PROMISE ME|| 윤민 [Completed]

13💕

အိစက္ခ်ိဳျမတဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလး ႏူးညံ့လြန္းတာေၾကာင့္ အလြတ္မေပးခ်င္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္ေနခဲ့သည္။ မြတ္သိပ္ေတာင့္တစြာ ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုစုပ္ယူလိုက္ေတာ့ ၾကားလိုက္ရတဲ့ အသံတိုးတိုးေလး အားမရစြာျဖင့္ ခါးေသးေသးေလးကိုပါ ေပြ႔ဖက္လိုက္ေတာ့ ခါးေလးကနစ္ဝင္သြားလိုက္ေလသည္။

"အကို ယြန္းဂီ မနက္စာအဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီ..."

အနမ္းေပးေနရာမွ ဂ်ီမင္ေျပာလိုက္တဲ့စကေၾကာင့္ ယြန္းဂီေၾကာင္သြားရသည္။

"အကို မႏိုးေသးဘူးလား...."

ဒီတစ္ႀကိမ္ေခၚသံမွာေတာ့ သူေရာက္႐ွိိေနတာ အိပ္မက္ကမၻာထဲမွာျဖစ္ေနမွန္းသိလိုက္ရေလသည္။

"အကိုေရ.... အကို "

က်ယ္ေလာင္လွတဲ့ အသံစူးစူးေၾကာင့္ သူအိပ္မက္ကမၻာကေန ႐ုုန္းထြက္ႏိုင္ခဲ့ေလသည္။ အိပ္ရာကေနထၿပီး တံခါးဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့မွ သူ႔ကိုေအာ္ႏိႈးေနတဲ့အသံကရပ္တန္႔သြားခဲ့ေတာ့သည္။

"အကို အခုမွႏိုးတာလား... မနက္စာေတာင္အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီ...."

"အင္း... ခနေနထြက္လာခဲ့မယ္.. "

သူ႔ဆီကအေျဖရမွသာ အေသးေကာင္ေလးကထြက္သြားေလသည္။ ဂ်ီမင္ထြက္သြားေတာ့ သူလည္းေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ကာ မ်က္ႏွာသစ္ေရခ်ိဳးလိုက္သည္။သြားတိုက္ရင္း ခုနကအိပ္မက္ကိုျပန္ေတြးမိေတာ့ လက္နဲ႔ႏႈတ္ခမ္းကိုအသာေလးပြတ္လိုက္မိေသးသည္။

"မင္ယြန္းဂီ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ စိတ္ကိုထိန္းစမ္း..."

အိပ္မက္ကိုျပန္ေတြးရင္းၾကည္ႏူးေနမိတဲ့ သူ႔ကိုယ္သူ သတိျပန္ေပးလိုက္သည္။ ဒီလိုအိပ္မက္ကိုမက္တဲ့ သူ႔ကိုယ္သူလည္း ေဒါသထြက္မိသည္။ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့အိပ္မက္ကိုမက္ေနတဲ့သူဟာ ႐ူးေနတာပဲမလား။ တကယ္ဆို ကိုယ့္အေပၚမေကာင္းတဲ့လူတစ္ေယာက္ကို ဒီလိုအိပ္မက္မ်ိဳးမမက္သင့္ဘူးေလ။

ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေသခ်ာဆံုးမလိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးတာကိုအျမန္လတ္စသတ္လိုက္သည္။ သူအဝတ္အစားလဲၿပီး ထြက္လာေတာ့ ဂ်ီမင္က အလုပ္သြားဖို႔အဆင္သင့္ျဖစ္ေနေလၿပီ။