TAIL 꼬리 • Sunmi 이 선미

XIV - Wild

Τρεις μήνες είχαν περάσει από τότε που αναπάντεχα άλλαξα πόστο και από μια απλή μπαρ-τέντερ έγινα το δεξί χέρι του Μαρκ Τουάν, η οποία τον βοηθούσε να αξιολογεί τους εργαζομένους του. Η assistant manager του Gamgag όπως με αποκαλούσε. Η δουλειά ήταν όμως ευχάριστη και η σχέση μου με τον Αμερικανο-Κορεάτη ήταν καλύτερη από ποτέ. Μάλλον έμενε πιο ήρεμος τώρα, που μπορούσε να με ελέγχει καλύτερα, κι εγώ είχα συμφιλιωθεί με την έννοια του φόβου μέσα μου. 

Όταν μάλιστα έλαβε υπόψιν τη συστατική επιστολή που του κοινοποίησα για τον Τζέμπομ, με έκανε να δω ένα άλλο του πρόσωπο. Εκείνο που είχα γνωρίσει την πρώτη μέρα γνωριμίας μας. Μετά από συζητήσεις, ο αγαπημένος μου φίλος προήχθη σε επικεφαλής του μπαρ, έχοντας ήδη στο βιογραφικό του ένα χρόνο μέσα στο Gamgag. Πλέον είχε την αρμοδιότητα να οργανώνει το μπαρ, να συνεννοείται με τους προμηθευτές του μπαρ και να συντονίζει τους συναδέλφους, οι οποίοι δούλευαν στο μπαρ και στο σέρβις. Ήταν δηλαδή ένας ακόμη σημαντικός βοηθός του Τουάν. Τα γραφεία μας ήταν δίπλα-δίπλα στον εξώστη, οπότε βρισκόμασταν συνεχώς σε επαφή, όσο πιο διακριτικά μπορούσαμε.

Ο τρόπος ζωής μας είχε αλλάξει κατά πολύ, χωρίς να είμαι σίγουρη αν ήμασταν κομμένοι και ραμμένοι γι' αυτό. Το σημαντικότερο όμως ήταν το γεγονός ότι ο Τζέμπομ σύντομα θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει ο ίδιος την έκθεση ζωγραφικής που εδώ και χρόνια οργάνωνε κι ονειρευόταν. Η σχέση του με τη Χιούνα προχωρούσε σοβαρά. Έκαναν σκέψεις να μείνουν μαζί. Από τη μία στενοχωριόμουν που θα τον έπαιρνε από κοντά μου, από την άλλη θα είχα κι εγώ τη δυνατότητα να ξεκινήσω ένα νέο κεφάλαιο στη δική μου ζωή. Οι σπουδές μου είχαν ολοκληρωθεί μετά κόπον, όμως δεν ήξερα αν πραγματικά ήθελα να φύγω για την Ευρώπη χωρίς πλάνο. Μέχρι στιγμής ήμουν καλά στο Σεούλ. Είχα συνηθίσει τους ρυθμούς της ζωής εκεί και το κυριότερο είχα μια δουλειά που μου παρείχε τα πάντα, αλλά και έναν άνθρωπο που δεν ήθελα να αποχωριστώ. Τη Λι Σούνμι.

Ένα βράδυ Σαββάτου παρακολουθούσα με τον Τζέμπομ το σόου της Τέιλ από τον εξώστη μπροστά από τα γραφεία μας. Ντυμένοι και οι δύο με επίσημα ρούχα και από ένα ποτό στο χέρι μας. Η αμερικανική τραπ μουσική που παιζόταν δυνατά μας ταρακουνούσε το σώμα μου όπως πάντα. Ο καπνός και τα φώτα με έκαναν να νιώθω, πως αυτό ήταν το φυσικό μου περιβάλλον.
«Δε ζηλεύεις να βλέπεις αυτό το σόου;» Με ρώτησε ο Τζέι. Αχ, και να 'ξερε!
«Είμαστε τόσο καιρό μαζί. Την εμπιστεύομαι.»
«Το πιστεύω αυτό και δεν έχω αμφιβολία για τη Σούνμι. Όμως, ο τύπος που χορεύει πλέον μαζί της φαίνεται ιδιαίτερα διαχυτικός.»