The Right Kind Of Love ✔

chapter 10

Kakaiba.

Iyon ang nararamdaman ni ana habang nakatitig sa kisame ng kanyang kwarto. Nakahiga siya at kanina pa tulala. Iniisip kong tama ba ang naging desisyong subukang pumasok sa isang relasyon na alam niyang imposible siyang mananalo.

She knows Rextor is up to something. Sa kilos pa lamang neto at salita ay alam niyang may mali na dito. She wanted to teach him a lesson. Naiinis siya sa mga lalaking kagaya neto, kagaya ng daddy niya. Mapaglaro at pinapaasa ang mga babae, mananakit at mang-iiwan.

For her twenty years at sa dami dami ng mga nagpapahaging at palipad hangin na mga kabinataan ay si Rex ang hinayaan niyang guluhin ang nananahimik niyang buhay. There is something about him na hindi kayang tukuyin ni ana. Kahit anong pigil sa sarili ay nananaig sa sistema niya ang kagustuhang makilala pa ng mas higit ang binatang Elizalde.

"Heartbreaker is playing and breaking hearts because one day kapag nagsawa na siya at kapag handa na siya ay kusa siyang titigil at magmamahal siya ng higit pa sa inaakala naten. Playboys, womanizers, all of them aren't what they seem to be. Subukan mong kilalanin ang isa sa kanila kapag dumating ang araw na makatagpo ka ng ganoong klaseng lalaki. I tell you princess. They are worth more than what you expect them to be."

Tita liza's words echoed. She is my mom's only sister. Naka base na siya sa london at kapag bakasyon ay hindi maaaring hindi niya ako padalhan ng back and forth ticket.

"You are the only niece I have. I want you here Tasiana! I do not care about your mother! Ayoko siyang kamustahin kahit kelan, kahit mamatay siya sa pagmamahal sa ama mo ay wala akong pakialam. Ikaw ang inaalala ko. Come here. Come home and I will show you more love your mother couldn't give you. Wag kanang komontra. Aantayin kita princess. I miss you my tasiana. Mag ingat ka anak "

Ni hindi ko namalayang umiiyak na pala ako. Tita liza, she loves me with all of her, pati ang mga pinsan ko ay ramdam ko ang pagmamahal maski ang asawa ni tita na isang French american ay tuwang tuwa kapag nasa kanila ako. Wala daw kasi silang anak na babae. Limang lalaki ang anak ni tita liza. Lahat din ay may kanya kanya ng karera.

Si kuya Flint na panganay na siyang naging guardian ko ngayon ay nag stay na sa manila. Umuuwi lang ng london kapag bakasyon ko na sa eskwela. Yung ibang mga anak ni tita ay nasa iba't ibang bansa na naninirahan. They were all very protective of me. Ganoon nila ako inaalala at minamahal kaya naman sa kabila ng lahat ng sirkumstansiyang naranasan at pagkakaroon ng broken family ay hindi ko inisip na maging suwail at matigas ang ulo. Because despite all of the toughest things life could offer. Meron at meron akong pamilyang uuwian. Pamilyang gagabay at dadamay. Magmamahal sa lahat ng kong ano at sino ako.

Nagtuloy tuloy ang pag agos ng aking luha hanggang sa makatulog ako.

----

Isang linggo ang matuling lumipas na halos araw araw akong sinusundo at inaantay ni rex saka kame kakaen sa labas at ihahatid niya ako pauwi.

Sabado ng araw na iyon at ang araw ng out of town trip namin. Excited ako dahil first time kong lalabas ng metro manila. This is also my first time leaving my very comfort zone.

Alas tres pa lamang ng madaling araw ay gising na ako at nag aantay na si rex sa labas ng apartment ko.

Naka ready narin ang susuotin kong leggings at sports bra pati windbreaker jacket ko. Sabi niya ay aakyat daw kame ng  Mt. Kulis.

(Photo not mine. Credit to the owner)

More or less ay two hours drive daw bago kame makarating ng tanay. Of course gustong-gusto ko yung plano niyang date. Kasi gusto kong masilayan ang bukang-liwayway. Sunrise is one of the rare things I enjoyed watching. Dahil nagbibigay eto ng pag-asa sa akin at sa madami pang taong gusto pang magpatuloy at patuloy na lumalaban sa buhay. Sunrise gives us hope. A new beginning to fullfill one's greatest wish.

Huminga ako ng malalim pagkatapos pasadahan ng huling tingin ang aking sarili saka lumabas ng apartment.

Pagkatapos akong pasadahan ni rex ng tingin ay tumango eto at ngumiti. Inabot ang aking kamay ng makalapit ako sa kanya at hinawakan ang aking pisngi.

"Goodmorning my cherè" he whispered, leaned and kissed my forehead.

Damn! Elizalde. Umagang-umaga gusto yatang makagat ako ng langgam.

"Let's get going." Saka niya ako pinagbuksan at pinapasok ng sasakyan.

The drive was very smooth. Saktong alas singko kame dumating. Pinasok niya ang sasakyan at doon nag park sa mismong establishment. Pagkatapos mag lista ng pangalan namin ang organizer ay binigyan kame ng tour guide na siyang gagabay sa aming pag-akyat.

The trek was exhausting kong kulang ka sa exercise. Sa kaso ko ay hindi dahil halos puro sayaw ang ginagawa ko sa training namin sa cheering squad. Hawak hawak ni rex ang kamay ko habang paakyat kame. We enjoyed the walk kahit paakyat yung dinaanan namin. Mabuti nga at kakatapos lang umulan kahapon kaya di mabasa masyado ang daan.

Hanggang sa maakyat namin yung merong signage na Mt. Kulis and there was the sun rising. Halos hindi ako makahinga ng unti-unti ng sumilay ang haring araw.

"Ang ganda" i breath out

"Indeed. One of God's wonderful creation."

Nagtinginan kame ni rex at sabay na ngumiti. Ang sarap sarap pa langhapin ng hangin. Malamig siya. At halos puro bundok na yung masisinagan ng mga mata.

I thought wala ng mas igaganda pa sa haring araw yet rextor surprise me. He hold my nape and whispered

"You're beauty is breathtaking anastasia.-" and he claimed my lips while our eyes were open and we stared at each other. Hanggang sa unti-unting pumikit yung mga mata ko at hindi ko na nakitang pumikit din siya. We kissed. Ni hindi namin namalayan na kinuhaan pala kame ng picture ng tour guide namin, nasa kanya pala ang celfone ni rextor.

Nang matapos ang halik ay narinig ko ang ilang tudyo ng iilang kasama namin na mga hikers. Kulang nalang magtago ako dahil sa hiya. Ang tagal namin naghalikan.

Aminin mo ana, pakiramdam mo kayo lang ang tao sa mundo diba?

Rextor was smiling widely ng tumingin sa akin ay kumindat saka ako niyakap at hinalikan sa tuktok ng aking ulo.

"What are you doing to me, ana?"

'ikaw rex, ano ang ginagawa mo din sa akin?'

Authors Note:

Hello my lovely's. Thank you for reading, commenting and voting. I truly appreciate it. I might not reply on your comments but rest assured I read them and it gives me more motivations to write more.

My mind and heart were working non stop for anastasia's story. Yes, i might be finishing this story not any moment longer.  Nag-eenjoy akong isulat ang kwento nila nila ni Rextor.

For all of you there, Keep safe and pray. 🙏

Ps. The last of the Simons story was On hold. I can't bring my mind to write. Kaya dito muna tayo kay rex at ana.

Maraming salamats dear readers. Mwahhh