After The Sunset

21

Sa araw na ito ay biglang nagyaya si Mama na lumabas kaming dalawa. Magi-inquire daw kami sa mga university sa siyudad. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako sigurado sa Fine Arts. Nakapag-search na naman ako patungkol doon. Hindi nga lang ako confident sa sarili ko kung makakaya ko nga ba ito. Hilig ko ang pagguhit at pagpipinta pero parang hindi ko nakikita ang sarili ko sa profession na iyon. 

Isa pa sa pinangangambahan ko ay kung hindi ako sa Manila mag-aaral at dito lang ako sa probinsya, mas maliit ang chance ko na makilala sa larangan. Limitado lamang ang mga trabaho na maaaring pasukan ko dito kung sakali. Atsaka hindi ganoon kakilala ang industriyang ganon dito. 

"Mama, kung wala po ang gusto kong kurso dito pwede po ba akong sa Manila mag-aral?" tanong ko kay Mama. Nasa isang kilalang unibersidad kami ngayon. Hindi masyadong marami ang tao.

"Kung ako lang Maggy ay mas gugustuhin kong sa Manila ka na mag-aral ng kolehiyo. Ngunit ayaw ng Papa mo. Wala naman akong magagawa dahil siya ang gagastos ng pag-aaral mo" bigo niyang sabi. Na-isubmit na pala ni Mama ang mga requirements ko noon at ngayon ko lang din nalaman na entrance exam ko ngayon.

Isang oras akong nag-exam. Pagkatapos ay ininterview ako ng Guidance Counselor ng university. Pagkatapos ay lumabas naman kaagad ang resulta. Nakapasa naman ako. Binigyan kami ng brochure para makita ang listahan ng mga kurso na maaaring pagpilian. Wala ang Fine Arts doon. Ibinigay din ang schedule ng enrollment. 

Kumain muna kami sa Mcdonalds bago tumungo sa isa pang unibersidad. Ang sabi ni Mama ay halos magkaparehas lang ang presyo ng tuition fee. 

"May kurso ka na bang napupusuan?" tanong sa akin ni Mama habang kumakain kami.

"Fine Arts po sana. Kaso wala doon. Meron naman po siguro sa university na pupuntahan natin..." sagot ko sa kanya.

"Related ba sa Arts ang gusto mo? Kung walang Fine Arts doon pwede ka namang mag-Architecture nalang. Atsaka mas maganda ang career path mo doon pagdating ng araw. Kung sa Fine Arts ay walang masyadong oportunidad dito sa atin. Kakailanganin mo pang makipagsapalaran sa Manila" nagpatuloy nalang akong kumain. Naisip ko din ang Architecture pero hindi ko nakikita ang sarili ko doon. Baka mas mahirapan lang ako kung sakali.

Totoo naman ang sinabi ni Mama. Mahihirapan nga ako kung graduate ako ng Fine Arts tapos dito ako maghahanap ng trabaho. Panigurado limited lang ang job offerings. Kung sa Manila naman ako maga-apply, mas mahihirapan ako dahil mataas ang standards nila. Hindi rin masyadong nare-recognize ang mga courses na related sa arts dito sa Pilipinas. Often times, the graduates of any courses related to arts are being discouraged by other people. 

Palagi nilang sinasabi na walang mararating sa field na iyon. Mahihirapan lang. Totoong mahihirapan sila dahil hindi masyadong binibigyan ng pansin ang art dito sa bansa. Ang focus nila ay more on business and so on. Anything that has to do with economic growth and development. Mabuti pa sa ibang bansa nakikita nila ang talento ng mga Pinoy. Doon sila gumagawa ng pangalan sa industriya kadalasan. Kapag established na yung pangalan nila saka lang sila mare-recognize dito sa Pilipinas. Ganon naman palagi e.

Kung bibigyan lang ng pansin ang art dito sa bansa, paniguradong hindi sana namamatay ang kultura. Mas yumayabong pa sana ito.

Pagdating namin sa isang university ay ganoon lang din ang nangyari. Nag-exam ako at na-interview. Naglibot din kami sa loob ng campus. Maganda ang mga facilities. Malinis din ang paligid. Mukha lang itong maliit sa labas pero kapag nakita mo na ang kabuuan ng campus ay malawak ito.

"Maganda ang performance ng university na ito pagdating sa board exam. Lalo na sa mga medical related courses. Halos pumapasa ang lahat sa unang take. IIlan lang ang bumabagsak" sabi ni Mama. Bigla akong natigilan ng makita si Tita Elisha na kasama si Cede.