Özel Alança Lisesi (TAMAMLANDI)

eve dönüş

Duru'dan

"Her şeyini aldın değil mi?" dedi Elif. 

"Evet. Sen aldın mı? Gerçi sen bir şeyini unutmazsın."

"Kızım ben unutsam otobüsü geri döndürüp yine de alırım o eşyamı." Güldüm. 

"Gerçekten sadece iki gün tatil yaptım. Şaka gibi." dedi İlkin biz odaya oğlum bir kez bakınırken.

"Sana göre buranın bir tatil yeri bile olması beni şaşırttı açıkçası." dedi Elif. Haklıydı.

"Tatil yeri değil de ne olarak görebilirim ki? Evet gittiğim yerlere göre burası bir hiç ama burası da tatil yeri işte."

"Gerçekten şu kıza zerre tahammülüm yok. Yani bu kadarı da olmaz. Pes!"

"Bir şey mi dedin canım?" Canım mı?

"Sen bu kadar tatil yapmaktan okula da gelemiyorsundur. Bir şey falan anlamazsan ge yanımıza öğretiriz biz sana." dedi Elif. İlkin'e baktım. Öylece kalmıştı. Ama hak etmişti. 

"Evet yanımıza gelebilirsin. Hiç çekinmene de gerek yok." dedim.

"Teşekkürler ama ben kendimce bazı işte biliyorum. Yani size bu konuda ihtiyacım yok. Sizde eğer bir gün olursa bir yerlere giderseniz tatile falan, bana sorabilirsiniz.

"Biz de kendimizce tatil biliyoruz canım teşekkürler." dedi Elif. İk gülimizdeüyorduk bilgi bu cevaplarına. O twitter telefonum çalmıştı. Gönenç arıyordu.

"Efendim Gönenç?"

"Hazırlandınız mı sevgilim?"

"Evet, son bir kez bakıyorduk bir şey unuttuk mu diye."

"Anladım. Biz aşağıdayız gelin bir önce." 

"Tamam. 

"Ne dedi Gönenç?"

"Aşağıdalarmış. Bizde inelim mi?" dedim.

"Olur." 

"Senin Gönenç'le ne gibi bir boyama var tam olarak?" dedi İlkin.

"Benim mi?" dedim. Kafasını salladı.

"Erkek arkadaşım." dedim sadece. Hadi Elif. Eşyalarımızı alıp odadan ayrıldık.

"Yemin ediyorum kız nazar değdirecekti ilişkinize."

"Kız sadece soru sordu Elif abartma."

"Sen Gönenç'le güzel kızı görmen lazımdı."

"Okulda zaten yeterince Gönenç'le ilişkim olmasını istemeyen kişiler var. İlkin'de ekleniyor anlaşılan." Dedim gülerek.
"Sen umursamıyorsun ama bakışları bakışları değildi yani."
"Ay ne yapayım Elif? Baksın."
"Her neyse. Ama kıza üzüldüm gibi."
"Sen neden bu kadar çabuk duygu değişimi yaşıyorsun?" Dedim. Güldü.
"Kız sadece iki gün tatil yaptı. Ama kendi hayatı bir yerlere gidip tatil yapmakla. Onun yerine zaten. O zaman üzülmeme gerek yok değil mi?"
"Yok herhalde."
"Aynen yok. Ay neyse kapat konuyu. Aşağı inelim bir önce. Zaten bu saatte uyanmak beni sinirlendirdi. Uykum var." Dedi esneyerek.
"Benim de uykum var. Yolumuz da çok uzun değil ki ya.
"Evet ya. Neyse gerisi de evde artık."

"Aynen." dedim. Aşağı indik. Gönenç'ler de oradaydı zaten. Hızlıca yanlarına gittik.

"Günaydın." dedi.

"Günaydın." dedim.

"Uyuyabildin mi?" dedi.

"Çok değil. Sen?"

"Tabii ki hayır." 

"Tahmin etmedim değil." dedim. Güldü.

"Sen basket maçında olmayacaksın değil mi?"

"Olacağım Duru." 

"Gönenç saçmalama istersen." Sesimi alçalttım. "Bu halde mi basket maçında oynayacaksın? Ya kötü bir şey olursa? Bu şeyi kimse bilmiyor demiştin." 

"Zaten bilmiyor. Ama bu zamana kadar her maçta oynadım. Bir sorun da olmadı. Ölmedim, yaşıyorum."

"Düzgün konuş Gönenç ya!"

"Tamam tamam."

"Sen Emre'yle konuştun mu?"

"Hayır."

"Sence bir şeyler biliyor mu?" Yavaşça kafasını salladı. Odada çok ilgili davranıyor. Arada bir başım döndüğünde hemen ayağa kalkıyor."

"Gönenç senin başın mı dönüyor? Keşke bunu kız arkadaşına da söyleseydin. Senin için zahmet olacaktı ama bilmeye hakkım vardı bence."

"Güzelim kafam o kadar karışık ki gerçekten bazı şeyleri artık unutmaya başlıyorum."

"Bunu doktorunla konuşmalısın Gönenç. Belki ciddi bir şeydir."

"Zannetmiyorum. Şu olayları kafama taktığım için oluyor olabilir."

"Belki de. Ama sen yine de İstanbul'a döndüğümüzde bir doktoruna görün. Tamam mı?"

"Tamam güzelim."

Bak unutma sakın. Hatta beni de yanına alabilirsin. Ben de doktorunla konuşmak istiyorum."

"Bakarız ona." dedi. Büyük bir ihtimal götürmeyecekti ama teklif etmiştim sonuçta??

"Siz ne konuşuyorsunuz bakayım öyle fısır fısır?" dedi Aras.

"Sana ne koçum. Kız arkadaşımla bir şey konuşuyorum işte."

"Konuş tabii kardeşim, konuş." Güldüm. Dışarısı da bayağı soğuktu. Biz lobide olduğumuza rağmen ben donuyordum.

"Üşüyor musun güzelim?" Tam montunu çıkarıyordu ki engel oldum.

"Çok az üşüyorum sadece. Montunu çıkarmana gerek yok."

"Üşüdüğünde bana söylüyorsun."

"Tamam." dedim. "Zaten diğerleri de niye gelmiyor ki? 4:20 gibi aşağıda olun dediler, kimse yok resmen. Biz enayilik yapıp erken mi geldik." Gönenç kahkaha attı.

"Enayilik mi? Bu kelimeyi senden duymak çok komiğime gitti."

"Sinirlenince böyle saçmalayabiliyorum." Ufff!! Rezil olmuştum. Gönenç'e arkamı döndüm. Yine kahkaha attı ve bana sarıldı.

"Yani insanlar sinirlenince gerçekten çekilmez olabiliyor ama sen yine tatlı ve komik oluyorsun. Seninle ne yapacağım gerçekten hiç bilmiyorum." Gülümsedim.