Billionaire's Innocent Seductress

Chapter 23

Unedited.
__

"SIR, we have prepared your car already. Mr. Livingston has now arrived at the main building." Tumango lang si Roch sa kanyang sekretarya na kasama niya at ang dalawa pa niyang mga bodyguards.

Roch appeared so strict and cold. His aura exudes power with his black business suit which dominates the whole room wherever he would be. All his employees thought that he was a devil boss clothed in an Armani. Kaya kahit sino ang nakakasama niya sa elevator o kahit saan ay dumidistansiya talaga sa kanya ng ilang metro. They thought he might bite them? Tiningnan niya ang sarili na nagreflect sa dingding ng elevator. Tumiim ang bagang niya dahil iniisip niya ang appointments ngayong araw.

Kararating lang niya ng London kagabi at kay raming trabaho na ang aatupagin niya. His lips were thin like an anger was being forced not to come out.

Nang tumunog at bumukas ang elevator ay agad siyang lumabas. Ang mabangong amoy ng lobby ng Caruso Hotel ang agad niyang nalanghap. It was a secret smell so that guests would not be bored.

Kita niya mula rito ang dalawang itim na sasakyan na nakaparada sa harap ng entrada ng hotel. Habang naglalakad ay nilingon ni Roch ang play room sa gilid ng lobby na may maraming naglalaro na bata.

A little girl was on the doorway, dribbling a pink ball. Wala ang staff na nagbabanatay sa playroom, usually she should be in the doorway.

Nang hindi nakuha ng bata nang lumundag pataas ang bola, it bounced outside and the ball rolled faster toward his direction. His foot immediately caught the ball and picked it up.

Iyong batang babae na naglalaro sa bola ay nahihirapang tumakbo dahil sobrang liit pa ng mga biyas nito. That put a smile on Roch. She looked so cute on her coat and red skirt with the red hairband on its head. She looked like a litte Snow White, dribbling a pink ball.

Huminto ang bata nang wala na itong matakbuhan dahil nakatayo sila. She looked up with a smile on her face. At bigla iyong nawala pagkakita sa kanya. Gulat ang bumakas sa mga mata nito. Gulat at takot?

Do I look like a monster? Pero unti-unti iyong nawala dahil napalitan iyon ng saya. And Roch's heart leaped with undefined joy and warmth.

"Papa! Give!" Tumaas ang kamay nito para kunin ang bola. But Roch wasn't ready to hear that word. Papa? Paano siya nito tawaging Papa kung may takot at gulat siyang nakita sa mga mata ng bata?

When his hands did not move, she smiled to him. Smile. Kumurap siya nang may makita si Roch sa mga ngiti na iyon. "Papa! Ball!"

Wala siyang nagawa kundi ang i-abot dito ang bola. He was rooted on his place when her both hands were raised up, asking him to carry her. "Papa! Celly, Cha-lotte!"

Lumingon siya sa mga kasama niya na wala namang ka-emosyon-emosyon sa mukha. "Where's your Mama, litte Snow White?"

"Houthe."

"How old are you?" Ipinakita nito sa kanya ang dalawa nitong daliri, ang pinky finger at ang ring finger. "You're two. Who are you with? Your father?"

Mabilis at madiin ang pag-iling nito. "You, Cha-lotte's Papa."

"Who are you with, Charlotte?"

"Mommy Meledith!"

"Is there any Meredith here?"

"One of the managers of the hotel, Sir."

"Kelly me, Papa!" Lumunok si Roch. Hindi niya alam ang gagawin. Gusto ng bata na magpakarga sa kanya. Parang maiiyak na ito pero sigurado siyang hahanapin ito ng kung sinong Meredith.