KELEŞ

•13•

"İlk defa annesinin sesini duyan çocuklar gibi hissediyorum adımı ağzından duyduğumda. Çünkü senin sesinde annemin huzuru var."

Kalbim? Sakin!

Annemin huzuru mu var dedi?

Şu anda kalbim atmıyor mu yoksa fazla attığından atmıyor gibi mi hissediyorum. Anlayamıyordum. Bana daha önce kimse böyle bir şey söylememişti. Yani Kerem mesela. Bana hep güzel şeyler söylemeye çalışıyordu ama en fazla çok güzelsin tarzı basit şeyler söylüyordu. Bu... Bu çok başka bir şeydi. İltifat değildi. Daha fazlasıydı.

Bunu asla unutamayacak gibi hissediyordum. Ve şu söylediğinden sonra onun yüzüne normal nasıl bakacaktım? Bu söylediği... Nasıl tarif etsem içimdeki duyguyu bilmiyordum. Şu anda sadece gözlerine bakıyordum. Ne demem gerektiğini bilmiyordum.

Nefessiz kaldığımı hissettim. Gerçekten nefes alamıyordum.

"Elis iyi misin?"

Kemal'in sorusuyla nefes verdim. Nefesimi tutmuşum resmen! Aptal!

"Şey, öhöm. Evet iyiyim. Bir an şey oldu. Çay! Ben çay içeyim."

Önümdeki yarısı dolu bardağı direkt kafaya diktim. Neyseki bu soğuk havada hemen buz gibi olmuştu. Zaten sıcak olsaydı da pek farketmeyecektim. Zira yanaklarım daha da sıcaktı.

Resmen vücudumdaki tüm kan yanaklarıma toplanmış gibi hissettim. Ne oluyor sana Elis?! Hayırdır yani? Böyle hemen iki kelimeye düşecek kız mısın sen? Kendine gel!

"Kalksak mı?"

Bu soru benden çıkmıştı. Çünkü diyecek bir şey bulamamıştım. Hemen bu ortamdan ayrılmak istiyordum. Yoksa kendimi tutamayıp 'Yaaa yerim seni!' gibi saçma tepkiler verecektim.

"Kalkalım güzelim üşüme."

Ne dedi o? Bak yine... Oğlum sen benim kalbime mi indirmek istiyorsun ya? Yavaş gelsene. Benim kalbim bu kadarına dayanmaz.

"E hadi."

Tabi ben güzelimi duyunca salak gibi oturduğum yerde kalmıştım. Bugün salaklık sınırımı fazlasıyla geçmiştim!

~

Evin önüne geldiğimizde kapıyı açıp indim arabadan. Hemen ardımdan Kemal de inmişti. Kapıda duran adını bilmediğim 2 adam ve Veli ellerinde henüz yanmamış sigarayla selam verdiler. Kemal de yanlarına ulaştığında elini uzattı.

"Bana da bir dal versene Veli."

Kaşlarımı çattım. Ne sigarası yahu? Gitsinler başka yerde içsinler. Nefret ediyordum sigaradan.

Kemal tam sigarayı yakacakken elinden çakmağı hızla çektim.

"Ne yapıyorsunuz siz ya?"

Elimle ilerideki çöplüğü gösterdim.

"Sigara içecekseniz orada için! Ev burası ev! Cık cık cık."

4'ü de bana şaşkın gözlerle bakıyordu. Ellerinde sigara öylece kalmışlardı. Ben tabi susmadım. Konuşmaya devam ederek arkamı döndüm ve eve doğru yürüdüm.