Marmalade [Own Creation]

24

Unicode

"အာ မင်းလည်း လာနားထောင်တာလား"

အကြံတစ်ခုရှိနေသည်မို့ အားသစ်သည် နိုင်းချင်းကို တွေ့သည်နှင့် ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်နှုတ်ဆက်သည်။ အားသစ်၏ တရင်းတနှီးဆက်ဆံပုံက နိုင်းချင်းကို အံ့အားသင့်သွားစေ၏။ သူ့စိတ်ထဲတွင်လည်း ပျော်သွားတော့သည်။

အစ်ကိုအားသစ်က ငါ့ကို နောက်ဆုံးတော့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဆက်ဆံလာပြီပေါ့။

"ငါ... သူနဲ့အတူထိုင်လိုက်မယ်..."

နောက်ဆုံးတန်းသို့သွားမည့် နိုင်းချင်းအနောက်ကလိုက်ဖို့အတွက် ခပ်တည်တည်နှင့် အားသစ်သည် သူ့သူငယ်ချင်းများကို လှည့်နှုတ်ဆက်၏။ အားသစ်၏ သူငယ်ချင်းများက တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက် ကြည့်လိုက်ကြသလို နိုင်းချင်းနှင့်အတူပါလာသည့် သူငယ်ချင်းများသည် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ကြည့်ကြသည်။ ထို့နောက် နိုင်းချင်းနှင့်အားသစ်နှစ်ဦးကလွဲပြီး သူတို့အချင်းချင်း တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ကြည့်လိုက်ကြသည်။

ဒါကဘယ်လိုအခြေအနေမျိုးများလဲ ဟု သူတို့ကိုယ်စီတွေးဖြစ်ကြ၏။ 'ဘာလဲ ဒီစီနီယာက ငါတို့ကို လာပြီးဒုက္ခပေးမှာလား' ပထမနှစ်များသည် ထိုသို့လည်းထပ်တွေးဖြစ်ကြသေးသည်။

ခန့်ညီသည် တစ်ချက်ပြုံးပြီးနောက် သူငယ်ချင်းများကို ကြည့်ကာ...

"နိုင်းချင်းဘာသာပဲ အစ်ကိုအားသစ်နဲ့ ထိုင်လိုက်တော့ ငါတို့က သက်သက်သွားထိုင်ကြမယ်လေ"

တတိယနှစ်များက အလျှိုလျှိုထွက်သွားကြပြီးနောက်တွင်တော့ ပထမနှစ်များသည်လည်း အကြံထုတ်ရတော့၏။ နဂိုကတည်းက စာသင်ချိန်တွင် စီနီယာတစ်ယောက်နှင့်အတူမထိုင်ချင်သည့် ကျောင်းသားများသည် ခန့်ညီ၏ အကြံဉာဏ်ကို ခပ်မြန်မြန်သာ သဘောတူလိုက်ကြသည်။ အားသစ်သည် သူ့ကို ကပ်ရောဂါတစ်ခုသဖွယ် ရှောင်သွားသည့် ဂျူနီယာများကို ကြောင်အစွာ ကြည့်၏။

"သူတို့က ငါ့ကိုရှောင်ကြတာလား"

"အင်းပေါ့ မဟုတ်ရင် ကျွန်တော်တို့ ဘယ်စကားများလို့ရပါ့မလဲ"