Ang Poste at Ang Duwende

Chapter 40

Aray!

Pinitik nya ang nuo ko! Marahas nya kasing pinaharap ang mukha ko sa kanya.

"Kung ano-ano kasing iniisip mo!" 

Napahawak ako sa nuo ko! Ang sakit ah! Sinamaan ko sya ng tingin. Tinukod naman nya ang isang  paa nya sa sahig saka nya ako niyakap. Ang isang kamay nya ay nakahawak sa ulo ko.

"I love you"

Bumilis ang tibok ng puso ko ng ibinaon nya pa ang ulo ko sa dibdib nya. "I'm sorry, kung naging uncomfortable ka. Mataas respeto ko sayo Mayumi."

Kumalas sya sa pagkakayakap saka hinawakan ng dalawang kamay ang mukha ko. Nakita kong ngumiti sya kaya napangiti rin ako. Inayos nya ang buhok na nakaharang sa mukha ko.

" I love you too" ngiting sabi ko rin sa kanya. Lumawak naman ang ngiti nya saka inilapit ang mukha nya sakin. Automatico naman akong napapikit saka ko naramdaman ang marahan nyang halik sa nuo ko.

"Aral ka na, tulungan kita."

Kahit papaano, nawala ang kabang nararamdaman ko kanina. Gumaan ang pakiramdam ko. Sobrang light ng puso ko. Seryoso akong tinuruan ni Bansot. Seryoso ko ding inaral lahat. Kahit pa minsan nadidistract ako sa mukha nya. Ang pogi kase!

Pakiramdam ko,tataas talaga grade ko ngayong quarter! Kapag natapos kami sa exam, at nalaman ko na grade ko,sasagutin ko na si Bansot.

Napapahimas ko ang dalawang palad ko sa kaba. Noong isang araw pa namin natapos ang exam at ngayon lang binabalik ang test paper!

"Bansot!" tawag ko sa kanya sa rooftop. Pinauna ko na kasi sya roon.  Agad ko syang niyakap!

"M-mayumi! Ibaba mo ako!"

"Ooops!" natatawa kong sabi. Di ko namalayang nailipad ko na sya sa ere!

"Look! Ang tataas ng score ko!" excited na sabi ko sa kanya. Ngumiti naman sya at kinuha ang test paper ko.

"Wow!"nanlalaking matang sabi nya na napapahawak pa sa dibdib! Siraulo talaga!

"Iba ka talaga Master!" agad ko syang hinampas sa braso sa mga pinagsasabi nya!

" I'm proud of you." sinserong sabi nya. "Sabi ko na, magagawa mo eh"

"Thank you. Ikaw din! Sa tingin ko,magiging successful ka rin balang araw!" nginitian nya naman ako ng malawak.

"Ano? Bakit? Ano bang ginawa ko?" naiiyak kong sabi kay Bansot. Patuloy pa rin sya sa pag-iwas sakin. Ilang araw na matapos ang exam sa hindi malamang dahilan, iniiwasan na ako ni Bansot.

"Sumagot ka naman oh! May nagawa ba ako sayo?"dagdag ko pa. Nagsalubong naman ang kilay nya saka hinarap ako. "Wala. Ako ang mali. I- I need space"

Natigilan ako. Ano bang pinagsasabi nya? Wala naman akong ginawa ah? Wala kaming pinag-awayan.

"Bansot! Ano ba?! Di ka na nakakatuwa!"

"Mayumi,seryoso ako. A-aalis na ako. May gagawin pa ako" matapos noon ay umalis sya sa room. Naiwan akong lumuluha. Clueless.

"Bat mo ba 'to ginagawa sakin?" napasapo nalang ako sa nuo ko habang pinupunasan ang luha.

Tatlong araw ang nakakalipas, hindi manlang nya ako tinatapunan ng tingin. Sobrang sakit sa puso. Hindi ko maintindihan. Lagi daw syang busy. Bakit busy? Matatapos na nga ang school year. Tapos narin ang clearance.

"May gaganaping prom ang mga grade 9! Omg! Akala ko pang grade 10 lang yun" bakas kay Amanda ang tuwa habang nakasakbit kay Kin ang braso.

"Ano,di ka parin ba kinakausap ni Bansot?" nakataas ang kilay na sabi ni Amanda. Napangiti nalang ako ng kaunti. Nagkatinginan naman silang dalawa.