Słowackiewicz one-shots

Uczta u Nerona.

18+
TRIGGER WARNING na wszystko

Po godzinach lekcyjnych na schodach przed szkołą siedziała trójka młodzieńców. Ułożeni w kółku obmyślali plan imprezki z okazji końca roku szkolnego. Wszyscy z nich o dziwo zdali, dlatego stwierdzili, że trzeba to uczcić. Chopin przez następny tydzień miał wolną chatę, dlatego prywatka miała być organizowana u młodego kompozytora.

- Ok, kto załatwia alko? - spytał podekscytowany Fryderyk.

- To może papier kamień nożyce? - zasugerował Krasiński przyjmując defensywną pozycję podczas siedzenia pod szkołą jak żul.

Trójka chłopców potrząsła pięściami. Wyszło na to, że wygrał Juliusz.

- O kurwa, odpadam, tak? - zapytał alternator.

- Nie, debilu, załatwiasz wódę.

- Jak ja żadnego ludzia nie znam oprócz was, idioci jebani - zdenerwował się pizduś plastuś, czerwieniąc się z powodu swojego wyznania. - Znaczy, to nie tak, że nie mam żadnych znajomych, ale... Trudno o kogoś z dowodem.

- To jak masz znajomych to popytaj - wtrącił się zdenerwowany Frycek.

- Tylko, że jedyni pełnoletni, jakich znam są członkami mojej rodziny! - oburzył się Słowacki. - Kogo ja mam niby spytać, babci?

Nastolatkowie spojrzeli się w chmury, rozmyślając nad rozwiązaniem tej trudnej sytuacji. Po chwili Krasiński spuścił głowę, rozglądając się po zakłopotanych wyrazach twarzy jego kolegów, co zwróciło ich uwagę.

- A ten kolo, z którym byłeś na konkursie recytatorskim? - Zygmunt zwrócił się do Julka. - On teraz ma 18 lat chyba, co nie?

- Tylko że... - Juliusz oparl się na łokciu zakrywając częściowo twarz swoją smukła bladą dłonią, by zakryć powoli pojawiajacy sie rumieniec na jego polikach.

- No dawaj, co ty, pipa jesteś? - rzucił szybko Frycek.

Słowacki nie miał nic do powiedzenia, dlatego jedynie zgrymasił się. Zostało mu dane bojowe zadanie - załatwić alkohol. Nie powinno być tak źle, co nie? Wystarczy tylko napisać z prośbą do znajomego dwie klasy wyżej. Bułka z masłem. A nawet bez bułki. Samo masło. Ale chyba jednak orzechowe i chyba Słowacki miał uczulenie na orzechy, więc się kurewsko bał.

- Nie jestem pipa, a na pewno nie taka jak ty. Załatwię, bez problemu ‐ odparł Julek modląc się do Bogurodzicy dziewicy, żeby koledzy nie dosłyszeli tej niepewności w jego głosie.

- Jejku... - zająknął się po chwili szukając jakiejkolwiek deski ratunku. - Nie pamiętam nawet jak on się nazywa...

‐ Adam Mickiewicz - westchnął Zygmunt, lekko poirytowany. - Debilu on przecież był w samorządzie szkolnym w zeszłym roku...

- I chyba właśnie wychodzi z budy - dodał Chopin odwracając Słowackiego w stronę wyjścia ze szkoły, w której drzwiach faktycznie stał nie kto inny jak sam Adam Mickiewicz.

Julek zdziwił się, jako że Adam w tym roku skończył klasę maturalną i teraz powinien siedzieć wygodnie w domu zamiast łazić po szkole, kiedy młodsze klasy przyszły po świadectwa. "No cóż, z resztą, chuj mnie on obchodzi?" pomyślał i zaczął szukać go na wszystkich możliwych mediach społecznościowych.

‐ Co ty robisz? No idź do niego! - Fryckowi nie chciało się już stać pod szkołą, miał jej dość.

‐ Chyba lepiej do niego napisać...

- Dosłownie nas minął przed chwilą!

Słowacki zdał sobie sprawę z tego, że lepiej upokorzyć się przed chłopakiem, co go drugi raz w życiu najprawdopodobniej nigdy nie spotka, niż przed kolegami,  z którymi utknął w jednej klasie przez kolejne dwa lata, zakładając, że bez problemu będzie zdawał z klasy do klasy.

Wziął się w garść i wyprostował powoli rozplatający się krawat, by nie wyglądać jak skończony debil.  Adam szedł dosyć szybko jak totalny sigma Ryan Gosling, wyjmował przy tym słuchawki z niewielkiego plecaka spoczywającego na jego szerokich barkach. Juliusz, niezręcznie dreptając za starszym w celu dogonienia go, dopiero teraz zorientował się, jak duży jest maturzysta. A może to po prostu Julek był mały? 

