When I'm broken - Completed

CHAPTER 31

Tori's POV

"So. What happened at the police station? Did she found out kung saan galing ang lason?"

Roni asked Tori. Nakahawak ito sa kamay niya habang magkatabi sila sa couch.

Huminga siya ng malalim. Akala ni Tori ay iba ang itatanong sa kanya nito. She knew she's been so erratic this morning and the other days. Mas madali sa kanya ang mag palit ng emosyon dahil na rin siguro sa dinadala niya. She hoped that Roni wouldn't notice.

Tori shook her head.

PO1 Ashley Salazar said that she already filed a case but it was dropped due to lack of evidence. Wala din siyang maturo na suspect maliban kay Honey na inimbestigahan na nito. From there, wala ng lead kung sino pa ang pwedeng gumawa nun.

Tori is afraid to tell Roni that maybe it was Dean, her bestfriend pero impossible naman ang iniisip niya. Dean is her bestfriend at alam niyang hinding hindi siya nito iisipan na gawan ng masama. Hindi din niya maisip kung ano ang magiging motibo nito para gawan siya ng masama.

"Pero naniniwala ka talagang kayang gawin ni Honey yun?" Kumunot na ang noo nito.

Tori felt anger rose up inside her. Alam niyang bestfriend ni Roni si Honey but there's something in her gut saying that Honey might be behind all that. Pero hindi niya na lang sasabihin ang nasa loob niya. Roni won't listen to her anyway if it's about Roni's bestfriend being a manipulative b*tch.

Kinuha na lang ni Tori ang bowl ng popcorn sa harap niya at sumubo ng isa. Kakabati lang nila ni Roni at ayaw niya namang magkagalit na naman sila dahil sa ipinipilit niya dito.

"I know you are upset that the suspect is not yet caught. Pero naniniwala akong mahuhuli din ang taong iyon." Roni squeezed her hand.

Tori's eyes softened. Hindi talaga pala-isip ng masama si Roni sa kapwa nito. Isa iyon sa mga hinahangaan niya dito. Samantalang siya ilang beses niya na atang namura sa isip niya si Honey o kung sino man ang may pakana ng mga lason sa

"Sana nga, Roni." Tori said.

Ayaw niya ng pag usapan muna si Honey Cecille Dela Vega. Mukhang sarado na din naman kasi ang isip ni Roni tungkol sa posibilidad na ito nga ang suspect. So she just waited for Roni to say anything.

"Kung gusto mo. Kumain na muna kaya tayo?" Roni lifted her head and their eyes met.

Tumayo na ito bago pa mapigilan ni Tori. She suddenly missed Roni's warmth. Gusto niyang manatili silang ganun. She doesn't know when or how, baka sa mga susunod na araw ay kasusuklaman na siya nito.

Tiningnan niya ang likod nito. She felt a squeezed in her heart. Kapag malaman ni Roni ang lihim niya. Mamahalin pa ba siya nito? Would it still be the same? Bakit ba kasi hinayaan niyang mangyari iyon?

Why am I so stupid?

Nangilid ang luha ni Tori. If only she could take it all back. Gusto niyang bumalik sa umpisa. Kung saan pwede pa sila ni Roni.

"Here. Let's eat?"

Inangat ni Tori ang ulo niya ng marinig ang boses nito. She wiped the sides of her eyes. Baka naluha na siya ng hindi niya alam. Roni might ask questions again.

Galing na pala ito ng kusina at hindi niya namalayan ang pagbalik. Dala dala nito ang isang mangkok ng tinola and Tori felt her stomach churned.

She swallowed hard to stop herself from spitting out the rising acid from her stomach. But when the smell of ginger hits her nose. Nilagay niya ang kamay sa bibig niya and she gagged. Hindi niya napigilan ang pag alsa ng laway sa bibig niya and the acid hit her taste buds.

Kumunot ang noo ni Roni. Tori tried to swallowed the lump in her throat but it was too much. Ramdam na niya sa bibig niya ang pamumuo ng laway sa bibig niya.

"Mabaho ba ang manok ng tinola?" Roni sniffed the bowl, and Tori shook her head.

She stood up. Tumakbo siya agad papunta ng lababo at dinura ang mga laway na naipon sa bibig niya.

Nag duduwal pa din siya nang puntahan siya ni Roni sa lababo. Roni rubbed and tapped her back.

Huminga siya ng ilang beses.

Tori felt so much better sa ginawa ni Roni, pero hindi siya makatingin dito. She knew that Roni has questions now. Pero alam niya din na hindi ito mag tatanong hangga't hindi siya ang mag sabi tungkol dito.

"Are you ok? Is it something you ate?" Puno ng pag aalala ang boses nito and Tori realized that Roni must not have realized it.

"Uhmm...yeah......yeah. It's maybe something that I ate."

Tori walked to the dining room, and Roni followed her.

She bit her lip. Na g-guilty siya dahil hindi niya masabi kay Roni. How could she? Ngayong nag kaayos na sila? Ayaw niyang magalit ito at tuluyang masuklam sa kanya. Hindi niya pa kaya. Selfish na kung selfish but she wants Roni to stay by her side. Ayaw niya munang mag sabi. Hindi pa kaya ng puso niya.

"Ayos ka lang ba talaga?" Roni picked up the bowl. Saka ito pumunta sa lababo and was about to pour the food in the sink.

Kumunot ang noo niya sa ginawa nito. "T-Teka itatapon mo na ba yan?"

Roni nodded her head. "Yes. Baka kasi luma na ang manok?"

"N-No wait. Ibalik mo na yan dito. Kumain na lang tayo."

"Pero baka masuka ka na naman."

Tori felt a warmth in her heart. Ibang iba talaga si Roni kay James. Roni will always put her first. Alagang alaga din siya nito. This is all the qualities that made Tori fell in love. Kung sana lang ay ito ang nauna. Kung sana lang ito ang minahal niya nung una pa lang.

"Hindi na. Maybe nasuka lang ako dahil sa nakain ko kagabi." Hindi siya makatingin ng deritso kay Roni nang sabihin iyon.

Roni stood still on where she is. Tiningnan nito ang bowl na hawak nito then back at her face. Huminga ito ng malalim then sighed.

Tori stood up. She doesn't want the food Roni made to go to waste.

She went to Roni's side. Kinuha niya ang mangkok dito.

"I'm sorry. Maybe because of the crying at hindi rin ako makakain ng ilang araw ng maayos kaya siguro nasuka ako. This is the first time that I will be able to eat a proper meal, after all."

Sa sinabi niya ay ngumiti na ito. Hinawakan nito ang kamay niya and Tori guided Roni back to the dining table.

Roni smiled at her. Parehas na din silang nag ayos ng pagkain nila. Sumandok siya ng kanin at muli nitong ininit ang tinola. Inihanda nila ang mga pagkain at naupo nang magkatapat sa lamesa.

"Eat up." Roni smiled at her. Sumandok ito ng ulam at inilagay sa plato niya.

Tori smiled, but her heart was secretly aching. Paano ba mag preserve ng memory? She wished she could bottle this moment and just let it replay over and over inside her mind. Natatakot siya.

She doesn't want to see Roni's smile vanish and be replaced with hatred. Hindi niya kaya.