i'm not your daddy || ft. Niall Horan ||

7

pov Soof

mijn leven is sinds ik 16 ben, totaal veranderd. 1; een zusje. 2; mijn vrienden gaan weg en laten niks van zich horen. 3; ik ben tactisch gezien een fucking moeder! en 4; Jessy is vervelend nu.

ze noemt me steeds mama maar ik ben haar grote zus, soms voel ik me zo schuldig daarover. ik heb een baan. ik ben fotografe. ik maak gewoon random foto's en stuur ze naar mijn baas op die er dan weer geld mee verdiend en de helft aan mij geeft. ik weet het niet zo een goed baantje maar ik verdien geld. ik breng Jessy dan bij de buurvrouw, die me trauwens deze 3 jaar erg geholpen heeft. met Jessy maar ook met mezelf. soms werd ik wakke van een nachtmerrie omdat ik dacht dat er wat ergs met Niall was gebeurd. één keertje heb ik mezelf open gehaalt. niet snijden, maar ik was gewoon zo boos dat ik tegen de muur aan heb staat slaan en schoppen, mijn hoofd duizend keer geschud en tegen de muur gebonkt. ik werd niet goed van mezelf maar gelukkig is het nu allemaal goed.

''mama'' Jesslyn komt met haar pop de kamer in. ''wille jij met mij spelen?'' vraagt ze als ze voor me staat. ''nee schatje, ik ben even tv aan het kijken. na het eten spelen we nog even oke?'' zeg ik als ik over haar haren aai. ze knikt en loopt weer naar haar kamer. ik slaap nu in mijn ouders' kamer en Jessy in die van mij. ik hoor haar liedjes zingen en soms wat in haar zelf praten. ik kijk ongeconcentreert naar de tv. vandaag is het ook de dag dat alles gebeurde. dat ik huilend naar Niall ging maar hij er niet was en alles. al heel de dag ben ik gespannen en let nergens op. als ik op de klok kijk zie ik dat het als kwart voor zes is. ik sta op van de bank en pak Jessy en mijn jas. ''Jessy! ga je mee frietjes halen?'' gelijk staat ze voor me en wacht totdat ik haar jas bij haar aandoe. ''mag ik er frikandel bij?'' vraagt Jessy als we samen over straat lopen. ze houd mijn hand stevig vast en kijk met grote ogen om zich heen. ''ja Jessy mag er een frikandel bij, mag Soof er ook wat bij?'' als ik mezelf bedoel zeg ik altijd mijn naam. ik weet niet waarom maar als ik mezelf mama noem klinkt het zo raar. ''mama mag een kaasvierkant'' zegt ze als we oversteken. met kaasvierkant bedoeld ze kaassouflé. ik grinnik even en duw dan de deur van de snackbar open. we gaan in de rij staan en wachten op onze beurt. ''mama, waarom duurd het zolang?'' zeurt Jessy. ik zie een oude vrouw me raar aankijken. ze vind me waarschijnlijk nog te jong voor een moeder. ''er zijn ook nog andere mensen liefje'' zeg ik als ik haar optil. ze steekt haar duim in haar mond en legt haar kleine hoofdje op mijn schouder. als ik aan de beurt ben zeg ik de bestelling op en ga ik aan een tafeltje zitten. ''mama ik ben moe'' zegt Jessy zacht. nog heel even wachten Jessy als we thuis zijn gaan we eten en mag je slapen oke?'' zeg ik en leg haar hoofdje terug op mijn schouder. ''bestelling grote friet, frikandel en kaassouflé'' zegt de vrouw. ik sta op en betaal. ik pak de tas van haar aan en loop de winkel uit. ''Jessy wil je even zelf lopen?'' geen reactie. ik kijk naar haar en zie dat ze in slaap is gevallen. ''moet ik even helpen?'' hoor ik achter me. ik zie de buurvrouw achter me staan. ''oh als u Jessy dan even vast wilt houden zou heel fijn zijn'' zeg ik aardig. ze pakt Jesslyn van me over en we lopen samen naar huis. ''wat jammer dat je nog gen vriend heb'' zegt ze plots. ''oh dat is niet zo erg hoor. ik vind het vooral jammer voor u. u had tenminste iemand'' zeg ik als we de trappen op lopen.

