i'm not your daddy || ft. Niall Horan ||

6

uhm sorry voor de vorig ekeer even een raar geschrijf gebeuren. er was alleen een 2 persoons bed misschien maakt dit het wat makkelijker en nog wat; sorry voor het late up-date. ze zijn nu weer terug van hun uitstapje naar londen.

pov Soof

al een focking maand, zit ik alleen thuis. mijn ouders hadden geschreven 2 weekjes. maar ze belde dat ze druk voor hun werk waren en in een hotel bleven slapen, omdat dat makkelijker was. en bla die bla. opeens krijg ik een berichtje.

'ik heb nog sterretjes van het oud en niew. zullen we die samen opmaken? xN'

ik krijg een glimlach op mijn gezicht. ik typ snel een berichtje terug.

'ja lijkt me leuk! kom je me dan ophalen? xS' stuur ik met het adres. na ongeveer 10 minuutjes staat hij al voor de deur. ''hey'' zeg ik. hij glimlacht. ''kom je gelijk mee?'' ik knik. ik pak mijn jas van de kapstok en stap in mijn oude Vans. ik sluit de deur achter me en loop samen met hem naar beneden. ''ik dacht zelf dat het leuk zou zijn als we bij mij in de achtertuin ze zouden afsteken. geen problemen met politie enzo'' zegt hij als we richting zijn huis lopen. ''ja leuk'' zeg ik. er dwarrelt hier en daar nog een sneew vlokje naar beneden. ''mooi he, de sneew'' zeg ik terwijl ik ze voor mijn gezicht weg blaas. ''ja, net als jij'' zegt hij waarna hij zijn hand voor zijn mond drukt. ''oh uh sorry, dat was niet de bedoeling uh'' ik schud mijn hoofd. '''maakt niet uit. het was wel grappig en het paste bij het moment'' zeg ik om de ongemakkelijkheid weg te werken. als ik naar hem kijk kijkt hij ook net naar mij. hij heeft een blos op zijn wangen en zijn ogen sprankelen. opeens loop hij niet meer naast me. ik kijk achter me en zie hen ineen gedoken op de grond liggen piepen. ''wat doe jij nou?'' vraag ik lachen. ''ik zag het paaltje niet'' piept hij waarna ik nog harder begin de tachen. ''j-ja lach maar'' piept hij nog na terwijl hij opstaat. ''sorry'' lach ik en help hem omhoog. we lopen verder naar zijn huis en als we daar zijn lopen we via de garage naar de tuin. ''ik wilde zeggen, ga maar lekker zitten. maar we zijn niet binnen'' lacht hij als hij een aansteker en het pakje sterretjes uit zijn jaszak haalt. ik lach met hem mee en loop naar de schommel. ''ik ga hier wel zitten, mag ik doen alsof ik thuis ben?'' ''altijd'' zegt hij als hij de helft van zijn sterretjes aan mij geeft. ''aan jou de eer om mijn sterretje aan te steken'' zeg ik en steek er eentje zijn richting in. hij pakt de aansteker weer en steekt mijn sterretje aan. ik hou hem vast en begin te schommelen. vanuit mijn ooghoek zie ik dat Niall een foto van me maakt. ''wil je die naar me door sturen?'' vraag ik lachend. ''sorry'' zegt hij en stopt snel zijn mobiel weg. als mijn sterretje is op gebrand pak ik een niewe. ondertussen is Niall op de schommel gaan zitten en kijkt me met een grijns aan. ''hey!'' zeg ik beledigt. hij klopt op zijn schoot. ik blijf staan en knijp mijn ogen tot spleetjes. ''oke'' zeg ik dat toch. ik steek onhandig mijn benen langs hem, zodat we tegenover elkaar op de schommel zitten. hij pakt zijn aansteker en geeft die aan mij. ik schuif over het knopje en er komt een vlammetje. ik steek mijn sterretje en die van hem aan. hij duwt zachtjes de schommel met zijn voeten heen en weer. de heletijd zeggen we niks, het is ook niet nodig. na eentijdje zijn alle sterretjes op en zit ik nogsteeds op zijn schoot. ''zeg lieverds, komen jullie naar binnen. anders krijgen jullie nog de griep'' hoor ik een vrouwen stem zeggen. ''ja lieverds!'' hoor je Greg roepen. ik ga onhandig van zijn schoot af en we lopen naar binnen. (ik weet niet of Soof Maura al ontmoet heeft dus ja). ''ik ben Maura, de moeder van onze Nialler'' zegt ze lief. ''ik ben Soof, leuk u te ontmoeten'' zeg ik en we schudden de hand. ''geef je jas maar'' hoor ik Niall achter me zeggen. ik geef hem mijn jas en ga ongemakkelijk naast Greg op de bank zitten. ''Niall heeft veel over je gepraat'' hoor ik hen ineens zeggen. ''dat je mooi was en anders dan andere meisjes. hij vi-'' ''Greg!'' ik grinnik even. '''kom je Soof?'' hoor ik Niall vragen. ik sta op en loop met Niall naar zijn kamer. als we zijn kamer binnen komen zie ik alleen maar blauw. de muren zijn blauw, er hangt een Ierse vlag aan de muur, er staat een gitaar en zijn bed en bureau. ''uhm ja, het is een beetje een kinderachtige kamer'' lacht hij nerveus. ik kijk naar het plafond en proest het uit. ''niet lachen om mijn nacht sterren'' zegt hij nep-beledigt. er zitten van die glow-in-the-dark sterretjes op het plafond geplakt. ''nee ik heb ze ook nog hoor'' zeg ik terwijl ik wat foto's op zijn bureau bekijk. langzaam ga ik op zijn bed zitten als hij beneden drinken aan het halen is. ik haal mijn mobiel uit mijn broekzak en bekijk even snel mijn berichtjes.