Санаж байна уу, чи намайг?
Санаж, шаналж байна уу?
Хамгийн хүйтэн шөнөөр ч нүв нүцгэн унтдаг
Хав халуун биеийг минь зүүдэлж сэрээд л байна уу?
Яг одоо ч би хоосон харанхуйг ширтээд
Ямар ч хөшиггүй цонхноо нүв нүцгэн зогсож байна
Чиний амьсгаа дутах өрөө минь үргэлж хүйтэн ч
Чинийхээ төлөө л би бошинз юугаа тайлчихлаа
Яг дэргэд юм шиг л хүйсэн дээр үнсэх юм.
Яаж чи ийм холоос наддаа хүрдэг юм бэ?
Санаж байна, би чамайг
Санаж, бэтгэрч байна
Сар бүтэн тэргэл ч
Ертөнц даяар гэрэлгүй байна.
Л.Өлзийтөгс 2008.10.20 "Төсөөллийн өрөөнд" 75-р тал
