ခ်စ္ၪီးပံုျပင္ - S2 / ချစ်ဦးပုံပြင် - S2 {Z & U} [ Completed]

🍩24🍩 { Z & U }

ဟိုက္ခြမ္း အိမ္ကို ေရာက္ေတာ့ ပါး က ေနြးေထြးစြာ ႀကိဳဆိုသည္။ မေတြ့ရတဲ့ ဒီႏွစ္ထဲ ပါး ေတာ္ေတာ္ အိုစာ သြားၿပီ။ အင္း အလယ္တန္း ေနာက္ဆံုးႏွစ္ကတည္းက ပါး နဲ႔ အတူ မေနပဲ အဘိုးအိမ္မွာ သြားေနေနတာမို႔ ေတြ့ရတဲ့ အခ်ိန္ က အရမ္းကို နည္းသည္။ ေဘက်င္း ကေန ကြမ္က်ိဳး ကို ေျပာင္းလာေတာ့လဲ အျပင္မွာသာ အေနမ်ားသည္။

- ခြမ္းအာ ေရာက္ေနတာလား။

ဟိုက္ခြမ္း - ဟုတ္တယ္ အန္တီ! ပါး ကြၽန္ေတာ္ကို ဘာေျပာမလို႔လဲ။

- ပါး လည္း အသက္ႀကီးၿပီ။ သားလည္း အခု တတိယႏွစ္ေရာက္ေနၿပီ။ အားတဲ့ အခ်ိန္ေလး ပါး အလုပ္ေတြကို နည္းနည္းေလာက္ ကူလုပ္ေပးပါလား။

ဟိုက္ခြမ္း - ဒါဆို ပါးနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ အေပးအယူတစ္ခုေလာက္ လုပ္ရေအာင္။

- အေပးအယူ။  ဘာမ်ားလဲ သား

ဟိုက္ခြမ္း ေပ့ေဝစူးကို တစ္ခ်က္ ၾကည့္ကာ

ဟိုက္ခြမ္း - ႏွစ္ေယာက္တည္း သီးသန္႔ ေျပာလို႔ရမလား။

ဟိုက္ခြမ္းပါးပါး လည္း ေပ့ေဝစူးကို ၾကည့္ၿပီး

- အင္း ပါးတို႔ စာၾကည့္ခန္းထဲ သြားရေအာင္!!

သားအဖ ႏွစ္ေယာက္ ထထြက္သြားမွ

- ငါ့ကို မသိေစခ်င္တာ ဘာအေၾကာင္းလဲ။ က်ိဳးခ်န္ နဲ႔မ်ား ပတ္သက္ေနမလား။

ေပ့ေဝစူး ထိုင္ေနရာမွ ထကာ စာၾကည့္ခန္းဘက္ လိုက္သြားၿပီး တံခါးနားကပ္ကာ အထဲက စကားသံေတြကို အာရံုစိုက္ နားေထာင္ေနသည္။

- ခြမ္းအာ!

ဟိုက္ခြမ္း - ကြၽန္ေတာ္ က်ိဳးခ်န္ ကို အရမ္းခ်စ္တယ္။

- သားတို႔ အခ်စ္ကို ပါး မခြဲပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သားမားမား ကိုလည္း ဒီကိစၥေပးသိေစခ်င္တယ္။

ဟိုက္ခြမ္း - ပါး က်ိဳးခ်န္ က မၾကာေသးခင္ကမွ ႏွလံုးခြဲစိတ္ထားတာ။ ၿပီးေတာ့ သူ႔အေမ နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စိတ္ဒဏ္ရာ ရထားတဲ့ ကေလး! ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကို စိတ္ခ်မ္းသာေစခ်င္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ပါး အလုပ္ကို ကူလုပ္ေပးပါမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ဖက္မိဘ ေတြ့ဆံုပြဲ ၊ ေစ့စပ္ပြဲ နဲ႔ မဂၤလာေဆာင္ တဲ့ ေန့ေတြမွာ အန္တီ ကို ႏိုင္ငံျခား လႊတ္ေပးပါ။ ဒါ ပထမၪီးဆံုး အႀကိမ္ နဲ႔ ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ ေတာင္းဆိုျခင္း ပါ။