Marmalade [Own Creation]

1

Unicode

အပိုင်း - ၁

"သား သွားတော့မှာလား"

"ဟုတ်... ကျွန်တော် သွားတော့မယ် မေမေ"

ပုံမှန်အသံနှုန်းဖြင့် သူ့ကိုနှုတ်ဆက်သည့် မိခင်ကို ခေါင်းညိတ်ပြပြီး နိုင်းချင်းအိမ်က ထွက်လာလိုက်သည်။ ဆိုင်ကယ်ကိုယူ ဆိုင်ကယ်စီးဦးထုပ်ဆောင်းပြီးနောက် လမ်းပေါ်သို့ဆိုင်ကယ်ကိုတွန်းပြီးတက်လာ၏။

'ယောကျာ်းက ခြေလှမ်းတွေပျက်နေပြီ'

'သူက ဘာတွေဝတ်ထားတာလဲ'

'ဟမ်း သူ ဖောက်ပြန်နေတာ ငါမသိတာကျလို့'

'အမလေး လာကြွားလုံးထုတ်နေတယ်'

'သူ့သားကဖြင့် အောက်လမ်းနဲ့ကြီးပွားနေပြီးတော့များ'

ခေါင်းထဲတိုးဝင်လာသည့် အသံများကြောင့် နိုင်းချင်းနှုတ်ခမ်းတို့ ကုတ်ကျသွား၏။ Bluetooth headset ကို နားထဲထိုးထည့် လိုက်တော့မှသာ ကြားနေရသည့်အသံတို့သည် တိတ်ကျသွားတော့သည်။ လမ်းမထက်ရှိ အထက်တန်းကျောင်းဝတ်စုံဖြင့် ကျောင်းသူနှစ်ဦး၊ ဈေးကပြန်လာပုံရသည့် အဒေါ်ကြီးနှစ်ယောက်ကို တစ်ချက် ဝေ့ကြည့်ပြီးနောက် ဆိုင်ကယ်နှင့်ထွက်လာလိုက်တော့၏။

တက္ကသိုလ်ကျောင်းစဖွင့်သော အချိန်သည် ဆောင်းဦးတွင်ဖြစ်သည်။ သိပ်မအေးသေးသော်လည်း ရာသီဥတုသည် ခပ်စိမ့်စိမ့် ဖြစ်နေပေ၏။ မီးနီချိန်ဆိုင်ကယ်ရပ်ထားရချိန်တွင် ဘာရယ်မဟုတ် လမ်းတစ်ဖက်ရှိ အဆောက်အဦး LED မှ ထုတ်လွှင့်နေသည့် သတင်းကို သူ ကြည့်နေလိုက်သည်။

"ယမန်နေ့ညဦးပိုင်းအချိန်တွင် မသမာသူစွမ်းအားရှင်တစ်စုမှ မိမိတို့၏ အစွမ်းများကို အသုံးပြု၍ ရတနာဆိုင်တစ်ဆိုင်ကို ဖောက်ထွင်းခဲ့ပါတယ်..."

စွမ်းအားရှင်...။

ဆိုင်ကယ်ပေါ်ရှိလူငယ်လေးသည်စိတ်ထဲတွင် ရေရွတ်သည်။

ထိုအချိန်တွင် မီးပွိုင့်သည် စိမ်းသွားတော့၏။ ဆိုင်ကယ်နှင့်လူငယ်လေးသည်လည်း ကိုယ့်လမ်းကိုယ် ဆက်ထွက်သွားတော့သည်။ လမ်းကူးမည့်လူတို့သည်လည်း လမ်းကူးဖို့စောင့်ရင်း သတင်းကိုနားထောင် နေကြချေ၏။