I woke up around 10 Am. Ang sakit ng ulo ko. Agad akong bumaba ng hagdan para kumain ng breakfast slash lunch.
"Oh,tagal mo ate, may bisita ka,"ngising sabi ni Kisig. Napakamot nalang ako sa ulo dahil medyo antok pa ako. Nakasuot lang ako ng oversized t-shirt at shorts. Hindi pa nga ako nagsusuklay.
"Good.. Morning,"agad nanlaki ang mata ko ng makita si Thomas sa breakfast table.
"What the hell are you doing here!"
Naiinis ako! Kaya nga ako umuwi dahil sa kawirduhan nya kagabi! Ang lakas ng loob magpakita!
Naglakad ako papuntang living room pati sa garden. Walang ibang tao bukod sakin at ang lintik na 'to.
"Sinong hinahanap mo?" napaatras ako ng marinig ko sya sa likuran ko.
"Wala sila,"
My brows furrowed. "Anong wala sila?"
"Maybe you're parent's want us to.."
"Layas! Lumayas ka! Nasan pamilya ko!" pinaghahampas ko sya. Tawa lang sya ng tawa. Halatang nag-eenjoy sa nangyayari.
"Kalma! Babalik din sila,don't worry,"he said the he smiled. Napairap nalang ako at pumunta sa breakfast table para mananghalian. I saw kaldereta which is my favorite kaya nilantakan ko agad.
"Sarap?" biglang sabi ni Thomas na di ko namalayang nasa harapan ko na. Akala mo chef noh? Feeling.
"Malamang," irap ko. Inabutan nya naman ako ng tubig. Sinamaan ko sya ng tingin.
"Malamang, ako nagluto niyan eh," muntik ko nang mabuga ang pagkain buti nalang napigilan ko ang sarili ko. Sya nagluto nito?
"Kaya pala pangit, kutong lupa pala nagluto," irap na sabi ko saka uminom ng tubig.
"Weh? Malapit mo na nga maubos oh, Love"
Nanlaki ang mata ko ng tawagin nya ako sa eaderment namin noong college. I suddenly feel the pain inside my chest. Umiwas ako ng tingin sa kanya. Napandin nya ata yun kaya sya natahimik.
"Not gonna lie, parang chef nagluto, I need to rest,masakit pa yung ulo ko,"
Di ko na hinintay ang reply nya at umalis na. My eyes started to water. Bakit bumalik yung sakit. Ililigo ko na nga lang 'to.
"Oh.."wala akong masabi sa itsura ko. Ganito ako ng makita nya ako?! I looked.. bruha!
Days passed masaya ako sa work ko. Paminsan minsan kong nakakasama si Kin sa trabaho while si Gelo naman madalas. Nalaman ko na famous pala 'tong si Kin at Gelo dito. Kaloka mga girls. Yung mga bagong flight attendant grabe kung magpapansin.
"Hello Gelo, may ano kana..uhm" nahihiyang sabi ni Ethel bago lang dito. As usual ngumiti si Gelo.
"Shataff,"
"Omy gosh! Sorry!" agad na umalis si Ethel habang ako tawa ng tawa. Yung mukha ni Gelo eh no.
"Bat biglang umalis yun?" lapit nya sakin. Napailing nalang ako at bumalik na sa trabaho.
"Oh, Mayumi ingat ka ah,"
"Oo, sige." nag wave na ako kay Gelo na mukhang nagmamadali. Bumaling nalang ako sa sasakyan ko saka ako naglakad papunta doon. Gabi na ng matapos ang work ko. Napahinto ako ng may makitang anino sa gilid ng pader.
"Ma gash. Bakit ngayon pang nag-iisa nalang ako!"bulong ko sa sarili. Kinakabahan ako. Multo ba yun?!
Hinawakan ko ng mahigpit ang bag ko. Eto lang ang tangi kong weapon sa malignong yan. Huhuhu! Tagaktak ang pawis ko ng makarating sa pader kung saan may anino. Unti-unti akong lumapit
BINABASA MO ANG
Ang Poste at Ang Duwende
RomanceLove can't measure... Kahit milya-milya ang layo nyo sa isa't isa, basta mahal nyo ang isa't isa hindi kayo matitibag. E hindi naman sa layo yun eh! Paano kung yung i-me-measure mo eh hindi yung layo?! Magkalapit nga kayo pero yung height nyo naman...