Vampir Okulum #wattys2015

bölüm 13

ARKADAŞLAR ELİMDEN GELDİĞİNCE HIZLI YAZMAYA ÇALIŞIYORUM.HER GÜNDE YAYINLAYAMIYORUM AMA SİZLER İÇİN DAHA HIZLI YAZICAM OKURSANIZ SEVİNİRİM.:) YANDAKİ EMILY

Tomu kaybetmek istemiyordum.Ama onunla sevgilide olmak istemiyordum .Napıcaktım şimdi ben nasıl bakıcaktım onun yüzüne .Arkasından çok bağırdım **Herşeyi anlatıcam diye** .Ama beni dinlemedi.Haklıydı bu konuda çünkü bende aynı şeyi yaşasaydım o çocuğun kafasını koparırdım.

Artık kış tamamen gelmişti hava soğuk  yağmurlu ve karanlıktı.Bu olanlar sabah olmuştu ama bende  napıcağımı düşünmek için sessiz bir yere gitmiştim ve karanlık olmuştu.Yağmur o kadar hızlı yağıyorduki her yer çok ıslanmıştı.Bir banka oturup düşündüm **Evet Emıly yine sen eski sensin ailenin sözünü tutmadın insanları yine üzüyosun.Kalpsizsin kızım sen kalpsiz!!**.Hıçkırarak ağlıyordum bağırmak istiyordum delicesine bağırmak içimdeki pislikleri dökmek ve normal bir hayatımın olmasını istiyordum.Biliyorumki olmuycak ve her şey dahada zorlaşıcaktı.Çünkü sen vampirsin ! Vampirlerin hayatı ne kadar normal olabilirki?.Ben böyle düşünürken ağaçlardan ses geldiğini duydum.Hızla kafamı ağaçlara doğru çevirdim ama hiç kimse yoktu.Korkmuştum artık *karanlıktasın ve teksin* bu durum beni küçüklüğümden bu yana hep korkutmuştur.O yüzden bulunduğum yerden uzaklaşıp belindanın yanına gitmek istiyordum artık  .Oturduğum yerden kalkıp hızlı adımlar atıyordum ve tekrar ağaçların olduğu yerlerden sesler geldi.Biri benimle dalgamı geçiyordu

-Kim var orda!

Hiç bir ses gelmedi

-Kimsen çık ortaya hadi!

Tekrar ses gelmeyince gerçekten birinin dalga geçtiğini sandım ve oradan hızla uzaklaştım.Daha çadırlara çok vardı hızlı adımlarımla yürürken tuaf bişey bana hızla çarptı ve yere düştüm .O an vücudumu toparlayamadım ve gözlerimi kapattım

Gözlerimi açtığımda hava aydınlanmıştı.Ne yani ben burdamı uyumuştum .Saate bakmak için telefonumu yağmurdan ıslanan ceketimin cebinden telefonumu çıkardım.Bir sürü mesaj ve cevapsız aramalar vardı.Çoğu belindadandı ve bi kaçıda Tomdandı.Tomun bana mesaj atmasına veya aramasına çok şaşırmıştım.Aslında sevinmiştimde Tomun attığı mesajlar beni daha çok sevindirmişti çünkü beni hala umursuyordu

-Em.Seni merak ediyoruz nerdesin?

-Mesaj atıyoruz veya arıyoruz açmıyosun .Kötü bişeymi oldu?

-Em! nerdesin heryerde seni arıyoruz cevap ver artık

Ve daha bir sürü mesaj.Onun böyle mesaj atması ne kadar iyi biri olduğunu gösteriyordu.

Ayağa kalktığımda üstüm ıslak ve çamurluydu.Kendimi tam olarak görmüyorum ama eminimki iğrenç gözüküyorumdur.Hızla çadırların olduğu yere gittim.Herkes bana tip tip bakıyordu bakışlarından rahatsız olmuştum kafamı eydim ve öyle yürüdüm.Yürürken Belinda beni gördü ve koşarak yanıma geldi

-Hey Em! neredeydin sen herkes seni aradı!

-Senin yanına gelirken biri bana çarptı bende hızla yere düştüm ve bayıldım

-Ohaaa bayıldınm!!.Aslında üstündeki çamurlardan bayıldığın belli oluyo.

-Off aynen ya banyo yapmam lazım .Ben öğretmenlerle konuşıyımda banyo yapıyım.

-Bencede yapmalısın yürü konuşmaya gidelim .

-Tamam

Belindayla hocalarla konuşmaya gittik onlarda bana bir bornoz verdi bende banyo için yapılan özel bir yer vardı oraya gittim.Suyun ılıklı bedenimi o kadar rahatlattıki sanki üstümden koca bir yük kalkmıştı bornozumu giyip dışarıya çıkıyordum ama çıkamadım.Çünkü kapı dıştan kilitliydi kim kilitlediki bunu ? .Bağırmaya başladım.