JK'S POV
Nanatili parin kaming nakatayo ni Blake sa labas ng Police Station at nakatingin sa daanan nila Sungit kanina.
Pinanood namin ang pagsakay nila sa iisang kotse at ang pagharurot paalis.
I can't deny that I am hurt for what he did and he says. I feel like I'm doing wrong here. He did not asked what happened to me, if I'm okay and what did those three crazy man on me.
He just said those words without knowing what happened and without thinking what I am feel.
"Let's go, Jk. Ihahatid na kita sa inyo." Tumango lang ako at inalalayan n'ya akong sumakay sa kotse n'ya.
Katulad kanina at tahimik lang kaming dalawa. Naiisip ko kung pa'no n'ya nalaman na nasa presinto ako. Kaya naman napatingin ako kay Blake.
"Sinabi mo ba sa kan'ya na nasa presinto ako?" Mukhang hindi n'ya inaasahan ang tanong ko.
Tumingin s'ya sa'kin saglit at humigpit ang hawak n'ya sa manibela saka bumuntong hininga at tumango.
"I know you need him. Of all people he's one that cared and worried for you. But I didn't know he can do that." Malumanay n'yang sabi na para bang pinagsisihan ang nagawa.
"Salamat pala sa pagliligtas sa akin." Sabi ko ng maibalik ang tingin sa harap.
"You're welcome!" Hindi na ulit kami nag-usap pa at tumahimik nalang ulit.
Nakarating kami sa bahay at pinapasok ang sasakyan n'ya sa bahay. Nauna akong bumaba sa kan'ya pero agad akong dinaluhan ni Blake.
He opened the door and we're about to enter when the shout of many people surprised me and Blake.
"HAPPY BIRTHDAY TO YOU, JKKKKKKKKKKK!!!" They yelled in chorus.
"A-anyare?" Takang tanong ni Angela ng makita ako at si Blake.
Mga mga laptop na nakabukas at nakaharap sa pinto kung saan kami nakatayo ni Blake at nandoon ang iba naming mga kaibigan na nasa ibang bansa.
("Hey, Tine, are you okay? Did you cry?") Kunot noong tanong ni Lance na katabi ang asawa't anak n'ya.
("Anong nangyari, Jk? Bakit ganyan ang itsura mo? May nangyari ba sayo na hindi maganda?") Hindi maipinta ang mukha ni Zayn.
Gusto kong matawa dahil sa mga mukha nila. Pero hindi ko magawa. Mas lamang ang sakit ngayon sa katawan ko.
"Don't worry, guys, I'm okay. Thanks for surprising me, I love you all." Ngumiti ako ng tipid sa kanila at lumapit sa kanila para bigyan sila ng halik sa pisnge.
"Are you really okay, anak? May problema ba?"
Ngumiti ako ng tipid at umiling. "Ayos lang ako, ma, pagod lang po ako sa trabaho."
Napaatras naman ako ng amoy-amoyin ako ng maaarteng kaibigan kong babae at bruha kong kapatid. Tinignan nila ako ng nakakataka at tumingin muna kay Blake saka binalik ang paningin sa'kin.
"Amoy alak ka, uminom ka ba?" Sabay-sabay nilang tanong na mga babae.
"You did, iha?" Napatingin ako sa mama ni Sungit na nagtatanong ang mga mata.
Tumawa ako na parang baliw bago tumango na ikinagulat nilang lahat. "Opo, pero konti lang naman po." Ipinakita ko ang daliri ang isinenyas ang konti.
"Damn, kailan ka pa natutong uminom, bunso?" Galit na sabi ni kuya Ace.
"Wala lang 'to, kuya, nagkatuwaan lang kaming mga nasa kompanya." I denied.
BINABASA MO ANG
MS.MAKULIT NA MISTERYOSO MEET MR.MASUNGIT (PART TWO)
Teen Fiction(COMPLETED) This story is the book 2 of Ms. Makulit Na Misteryoso Meet Mr. Masungit. May maroong mga bagong karakter at mayroong mawawala. Matutunghayan ang mga bagong pagsubok na susubok sa buhay nilang magkakaibigan, pamilya, at sa relasyon.
