TAIL 꼬리 • Sunmi 이 선미

VII - Lust

Τι ωραίο συναίσθημα να κοιμάσαι μέχρι το μεσημέρι στην ενήλικη ζωή σου. Ήμουν μόλις 25 χρόνων, όμως αγαπούσα τον παραπάνω ύπνο τόσο πολύ. Ξύπνησα περίπου στις 12 μόνο και μόνο για να μαγειρέψω και να καθαρίσω λίγο το σπίτι. Ο Τζέμπομ επέστρεψε εκείνη την ώρα από τα ψώνια για το σπίτι.
«Ξυπνήσατε πριγκίπισσα;» Με κορόιδεψε και μου έδωσε ένα γρήγορο φιλί στο κεφάλι. Έπειτα άρχισε να τακτοποιεί τα πράγματα που είχε αγοράσει, στα ντουλάπια και στο ψυγείο.
«Κι όμως.» Απάντησα.

Φάγαμε bulgogi με τηγανητό kimchi ρύζι, ένα από τα αγαπημένα μας φαγητά. Ανοίξαμε κι ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί, σαν να γιορτάζαμε κάτι σημαντικό. Όμως αυτό που γιορτάζαμε κάθε μέρα ήταν το γεγονός, ότι είχαμε ο ένας τον άλλον. Όταν έχασα τους γονείς μου ένιωθα συντετριμμένη. Το δυστύχημα αυτό συνέπεσε με την απομάκρυνση του Τζέι Μπι από τη δική του οικογένεια, καθώς ένιωθε ότι δεν τον στήριζαν στις αποφάσεις του. Από το Ντέγκου ήρθε μόνος του στην πρωτεύουσα και ξεκίνησε μια ζωή από το μηδέν. Πέρασε από τόσες δουλειές για να μπορέσει να επιβιώσει: Λατζιέρης, σερβιτόρος, πωλητής σε καταστήματα υποδημάτων κι ενδυμάτων, καθαριστής, μπαρίστα και άλλα τόσα. Τον θαύμαζα για την αποφασιστικότητά του και τον ζήλο του για ζωή.

Έπειτα, μη μπορώντας να συντηρήσω το σπίτι των γονιών μου, μου πρότεινε να έρθω και να μείνω μαζί του στο Σεούλ. Είχα ήδη τελειώσει  το μεταπτυχιακό μου και παρακολοθούσα μαθήματα για το διδακτορικό μου διαδικτυακά. Δέχθηκα χωρίς δεύτερη σκέψη. Μαζί του ένιωθα ασφάλεια. Κι όταν έφτασα με τίποτε στην τσέπη μου, με στήριξε όσο κανείς. Μου έδωσε στέγη, νερό και τροφή, σαν να ήμουν ένας αδέσποτος σκύλος που επιτέλους βρήκε ένα ζεστό σπίτι. Μετά από λίγο και περνώντας από πολλές δουλειές, κατάφερα να ορθοστατήσω.

«Θα είναι κάπως παράξενο απόψε, που δεν θα σε έχω στην άλλη άκρη του μπαρ, να σερβίρεις ποτά και να σχολιάζεις τους πελάτες μας.» Είπε.
Γέλασα.
«Κι εγώ χθες ένιωσα παράξενα. Αλλά θα τα καταφέρεις και χωρίς τις εξαιρετικές μου ικανότητες ως μπαρ-τέντερ.» Αστειεύτηκα και συνεχίσαμε το γεύμα μας. Αυτές οι μικρές καθημερινές στιγμές ήταν που λάτρευα περισσότερο.

Μέχρι να φύγει για δουλειά το βράδυ, δεν του αποκάλυψα τίποτε για την «σκανταλιά» που είχα κάνει χθες με το τριαντάφυλλο, αλλά και τη χθεσινοβραδινή συνομιλία μου με τη Σούνμι δια τηλεφώνου. Ο λόγος που δεν το έκανα ήταν επειδή είχα τόσες επιφυλάξεις και αμφιβολίες για την κατάσταση αυτή. Δεν ήθελα να απογοητευτώ. Είχα πράγματι ζητήσει από τη Σούνμι να με συναντήσει το βράδυ, όμως κανείς δεν μου εγγυόταν πως θα το έκανε. Ήταν μια πρόταση που έμεινε στον αέρα.