Okuldaki Uyuz

Herşeyin Bittiği An

"Artık bittimi dersin yoksa üç kelimeyle daha anlatıyım mı aşkımızı?"

~~

2 Gün Önce

Saat sabağın altısıydı ve ben bir gündür sürekli olarak Rüzgar'a ulaşmaya çalışıyordum.Ne telefonlarıma bakıyordu.Ne de eve geliyordu.Artık çok merak etmeye başlamıştım.Birde bu yetmez miş gibi hastalığım beni günden güne maffediyordu.Anıl ve Buket ise benim için cok endişelleniyor bana yardım etmeye çalışıyorlardı.Telefonu alıp yeniden Rüzgar'ı aradım.Yine açmayınca beklemekten baska bir çarem olmadığını anladım.Tam mutfağa gidip su içecekken kapı çaldı.Rüzgar olduğunu umut edip koşarak kapıyı açtım.Ama naffile gelen Anıl'dı.

"Sen miydin"dedim bitkin bir sekilde koltuğa oturarak.

"Nedemek sen miydin ayıp oluyo ama"

"Kusura bakma Anıl gerçekten kafam yerinde değil ve Rüzgar'ı çok merak ediyorum."derken başımı omuzuna koydum.Anıl da heycanlı bir şekilde

"Tamam ozaman seni bir mutlu edelim.Gelirken bizim şu yan komşumuz sana yazan şerefsiz çağrı varya..."

"Anıl bana şunun adını söyleme zaten hepsi onun yüzünden oldu"

"Her neyse işte o şerefsiz dün Rüzgar'ı sahilin ordaki Tarçın kafenin oralarda görmüş yanında biri daha varmış ama tam olarak görememiş"

"Tarçın kafe mi? Tamam ayy Anıl valla cok sagoll. Hemen üstümü değiştirip kendimi affeddirmeye gidiyim ben"hemen üst kata çıkıp üstüme birkaç birşey geçirdim ve aşağı indim.Buket ve Rüzgar koltukta oturmuş beni bekliyorlardı.Bende onların yanındaki tekli koltuğa oturdum.Hala endişeliydim.

"Ya sizce Rüzgar beni affeder mi"Buket ellimi tuttu.

"Kuzum benim senin hiçbir şuçun yok ki"Anılda araya katıldı.

"Aynen senin hiçbir suçun yok bütün suç o Çağrı şerefsizinin"Buket Anıl'ın koluna vurdu.

"Ne yapıyorsun?"

"Ama ne doğru"dedi Anıl sözünün arkasında durarak.

"Herneyse demem o ki canım benim hem abimde biliyo o çocuğun sana takıntılı olduğunu dimi bence sen git abime açık açık anlat herşeyi böle böle oldu de o zaten inanır sana"

"Gerçekten inanır mı dersin?"

"Tabiki kuzum"

"Ayy cok sağolun ya sizi çok seviyorum"dedim ve ikisinede kocaman sarıldım.

"Ozaman ben gidiyim"nefes alıp verdim"bana şans dileyin"diyerek evden çıktım ve koşarak Tarçın kafeye gittim.İçeri girdiğimde içeride çok kişi yoktu.Ordaki barmenlerden birinin yanına gittim.

"Hoşgeldiniz hanım efendi size nasıl yardımcı olabilirim?"dedi barmen.

"Şey acaba size birkaç soru sorabilir miyim?"

"Tabi"

"Dün buraya böle esmer,uzun boylu hafiften badboy dedikleri türden bir çocuk geldi mi?"

"Pek hatırlıyamadım ama fotoğrafı falan varsa size öle yardımcı olabilirim belki"

"Hee tabi tabi"dedim ve telefonumdan Rüzgarla çekilmiş olduğumuz bir fotoğrafı ona gösterdim.

"Buyrun"

"Aa evet hatırladım.Dün baya bir sarhoş olmuştu kendilleri hatta birisiyle tam kavga eticekken bir bayan geldi ve birlikte gittiler sonra"

"Ba-ba-bayan mı?"