''bedankt voor het helpen met Jessy, doeg'' zeg ik tegen de buurvrouw. ze zwaait lief naar me terug en ik sluit de deur. ik leg het eten op de tafel en zet de nog slapende Jessy, op de bank. ''Jessy, we gaan eten. frietjes met frikandel'' zeg ik en ze word langzaam wakker. ik pak een bord en schep wat voor haar op. ''zo netjes boven je bord eten he?'' zeg ik streng. ze knikt en begint met eten. ik zet de tv aan op het niews en schep wat voor mezelf op. ik ga achter Jessy zitten zodat ze tussen mijn benen in zit en kijk al etend naar de tv. ''en nu; One Direction geeft het intro optreden bij de X-Factor vanavond. heel twitter...'' verder luister ik niet meer. ik kijk naar mijn friet dat levenloos op mijn bord ligt. ik weet dondersgoed dat Niall, Liam, Louis en tot mijn grote verbazing, Harry en Zayn nu in een band zitten. ahum, correctie boyband. ze zijn niet slecht en ik luister graag naar Niall zijn stem, maar toch is er iets waardoor ik ze niet mag. ik weet nog steeds niet wat. misschien is het dat ze zo fancy doen op tv en alle andere social media. Niall is door zijn leuke boybandje veranderd, niet alleen Niall. ''mama mama! dat is bij ons!'' gilt Jessy. ik kijk naar de tv en zie ons flatgebouw. ''er is nu zojuist een inbraak bezig op de hoogste verdieping...'' dat is het enigste wat ik opvang. ik zet razend snel de borden op tafel, pak Jessy op en loop naar de deur. ik maak de meterkast open en stop Jessy erin. ''hier blijven en niks zeggen oke?'' zeg ik tegen haar en druk een kusje op haar hoofd. ze knikt en ik sluit de deur. ik open de voordeur en zie de inbreker door de kier. hij probeerd bij de buurvrouw in te breken. ik open de deur heel stilletjes en loop zachtjes naar de inbreker. ik ben misschien wel een meisje maar durf wel dit soort dingen. ik neem een aanloopje en spring op de inbreker. de inbreker spartlet heen en weer en ik probeer zijn bivakmuts van zijn hoofd te trekken. als dat me gelukt is bekijk ik zijn gezicht. hij geeft me een klap met zijn pistool waardoor ik even uit evenwicht ben maar het snel weer oppak. zwart haar, ik geef hem een trap in zijn maag. bruine ogen, ik duw zijn hoofd achterover. ingevallen wangen, ik schop tegen zijn schenen. en verder kom ik niet door de politie agenten die me te hulp zijn geschoten. ''mama!'' hoor ik Jessy gillen. ik ren naar de meterkast en haal Jessy eruit. ze ademt snel en huilt. ze is helemaal bezweet en trilt. ''rustig maar Jessy, mama is hier'' ik zei mama, ik zei mama. ik sluit de deur achter me en neem Jessy mee naar haar slaap kamer. ''mama, de muren kwamen zo snel'' zegt ze en nu dringt het tot me binnen. Jessy heeft claustrofobie. ik strijk met mijn hand door haar mooie zwarte haren. ik trek haar kleertjes uit en pak een schone pyama. ik pak ook een washandje en hou die onder de kraan. ik dep haar gezicht een beetje af en leg het washandje dan op haar ruggetje. ze huilt nogsteeds maar minder. ik doe haar pyama bij haar aan en borstel haar haartjes door. ze huilt al niet meer maar snikt nog na. ''kijk is in de spiegel liefje. wat heb je een mooie pyama aan'' zeg ik en draai haar naar de spiegel op haar prinsessen kast. ze glimlacht en strijkt over haar pyama shirt. er staat een teddy beer op. ze houd van teddyberen en dan van die slappe. als je ze bij hun arm vast pakt de rest levenloos naar beneden hangt. ik veeg haar tranen weg en kijk haar aan. ''mama wat is dit?'' ze wijst naar de blauwe plek aan de zijkant vanmijn hoofd. ''de inbreken heeft Soof geslagen'' zeg ik maar. ze knikt en pakt het washandje. ze dept over de blauwe plek, zoals ik net op haar gezichtje deed. ''mama mag ik bij jou slapen'' vraagt ze en zet haar puppy oogjes op. ik grinnik en knik.