i'm not your daddy || ft. Niall Horan ||

13

een week is voorbij gevlogen en ik heb alleen maar binnen gezeten. de heledag had ik Niall zijn sweater aan en zijn hoodie gebruik ik als knuffel. ik mis hem gewoon nu al. en zeker om het feit dat hij ver, heel verweg is. het is nog maar 1 godverdomme week verder en ik ga nu al kappot? wat ben ik voor zielig wijf. ik staar naar het donkere plafond. ik hoor Jessy in zich zelf praten, maar versta haar niet. ze mist Niall ook heel erg en huilt net zo veel als mij. ''mama'' zegt ze ineens en ze kruipt dichter tegen me aan. ''wat is er liefje'' fluister ik terug. ''ik m-mis Niel, ik wil naar hem toe'' zegt ze en ik hoor haar weer zachtjes snikken. ik vrijf over haar rugje en druk een kusje op haar hoofd. ''ik mis Niall ook heel erg Jessy, en ik wil ook heel graag naar hem toe. maar dat kan nu niet'' ik merk dat er ook weer een traan over mijn wang rolt.

opeens word ik gebeld. ik draai me om naar mijn nachtkastje en pak mijn mobiel. ''het is Niall, Jessy!'' zeg ik opgewonden in ik druk op het groene knopje. ''hay Soof'' fluistert hij schor. ''hey Niall'' zeg ik terug. Jessy luistert mee met grote ogen. ''oh kut, sorry heb ik je wakker gebeld. ik dacht niet aan de tijdverschillen sorry'' ik lach even kort. ''nee nee, je belt me niet wakker, ik kon niet slapen'' het is even stil maar dan begint hij weer een gesprek. ''heb je gehuild? of hoor ik dat verkeerd?'' ''dat zou ik beter aan jou kunnen vragen meneer Horan'' lach ik. ''oh uhm ja, ik heb gehhuild'' zegt hij zacht. ''ik ook, om jou Niall. net als Jessy trauwens'' ''schattig'' fluistert hij, meer tegen zichzelf dan tegen mij. ''ik mis je heel erg'' zeg ik en ik begin weer te huilen. ik ben zo emotioneel. ''oh Soof, ik mis jou ook heel erg'' zijn stem stelt me gerust, maar nog steeds huil ik zachtjes verder. ''ik moet gaan, ik hou van je, kusjes'' zegt hij waarna ik mensen hoor praten en de lijn weg is. ik zucht. ''ik wilde ook doei zeggen'' zegt Jessy en ze begint te huilen.

-

ik sta slaperig mijn ontbijt te maken. het is eigenlijk al middag maar omdat ik 's nachts niet sliep, sliep ik pas om half 7. Jesslyn zit op de bank in haar pyama met Leo, tv te kijken. ''en nu het intervieuw met... One Direction!'' roept de presentator. ik zet alles neer en spring naar de bank.

''hallo jongens, ik heb wat vragen van de fans voor jullie'' ''leuk!'' zegt Louis gelijk. ik glimlach als ik Niall in beeld zie. ''okey, hier komt de eerste vraag van een fan; wat zouden jullie doen als iemand van de band eruit zou stappen?'' wat een belachelijke vraag zeg! ten eerste gaat niemand uit de band stappen en ten tweede, dat zal geen echte fan zijn. ''uh, ik denk niet dat dat gaat gebeuren maar als, dan zouden we gelijk stoppen want de band bestaat niet als er iemand mist'' zegt Liam. wat mooi gezegd. na een paar vragen van de fans gaat nu de presentatrische beginnen. ''zeg Niall, jij werd een weekje geleden gespot met een meisje. zoenend nog wel, hoe zit dat?'' ik doe nu letterlijk een facepalm. ''uhm nou, dat willen we nog even privé houden'' zegt Louis snel. oh god thanks Louis. niemand hoeft mijn naam te weten. dan krijg ik haat en blabla, dat kan ik er echt niet bij hebben.

-

ik sla voor de zoveelste keer op de tafel. de skype verbinding is zo slecht! Jessy zit op mijn schoot en we proberen, te skypen met Niall en de boys maar de verbinding is super slecht. ''sorry, het licth aan onze wifi ding'' zegt Zayn als de verbinding weer herstelt is. ik glimlach kort. ''geeft niet, wees blij dat we skypen'' ze ik, Jessy leunt tegen me aan en kijk naar het beeldscherm.

na een tijdje voel ik mijn ogen zwaar worden. het is rond etenstijd maar ik ben zo moe. ''Soof, je valt bijna in slaap'' grinnikt Niall. ik stek mijn middel vinger op en bedek Jessy haar oogjes. de jongens lachen wat mij een glimlach bezorgd. ''we moeten gaan, zometeen repetitie en een meet&greet. we wappen nog wel toch?'' vraagt Niall. ik knik, ''ja natuurlijk! veel plezier met je optreden vanavond en alle andere dingen'' zeg ik, Niall blaasd een luchtkusje via de camera en ik vang hem zogenaamd op. dat is een soort dingetje geworden, hij blaasd een kusje en ik vang hem en breng hem naar mijn wang of lippen. opeens is de verbinding verbroken en niet omdat Niall die wegklikte. ik klap de laptop dicht en zucht. ik leg mijn arm tegen mijn gezicht en snuif Niall zijn geur op. ik weet dat de sweater over een paar dagen niet eens meer naar Niall ruikt. en ik moet hem echt wassen, want er zit al een thee vlek op en ik draag hem twenty-four-seven.