CHAPTER 3: LORAINE

43.3K 981 305
                                    

LORAINES POINT OF VIEW

I nervously took a deep breath habang binabantayan ang oras sa
wrist watch ko.


“Natanggap ka ba sa bagong school anak?”


“Yes, mommy actually today is my first day.”


I looked at her while she’s drinking her coffee. After ni Mom uminom ng coffee ay tumingin siya saakin and she gave me a warm smile.



“I hope maging okay na ang school na pinasukan ko kaysa sa school na una kong pinagtrabahuan.”


“I hope so too, mahal mo talaga ang pagtuturo ano?”

I nodded to mom and smiled. This is the dream that I really want to achieve, matagal na. And now, nandito na siya mismo sa kamay ko and I don’t think ititigil ko pa tong passion ko.


“Wala ka pa bang balak maghanap ng partner in life mo?”

“Kaya nga ate wala ka bang magiging jowa? Boyfriend ganon?”


Tumingin ako kay Lee na kumakain ng breakfast niya habang naka smirk sa akin. I rolled my eyes on him.


“Single ka pa rin talaga.”


“I don’t have time for that. Sakit lang yan sa ulo.”



I gave him a fake smile kaya tumawa siya. Argh, this man is crazy na, damn. Palagi niya akong pinipikon and then he will laugh like crazy.


“Ayaw mo ba kay kuya Timothy?”

Napakunot ako ng noo when I heard Timothy’s name. Tumingin ako kay April after she said that. Ugh, that guy is such a red flag kaya.


“Ate gwapo naman sya eh, at saka I’m sure aalagaan ka non.” Aalagaan? I don’t need it kase kaya ko naman alagaan sarili ko. At saka mabait daw? Mapride yun. ‘Ew!’




“Ayaw ko sa kanya dahil napaka-
mapride niya at matagal ko nang pinatigil yun, ayaw ko sa mga ganong lalaki, toxic.”



Lee gave me a thumbs-up nang sabihin ko yun. Well, he knows how toxic Timothy was when he’s courting me.

“Mas okay nang maging single walang sakit sa ulo.”



“Eh, ate 24 years old kana kailangan mo na magkajowa.”



Tumingin ako kay Champ na nakiki-
singit rin sa usapan. His name
is Champ talaga, ang weird noh
Parang pinaglihi ata siya sa milo.

“Kailangan mo na ng partner in life ate.”



“Wala akong panahon dyan at saka ang love life? Panira lng yan.”



After I said that kinuha ko yung water ko na nasa gilid and I drank it. I’m still nervous because this is my first day, but I know I can do it because I’m gorgeous duh.



At mas gugustuhin ko na lang maging single kaysa magkaroon ng sakit ng ulo. Isa pa wala pa talaga akong natitipohan.



Puro manloloko or mga hindi naman seryoso. Well, mahangin man but most of the guys that tried to date me are trash. Why? Kasi habol lang naman nila sakin is my body and of course dahil inaadmire ako mga tao.




They just wanted to date me because I’m Loraine Jewel Hendrix. ‘Argh gosh.’


But yeah, that’s my name. It’s beautiful and of course beautiful rin ang may-ari. I’m a licensed professor, mahal ko ang career ko more than anything.


I’ve been committed to my career since I graduated BSMA and of course nag
Master’s na rin ako.Yes, I’m a degree holder before I took my license examination to become a professor.


Almost a year na ako nagtuturo in marketing. But now, ito yung first day ko sa isa sa prestigious university in the country. Nung high school ako, oo, nagkaboyfriend ako mga 3 din naging
boyfriend ko noon but walang nagtagal.




It’s either nagsawa ako or ayaw ko lang talaga sa naging boyfriend ko. Wala kasing spark and hindi ko man lang naramdaman ang kilig at bilis ng tibok ng puso na nararamdaman ng iba tuwing nagmamahal.


Base kasi yan sa mga nababasa ko sa mga libro or fictions, gusto ko kasi
ganon din maramdaman ko. Nung college din may naging suitor ako but I rejected him na kase wala na akong oras sa love life na yan.



Ang priority ko lang ay ang pagiging professor ko that time. And hello I’m 24 palang noh wala pa ako sa 30’s, kaya ko pang magpakasaya sa buhay, nasa calendar pa age ko.



“Wala ka ba talagang balak mag boyfriend man lang?” I just rolled my eyes, when I heard that kind of question again.


Paulit ulit na lang, nakakasawa na.


“Anak gusto ka namin sumaya.”




“Wala po, and kaya ko naman po talaga maging masaya ng wala
yan eh.”

“Baka girlfriend gusto mo.”

Napakunot ako ng noo na tumingin kay Dad when he said that, Wait what? ‘Girlfriend’? Like… What the hell?

“Baka lang naman diba? Kase ayaw mo ng boyfriend, malay mo.”

“Dad, straight ako as a ruler.”

Dad just smirked at me, bakit parang hindi pa siya naniniwala sakin? I’m straight kaya.

“Tandaan mo may ruler na nabebend, baka mamaya malaman laman ko may girlfriend kana.”

Tumingin ako kay Champ and I gave him the middle finger, he just laughed. Argh! Ano ba tong pamilya ko hilig mangpikon sa akin.




“Oo straight ako bakit? Porket ba walang boyfriend hindi na
straight?”




“Malay mo hindi pala boyfriend hinanap mo girlfriend pala.”

Isa pa tong mokong na to eh nakikisali pa. Tumingin ako ng masama kay Lee habang sila ay tuwang tuwang nakikita na napipikon ako.


“Aminin mo na tanggap ka naman
naming.”



“Tsk, ewan ko sainyo ang lalakas lagi ng trip nyo sakin.”

I rolled my eyes on them, ano ba tingin nila sakin? Closeted gay? Like hello, Hindi ako homophobic but damn, I’m not like them. Accepted ko mga gays but I’m not considering myself as part of them.



While they are laughing, tumingin ako sa wrist watch ko. I stood up and took my bag beside me.


“I gotta go now baka malate pa ako sa pasok ko.”


“Sige anak ingat ka ah?”


I nodded to Dad before umalis. While I’m walking palabas ng bahay, our family driver handed me my car key at pinagbuksan niya pa ako ng pinto.



Once I got on my car, I immediately started the engine at umalis
na ng bahay.

----------------------------
(END OF CHAPTER 3)

Pleasure Her (PUBLISHED UNDER IMMAC)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon