Marmalade [Own Creation]

20

Unicode

အပိုင်း - ၂၀

"ဟေး ငါတို့တွေ့ကြပြန်ပြီ"

မျက်လုံးပွင့်လာလာချင်း သူ့ကို နှုတ်ဆက်လာသည့် အားသစ်ကို ကြည့်ပြီး နိုင်းချင်း မျက်လုံးတို့က မှိန်ဖျော့သွား၏။ တကယ်လို့ နိုးနိုးချင်း သူ့ကို တွေ့လိုက်လျှင် အားသစ် ဘယ်လိုဖြစ်သွားမလဲကို သိချင်၍ တစ်ညလုံး စောင့်နေခဲ့သည်က ယခုတော့ အလဟသ ဖြစ်သွားချေပြီ။

"ဘာလဲ သူ မဟုတ်လို့ စိတ်ပျက်သွားတာလား"

ယခုနိုးလာသည့် အားသစ်သည် သူရင်းနှီးသော သဘောကျရပါသော အားသစ်နှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ပင်။ ယခုအားသစ် ရွှင်ရွှင်လန်းလန်းနေတတ်ပြီး စကားသွက်ကာ ပြုံးဖို့အတွက် ဝန်လေးသည့် အားသစ်မဟုတ်။ စိတ်ထဲရှိသည့်အတိုင်းနေတတ်သည့် သူဖြစ်သည်

နိုင်းချင်းပြန်မဖြေသည်ကို ကြည့်ပြီး အားသစ် ပြုံး၏။ ခုတင်ပေါ်တွင် လှဲနေရာက ထကာ စောင်ကို ခွာ၍...

"ငါမျက်နှာသစ်လိုက်ဦးမယ်... မနက်စာကို တစ်ခုခုမှာပေးလို့ရမလား..."

"အပြင်သွားမစားဘူးလား"

တောက်လျှောက်ပြောလာသည့်တစ်ချိန်လုံး ပြန်မဖြေဘဲ ယခုမှသာ မေးဖော်ရသည့် နိုင်းချင်းကို ကြည့်ပြီး အားသစ်ခေါင်းလေးအသာစောင်းကာ...

"စားလို့မရဘူး... ငါနဲ့အားသစ် မတူတာကို သိသွားတာနဲ့ အဖေနဲ့အမေက ငါ့ဆီကို လာကြ လိမ့်မယ်... သူတို့က ငါ့ကို ချက်ချင်း ပြန်အိပ်ပျော်စေချင်လိမ့်မယ်"

နိုင်းချင်း၏ စိတ်သည် လေးလံလာတော့သည်။ အားသစ်သည် ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျနေသည့် ပထမနှစ် ကောင်ကလေးကို ကြည့်ပြီး ခပ်တိုးတိုးရယ်၏။

"ဒါကအမြဲဖြစ်နေကျပဲ မင်း စိတ်ထဲထားစရာမလိုပါဘူး တော်သေးတာက ဒီနေ့ကလည်း ကျောင်းပိတ်ရက် ဖြစ်နေလို့... နောက်တစ်နေ့ ကျောင်းဖွင့်ရင် ငါတို့ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲဆိုတာကို ဒီနေ့ နည်းလမ်းရှာရလိမ့်မယ်"

"အစ်ကိုက အစ်ကိုအားသစ်အနေနဲ့ ဟန်ဆောင်လို့ရတာပဲ"

ရေချိုးခန်းဘက်မျက်နှာမူနေပြီးမှ နိုင်းချင်းကို အားသစ် ပြန်လှည့်ကြည့်သည်။