TAIL 꼬리 • Sunmi 이 선미

VI - Fan

Το επόμενο μεσημέρι δέχθηκα ένα τηλεφώνημα από τη γραμματέα του Μαρκ Τουάν, τη Γου Χιέριμ. Η κοπέλα ήταν ιδιαίτερα ευγενική και μου έδινε την εντύπωση, πως χαιρόταν να μου μιλά, έστω και σε επαγγελματικό επίπεδο. Βέβαια, όσο κι αν ήθελα να τη γνωρίσω παραπάνω, δεν μας επιτρέπονταν και πολλά-πολλά εκεί μέσα... Με ενημέρωσε πως ο Τουάν ήθελε να με δει στο γραφείο του άμεσα. Παραξενεύτηκα καθώς το μυαλό μου πήγαινε πάντα στα χειρότερα. Ήξερα όμως πως στο πόστο εργασίας μου ήμουν τύπος και υπογραμμώς. Για αυτό τουλάχιστον δεν μπορούσε να μου κάνει καμία υπόδειξη.

Διέσχισα το γνωστό πάρκινγκ και μπήκα από την πίσω πόρτα στο κλαμπ κι έπειτα έστριψα αριστερά όπου βρισκόταν το γραφείο του. Το μυαλό μου είχε φτιάξει πολλά πιθανά σενάρια μέχρι να τον συναντήσω, όμως κανένα δεν συνήδε με την πραγματικότητα, απ' ό,τι αποδείχθηκε στη συνέχεια.
«Καλησπέρα, κύριε Τουάν!» Αναφώνησα ελαφρώς διστακτικά.
Μου έγνεψε πολύ ευγενικά και μετρημένα να περάσω. Κάθισα στη γνωστή δερμάτινη καρέκλα απέναντι από το γραφείο του και περίμενα να μιλήσει. Η αγωνία μου δεν μπορούσε να περιγραφεί με λέξεις. Ένιωθα σαν να είχα μπει σε δικηγορικό γραφείο με την ιδιότητα του κατηγορουμένου.
«Αρχικά να σε επευφημήσω για τη δουλειά σου. Είσαι πολύ επαγγελματίας. Πάντα στην ώρα σου.» Έκανε μια τζούρα από το πούρο του και συνέχισε: «Οι πελάτες σε λατρεύουν και όταν περνάω από τα τραπέζια τους, πάντα με ρωτούν για σένα. Έχω μάθει πως έχεις διευρύνει τον επαγγελματικό σου κύκλο και αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα ως επιχειρηματία.»
«Ευχαριστώ πολύ. Δεν είχα ιδέα πως είμαι τόσο συμπαθής στους θαμώνες.» Ψέλλισα.
Πήρε μια ανάσα όμως και συνέχισε. Τα καλά πράγματα δεν διαρκούν πολύ, έτσι δεν λένε;
«Έχει πέσει στην υπόληψή μου πως στο διάλειμμά σου γυροφέρνεις σε άλλα καμαρίνια, στα οποία δεν θα έπρεπε να είσαι όμως.» Άφησε κάτω το τσιγάρο του να καίει στο τασάκι.

Κατάλαβα αμέσως σε ποιο περιστατικό αναφερόταν. Έσκυψα το κεφάλι και δεν έβγαλα λέξη από το στόμα μου.
«Άκουσέ με, για να τα πάμε καλά, γιατί εκτιμώ την αφοσίωσή σου στη δουλειά και βλέπω μεγάλες δυνατότητες σε σένα, Γιουμπίν. Εδώ δεν τα κάνουμε αυτά. Δεν «αράζουμε» ή δεν ξέρω τι άλλο σε καμαρίνια συναδέλφων.»
«Μάλιστα, κύριε Τουάν.»
«Λέγε με Μαρκ.»
Μαλάκας. Έγνεψα όμως καταφατικά. Δεν θα ήθελα με τίποτε να απολυθώ επειδή απλώς είχα πάει να δω τη Σούνμι μετά το σόου της. Μα ποιο ήταν τέλος πάντων το πρόβλημά του;
«Λάβε αυτά τα λόγια μου ως προειδοποίηση, καλύτερα ως συμβουλή. Διότι αν θέλεις να φτάσεις ψηλά και να μην μπλέξεις σε καταστάσεις που ούτε φαντάζεσαι, πρέπει να ακούς το αφεντικό σου. Κατανοητό;»
«Απολύτως!»