Okuldaki Uyuz

Ben Daha Ölmedim

Multimedyada Buket var :))))

Bölüm Ferhaye8 içindir.❤❤❤
~~

  "Ne demek doktor bey ö-le-lebilir"dedim.Bu gerçek olamazdı en iyi arkadaşımın beyninde aptal bir baloncukkk olamazdı.

"Bakın eğer şimdiden önlemini almassak bu illet daha çok yayılıcak ve beynindeki damarlarda  büyük bir hasara sebeb olucak"

"Peki ne yapabiliriz"

"Öncelikle hastamızın kesinlikle sitresten,üzüntüden  uzak durması lazım bu süreçte tedavisi için bir ameliyata giricek eğer ameliyat başarılı geçerse beynindeki baloncuğu alabiliriz ama ameliyattan sonrada hastamızz kesinlikle üzülmemeli en azından birkaç aylığına"

"Peki doktor bey bende arkadaşımın ailesini aradım yoldalardır siz onlarada bu durumu izaha ederseniz sevinirim"

"Tabiki"

"Teşekkürler"dedim ve odadan çıktım.Koridorda giderken doktorun dedikleri hala beynimde geziniyordu.

Eğer önlem almassak arkadaşınız

Ölebilir!!!

Ölebilir

Ölebilir.
    
   Ben buna kesinlikle izin veremezdim.En iyi arkadaşımın ölmesine izin veremezdim.Şimdi en kötüsü ise ben bunu ona nasıl söyliycektim.Hasta odasına geldiğimde yavaşça kapıyı çaldım.Sonrada içeri girdim.Ben doktorla konuşurken Arya çoktan uyanmış Mert'le konuşuyordu bile.Yanına gittim ve ağlıyarak ona sarıldım.

"Çok korkuttun bizi"dedim sırtını sıvazlarken.

"Korkmayın canlarım bir şeyim yokmuş işte"dedi Arya başında duran hemşireye bakarak.Bende kafamı kaldırıp hemşireye baktığımda 'Belki siz söylemek istersiniz diye düşündüm'bakışı atıyordu.Kafamı yavaşca sallayıp hemşireye  'Teşekkürler'bakışı attım.Oda elindeki kağıtlarla birlikte odadan çıktı.Mert'e baktığımda ise kulağıma iğilerek birşeyler mırıldandı.

"Bir şey olduğunu biliyorum banada söyliyceksin"dedi.Geri çekildiğinde aynı şekilde bende kulağına yaslandım ve

"Sonra anlatıcam"dedim.Kafamı Arya'ya çevirdiğimde bize baktığını gördüm.

"Siz ne karıştırıyorsunuz öyle"dedi Arya önce bana sonra Mert'e bakarak.

"Yok canım birşey karıştırmıyoruz"dedim elinden tutarak daha sonra ise Mert'e kızgın bir bakış attım.Oda anlamış olucak ki

"Evet canım ne karıştırcağız yok birşey"dedi sesi titreyerek.Valla bu çocukta bazen birşeyler olduğunu düşünüyorum oğlum biz kız anlamasın diye uğraşıyoz bu sesini titretiyo yaa.

"Peki öyle olsun.Şey Buket sen annemlere haber vermedin demi"

"Canım malesef endişeden elim ayağıma dolaştı bende aradım yoldalardı en son"

"Off yaa annem kim bilir  şimdi nasıl endişelenmiştir."dedi bize döndürdüğü kafasını düzeltirken.Tam endişelenme diycekken kapının açılıp Sude Teyzeler'in(Arya'nın annesi) gelmesiyle kelimellerimi geri yuttum ayağı

kalkıp.

"Hoşgeldiniz"dedim.

''Hoşbulduk kızım''dedi.Gözleri kızarıktı.Demek ki ağlamıştı.Benim kalktığım sandelyeye oturdu.Mehmet amcaya(Arya'nın babası) baktığımda ise bana kaş göz hareketleriyle dışarı gel işareti yapıyordu.Onun da yüzünden üzgün olduğu çok belli olluyordu.Kapıyı açıp dışarı çıktığımda Mehmet amca çoktan çıkmıştı bile.