Słowacki delikatnie pociągnął Adama za rękaw jego koszuli. Chłopak odwrócił głowę z zaskoczeniem, dopiero po chwili spuścił ją na dół, jakby nie mógł znaleźć wzrokiem kto go pociągnął. 

- Um, hej - Julek puścił ubranie starszego, układając palce w uwu shy girl 👉👈. - Nie wiem, czy mnie pamiętasz, ale byliśmy raz na konkursie recytatorskim i...

- Nie rób tak - Adam położył dłoń na👉👈 Juliusza. - Ta, pamiętam cię. Co tam?

Słowacki próbował nie dopuścić swojego rumieńca na poliki z powodu nagłego kontaktu fizycznego między chłopcami. Najdziwniejsze było to, że Adam nie wycofał swej dużej, męskiej łapy z 👉👈 młodszego.

- Mam prośbę... Chcesz mi pożyczyć trochę pełnoletności i iść ze mną do sklepu żeby kupić coś czego nie da się kupić bez dowodu? - zapytał nieśmiało. 

- Co? Fajki chcesz? - Adam zaczął grzebać w kieszeniach swojego garnituru. 

- Nie, nie - zaprzeczył szybko zakłopotany. - Chciałem kupić wódkę. 

- Nie sprzedadzą ci? - zdziwił się Mickiewicz, po czym bardzo niedyskretnie zaczął oglądać sylwetkę Juliusza. Po niedługim namyśle stwierdził, że Słowacki wygląda jakby miał dwanaście lat. 

- Ile ty masz lat? - dopytał. 

- Szesnaście... 

Adam uśmiechnął się pod nosem. - Co ty na to, że poszedłbyś teraz ze mną do mojego mieszkania, to użyczę ci coś z mojego barku? Za darmo.

Młodszy zawahał się, ale nie chciał zawieźć przyjaciół. Poza tym, nigdzie się nie spieszył, więc postanowił szybko załatwić tą sprawę i mieć ją z głowy.

- Okej - odparł Julek, delikatnie wyrywając swe 👉👈 z uścisku Mickiewicza. Starszy jedynie zaczął iść w stronę, w którą zmierzał pierwotnie, muskając ręką po drobnych plecach Słowackiego lekko pchając go w kierunku docelowym. 

Juliusz odwrócił się i zobaczył uradowaną twarz Chopina i skonsternowaną minę Zygmunta.

~~~

Mieszkanie Mickiewicza cuchnęło tanimi fajkami i rumem. Julkowi zrobiło się niedobrze, mimo to zdziwił go fakt, że rezydencja była w stanie czystym. 

- M-mieszkasz tu sam? - Słowacki chciał przerwać panującą od parunastu minut niezręczną ciszę.

- Ta, wynajmuję - Adam westchnął, po czym udał się do pokoju, który można byłoby uznać za salon. Otworzył szklane drzwiczki od niewielkiej szafy, gdzie znajdowały się różnych wielkości butelki z trunkami. Absolwent po krótkiej chwili wyciągnął flaszkę wódki i podał ją Julkowi. - Masz, ona jest trochę za słaba dla mnie. Idealnie na bibę małolatów.

"Jak wóda może być dla niego za słaba????" pomyślał Julek, oglądając butelkę z wielkim 40% na etykiecie.

- A co ty na to, żebyś spróbował, zanim pójdziesz? - uśmiechnął się podejrzanie. 

- Noo.... dobra - zgodził się Julek czując, że chyba nie ma innego wyjścia. 

Adam udał się do kuchni i przyniósł szklankę reklamową z maka od cocacoli. Nalał do pełna, a w butelce została ledwo co połowa. Julkowi zakręciło się w głowie od samego zapachu alkoholu. 

- Tak dużo? - zapytał. 

- Dużo? Chłopie! To tak na pierwszy raz tylko - Adam wydawał się trochę sus. - Duszkiem do dna!

Młodszy powoli zamoczył usta w wódce i skrzywił się na jej gorzki smak. 

- No pij kurwiu, boisz sie pizdo jebana? - starszy złapał za tył szklanki i zanim Julek zorientował się co chłopak zamierza, na jego kołnierz wylewała się część zawartości szklanki. Słowacki próbował połknąć jak najwięcej i nie zwymiotować przy tym. Julek nie wiedział co się dzieje, zaczęło kręcić mu się w głowie. 

~~~

Wódki Julek nie przyniósł na imprezę. Nie przyniósł nic, bo na nią nie poszedł. Nie pamiętał dlaczego, ale bolała go tak dupa, że nigdzie by nie poszedł.