The Greek gods are in my Apartment?! (bxb) [Completed]

Chapter 1: Ian and Percy

Ian's POV

Sinarado ko ang libro at napabuntong hininga.

Geez... Bakit ba kailangan pang basahin ang Greek mythology, eh hindi naman totoo?

*sigh*

Kung hindi ko lang kailangan ng grades dito, hindi ko ito babasahin.

Pero kailangan, eh.

Nasa apartment ako ngayon, particularly in room 506, my room.

*yawn*

Isinulat ko ang reaction ko for this book.

After almost 25 minutes,...

"Oi!"

"Ay! Naku po!" Nagulat ako nang biglang pumasok ang roommate ko and at the same time, friend ko.

He is Percy Jackson. Ang lupit, 'di ba? Parehong pareho ang pangalan niya sa pelikula.

He said na anak siya ni Poseidon, pero hindi ako naniniwala. Hindi naman kasi totoo ang Greek gods.

Pwede pa akong maniwala kung anak siya ng mayaman, eh kasi ang mga suot niya, mamahalin... Pero hindi. He really said that he is the son Poseidon.

Ah, nga pala. Ako si Ian. Ian Montecillo. 21 years old at heto, nasa apartment, namumuhay mag-isa.

Medyo hirap kasi, college na, eh.

"Anong ginagawa mo?" tanong ni Percy.

"Reaction paper, of course."

Kumpara sa movie, ibang iba ang personality ni Percy. I don't know. Siguro, it's because of his adaptation here in Philippines.

Foreigner kasi iyan. Nga lang, hindi ko alam kung saan siya galing.

"'Wag mo na iyang gawin..." See? A lazy creature. Pero matalino iyan!

"Ah, I forgot to tell you." Napatingin ako sa kaniya nang marinig ko iyon.

"My dad and his siblings, which means my titos are coming. Can you lend them a room?"

Ah, oo nga pala... I am the owner of this apartment kaya sa akin ipinapaalam ni Percy ang mga ganito.

"Of course, 😊"

Siguro naman, makakaintindi sila ng rules sa apartment na ito.

"Thank you, Ian!" sabi niya at iniyakap agad ako, a friendly hug.

"It's nothing."

Humiwalay naman siya at umupo ulit sa kaniyang kama.

"You're really my bestfriend," sabi niya at ngumiti.

Ngumiti na lang din ako.