Mücadelem

Cevapsız Sorular

YAĞMUR KRALİÇESİ : Tek ortak nokta papatyalar...

VEFA : Beni mi takip ediyorsun?

YAĞMUR KRALİÇESİ :  🤐😊

VEFA : Evet olarak mı algılamalıyım bunu?

YAĞMUR KRALİÇESİ : Boşver olarak algılasan...

VEFA : Peki

YAĞMUR KRALİÇESİ : Eee nasıl hissediyorsun ağlamak iyi geldi mi?

VEFA : İyiyim sadece çok yorgun hissediyorum

YAĞMUR KRALİÇESİ : Orada tek başına ağlarken yanına gelip sarılmak o kadar çok istedim ki ama yapamadım.

VEFA : Kimsin sen?

YAĞMUR KRALİÇESİ : Öğrenmemen daha iyi  ama ne yazık ki zamanı gelince öğreneceksin...

VEFA : Yaren eğer sensen uzatma lütfen

YAĞMUR KRALİÇESİ : Yaren... Hep Yaren vardı zaten 💔

VEFA : Ne demek şimdi bu?

YAĞMUR KRALİÇESİ : Hiç. Kim olduğumu bilmek istiyorsan eğer geçmişten biriyim ben eğer Yaren geçmişten biriyse Yaren olabilirim.ama kimim  ben her şey açığa çıkmadan öğrenemeyeceksin ve öğrenince hala yaşamak isteyecek misin bunu zamanı gelince göreceğiz.

( çevrimdışı)

Son gelen mesajla kafam karışık bir şekilde ayağa kalkıp evin yolunu tuttum. Hayatım sırlardan ibaretmiş gibi hissediyordum. Zihnimde kocaman cevapsız soru işaretleri vardı. Örneğin Yaren neden bu kadar zengin olmasına rağmen çalışıyordu? Görkem Amca neden ben yokken bizim evden çıkmıştı? Anonim kimdi? Babam neden ölmüştü?

Evet, annem bana babamın neden öldüğünü hiçbir zaman söylemedi. zamanı gelince öğreneceksin diyip durdu hep. Bende  annem için  hassas bir konu olduğundan  üstelemedim hiç.

Her şey cevapsızdı her şey...

Düşüncelerden sıyrıldığımda yağmur durmuş, evin önüne gelmiştim. Annem rahatsız olmasın diye cebimden anahtarı çıkarıp kapıyı açtım.  Salona geçip anneme baktım. Yine babamın fotoğrafı elinde uyumuştu. Babamı özlüyordu... Odamdaki battaniyeyi alıp üstünü örttüm, eğilip saçlarını kokladım.

Arkamı dönüp odama giderken uyku sersemi sesiyle adımı söyleyince durdum.

"Efendim Orman Gözlüm", dedim.

"Gel oğlum biraz konuşalım", dedi yattığı koltukta oturur pozisyona geçerken

Gidip yanına oturdum.

"Benim de sana sormak istediğim bir şey vardı aslında anne"

"Sor tabii oğlum"

"Ben geçenlerde eve gelirken Görkem Amca'nın bizim evden çıktığını gördüm ama Görkem Amcayla seni ben hiçbir zaman tanıştırmadım  ben"

Annem kafasını salladı

" Oğlum evet Görkem Bey geldi sana yalan söylemeyeceğim ama nedenini şuan söyleyemem üzgünüm."

" Herkes bana şifreli konuşuyor anne gerçekten anlamıyorum artık zamanı gelince diyip duruyorsunuz ne zaman peki?"

" Senin iyiliğin için oğlum"

Yeterince halsiz olan annemi bir de ben güçten düşürmek istemiyordum bu yüzden fazla üstelemeyip " Tamam", dedim.

Yanaklarından öpüp odama çekildim. Islak kıyafetlerimi çıkartıp duşa girdim. Ondan öncede telefonumdan "Cevapsız Sorular" parçasını açıp dinlemeye başladım duş  alırken. Sıcak su karşısında kaslarımın yumuşadığını hissedebiliyordum. Şampuanla beraber tüm yorgunluğum gidiyordu sanki tüm düşüncelerimden sıyrılıyordum. Yaklaşık bir saat duşta kaldıktan sonra çıkıp kıyafetlerimi giyip yatağa girdim bir hafta sonra üniversite sınavı vardı ama defa çalışacak halim bile kalmıyordu...

Başımı yastığa koyduğumda gözlerimi kapattım. Uykuya dalmak üzereyken telefonum titredi. Telefonu komodinin üstünden alıp ekrana baktım.

(Yaren kişisinden bir yeni mesaj)

Uyudun mu?

Ekrana sebepsizce gülümseyerek baktım. Parmaklarım benden bağımsız bir şekilde klavyeye üzerinde gezindi.

Uyuyacaktım.

Yazmasaydın 😶😂

(Görüldü)

(yazıyor...)

Yarenle konuşmayı seviyordum  buna kıyasla onunla uğraşmak hoşuma gidiyordu.

YAREN : Yaaa çok özür dilerim benim yüzümden uykun bölündü 😕🥺

Ekrana bakıp ufak çaplı bir kahkaha attım.

VEFA : Sorun değil 😂

YAREN : Şaka yapıyordun değil mii 😠😡😤

VEFA : Başımı yastığa yeni koymuştum.

YAREN : Tamam o halde ben sorun görmüyorum.😎

Deli kız diye geçirdim içimden

VEFA : Hayırdır beni mi özledin?

YAREN : Evet

YAREN : Yani şey

YAREN : Hayır onunla bir ilgisi yok

YAREN : Tabii bu özlemeyeceğim anlamına da gelmiyor niye özlemeyeyim sonuçta değil mi?

YAREN : OFFF NE SAÇMALIYORUM BEEN🤦‍♀️

Yaren mesajları yazmayı bitirdiğinde kahkaha atıyordum.

VEFA :Tamam sakinn

VEFA : Bir şey mi oldu?

YAREN : Şey diyecektim aslında annemle babam yarın tatile gidiyorlar evlilik yıl dönümleri bende evde tek kalmak istemiyorum bize gelir misin?

VEFA : Çok isterdim ama annemi yalnız bırakamam üzgünüm.

YAREN : Peki o zaman sağlık olsun.

VEFA : İyi geceler :)

YAREN :Sana da

Telefonu aldığım yere koyup gözlerimi kapattım . O sırada bilinçaltım bana " Sen kızı çağırsana gerizekalı", dedi.

Fikir mantıklı gelince mesajlaşmaya geri döndüm.

VEFA : Yanlış anlamazsan sen bize gelsene yarım tek kalmazsın hem?

3 dakika sonra Yarenden cevap geldi.

YAREN :  Olur

Cevaptan memnun bir şekilde tekrar iyi geceler diyip uyudum.

BÖLÜM SONU

Gidişat nasıl?

Herkesin Vefa'dan sakladığı şey ne olabilir?

Buraya kitabın konusunu çağrıştıran bir söz yazabilir misiniz?

Kendinize iyi bakın :) 🌼🖤