "Mamá, Papá. Let's go home." Para siyang bata na nagaaya ng umuwi dahilan para mapailing nalang ang magulang niya sa sinabi niya.

Napilit niya din naman ito kaya tumayo na ang magulang niya at nagpaalam sa mga kasamahan. Hayst, ang sarap talaga sa pakiramdam na kasama mo ang pamilya mo.